Καλημέρα και σήμερα...

Με δουλειές καλοκαιρινές...Ο δυόσμος ξεστάχιασε και τον "θερίσαμε"...Όμως δεν πήγε χαμένος...Καθαρίσαμε τα γερά φυλλαράκια...

τον βάλαμε σε ένα ταψάκι και τον τοποθετήσαμε σε μέρος σκιερό και με αέρα....Σε λίγο καιρό θα είναι έτοιμος να μπει σε βαζάκι και να δίνει μυρωδιά στα φαγητά του χειμώνα...

Με βραδιές ζεστές και μαγικές λουσμένες στο φως του φεγγαριού...

                                                                                   

                                                                      
...με τα παιδιά να κυνηγούν γεμάτα ενθουσιασμό τα τζιτζίκια πάνω στις μουριές της αυλής...

...με τα φίδια να έχουν την τιμητική τους...σουλατσάροντας στο κτήμα και αφήνοντάς μας δώρο τα φιδοτόμαρά τους...

...με ένα νέο μέλος στην οικογένεια του κτήματος,τον Έκτορα-τσομπανόσκυλο,μόλις 20 ημερών-...

...με τα λαχανικά μας να μας...ξαφνιάζουν ευχάριστα(το ίδιο παθαίνω κάθε χρονιά με το που βλέπω τις λευκές μελιτζάνες)...

...με τα πρώτα σταφύλια να είναι έτοιμα προς βρώσιν...

...και τα αχλάδια επίσης...

...με υπέροχα ηλιοβασιλέματα(τη φωτογραφία την τράβηξα προχθές σε μια παραλία κοντά στο Βόλο, τον Παράδεισο)...

...και θέα του Βόλου από ψηλά...

...με βαψίματα και καθαρίσματα όπως το καλοκαίρι απαιτεί(βοήθειααααααα...ατέλειωτα είναι....)...

...με βαλίτσες,βαλιτσούλες και βαλιτσάκια να πηγαίνουν και να έρχονται(διακοπές,κατασκηνώσεις, στρατός...),με ζέστες και μελτεμάκια,με χαρές και λύπες,με τα πάνω μας και τα κάτω μας...κυλάει η ζωή...το καλοκαίρι έχει φτάσει στη μέση σχεδόν...κι εγώ ονειρεύομαι έστω λίγων ημερών διακοπές,χωρίς πρωινό ξύπνημα,χωρίς μαγειρέματα,πλυσίματα και σιδερώματα...με ένα σακίδιο στον ώμο και έναν υπνόσακο... μόνη μου να είμαι(άντε και με την κορούλα μου) κι όπου να ΄μαι...(προς τη Μήλο στραβοκοιτάω...έχετε πληροφορίες ενδιαφέρουσες;;;)...Και πριν σας αφήσω θέλω να σας παρουσιάσω ένα καινούργιο blog-τώρα στήνεται- αυτό της Αλεξάνδρας(http://okipostisfantasias.blogspot.gr/).. H Αλεξάνδρα είναι μια νεράιδα,μια πραγματική νεράιδα,όπως αυτές που αγαπά...Η ματιά με την οποία βλέπει τα πράγματα είναι κι αυτή γεμάτη λουλούδια,χαμόγελο,αγάπη και χρυσόσκονη...Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο με θετικότερη στάση απέναντι στη ζωή και στους ανθρώπους,όσο η Αλεξάνδρα μας...

Τα δημιουργήματά της είναι όλα φτιαγμένα με πολύ μεράκι...

Τα σαπούνια της κερδίζουν τον καθένα τόσο με το άρωμά τους και την εμφάνισή τους(φοβερή φαντασία)...

...όσο και με τη θεραπευτική και καλλυντική τους δράση...

Όπως καταλάβατε ξέρω την Αλεξάνδρα καλά και γι αυτό είμαι σίγουρη πως το blog της θα προχωρήσει,θα διαπρέψει...Σας συνιστώ να την επισκεφθείτε και να τη στηρίξετε...... Αλεξάνδρα μου σου εύχομαι από ψυχής καλοτάξιδη,να μας δίνεις πάντα λίγη από την πολύ παιδικότητα και αγνότητα που κρύβεις στην καρδιά σου... Μ' αυτά κι αυτά,λοιπόν,σας αφήνω και σας εύχομαι...καλημέρα και σήμερα...

Κτίζοντας ένα χωριό...

Πριν ένα χρόνο άρχισε το κτίσιμο του χωριού μου...Σίγουρα ο χρόνος που χρειάζεται για να τελειώσει ένα τέτοιο υφαντό είναι πολύ μικρότερος...Όμως εγώ δυστυχώς κινούμαι με ρυθμούς χελώνας...Αρνούμαι να πιεστώ σε πράγματα που τα κάνω από αγάπη και...κάπως σαν ... ψυχοθεραπεία...Έτσι,λοιπόν,ξεκίνησε το δικό μου χωριό...βγαλμένο μέσα από τη φαντασία μου,παιδικό σχεδόν...

...και αργά αργά άρχισε να μεγαλώνει...

...τα σπιτάκια του να πληθαίνουν...

...μπήκαν και τα θεμέλια της εκκλησίας...

...λίγο έντονο το χρώμα της,αλλά πάντα η εκκλησία ξεχώριζε σε ένα χωριό,έτσι και στο δικό μου...

...πήρε ύψος...

...κι ακόμα λίγο ώσπου να φανεί ο ουρανός..... 

...έχει φεγγάρι σήμερα... 

 ...νομίζω αρκετά με τον ουρανό...

...σχεδόν έτοιμο...μεγάλο ρόλο θα παίξει και η κορνίζα...όταν την αποκτήσει θα κάνει εμφάνιση...πανηγυρική...

...και για όσους βιάζονται μερικές φωτογραφίες για την απλή ύφανση σε ρίγες...Η τεχνική είναι απλή...ένα νήμα πιάνω ένα αφήνω....Και στην επιστροφή το ίδιο με τα αντίθετα νήματα...

...καληνύχτα εύχομαι...έχει δροσούλα έξω...τα τριζόνια τραγουδούν τον έρωτά τους...το μέσα δεν αντέχεται...

Κοτόπουλο χωριάτικο με...τραχανά...

Όποιος μεγάλωσε σε χωριό είμαι σίγουρη πως θυμάται το φαγητό αυτό...Γιατί δεν υπήρχε σπίτι που να μην έκανε κάθε καλοκαίρι τις προμήθειές του σε τραχανά(και όχι ένα ή δύο βαζάκια,αλλά μεγάλα και πολλά πάνινα σακούλια,φυλαγμένα για όλο το χειμώνα ανάμεσα από τα ρούχα της "θηκιαστής),όπως επίσης και σπίτι χωρίς κοτέτσι...Το κοτόπουλο με τραχανά,λοιπόν,βρίσκονταν οπωσδήποτε στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα κάθε νοικοκυριού αφού οι εναλλακτικές λύσεις ήταν πολύ λίγες,αλλά και η νοστιμιά του τόσο μεγάλη που κανέναν δε δυσαρεστούσε η επανάληψη του συγκεκριμένου εδέσματος...Δεν ξέρω αν είναι οι μνήμες ή η νοστιμιά του που με κάνει κι εμένα να μαγειρεύω συχνά έτσι το κοτόπουλο...Για το φαγητό αυτό χρειάστηκε ένα κοτόπουλο χωριάτικο(μου φαίνεται πως είναι απαραίτητη η προϋπόθεση του κοτόπουλου ελευθέρας βοσκής για το...χωριάτικο αυτό φαγάκι...)που εγώ έβγαλα από τον καταψύκτη και το έβρασα κατευθείαν,χωρίς ξεπάγωμα,στη χύτρα...

...και όταν έβρασε(χρειάζεται τουλάχιστον μία ώρα)...

...στράγγισα το ζωμό του σε άλλη κατσαρόλα(αυτό γίνεται ώστε να μη βρεθεί στη σούπα κόκκαλο από το βρασμένο κοτόπουλο)...

...και κατόπιν-για κάθε πιάτο φαγητού που θέλω να φτιάξω μετράω 2 κούπες του τσαγιού ζωμό(αν δεν φτάνει ο ζωμός,συμπληρώνω με νερό)-...

...μέτρησα λοιπόν 14 φλυτζάνια ζωμό(για 7 πιάτα τραχανά)...

...και έριξα μέσα ένα βαζάκι σάλτσα ντομάτα(απομεινάρια από το προηγούμενο καλοκαίρι)...

...αλάτι δεν βάζω καθόλου γιατί έφτιαξα αλατισμένο τον τραχανά..

...και κατόπιν έβαλα την κατσαρόλα στη φωτιά να πάρει βράση...

...εν τω μεταξύ μέτρησα τον τραχανά(πληγουρίσιος,γλυκός) που θα χρησιμοποιήσω(για κάθε πιάτο φαγητού μετράω τέσσερις γεμάτες κουταλιές τραχανά)...

...έβαλα λοιπόν 28 κουταλιές τραχανά, για τα 7 πιάτα φαγητού, να περιμένουν...

....και καταπιάστηκα να καθαρίζω το κοτόπουλο(αφαιρώ τα λίπη,τις πέτσες,και τα περισσότερα κόκαλα)...

...και όταν ο ζωμός πήρε βράση,έριξα τον τραχανά...

...ανακάτεψα καλά...

...και έβαλα την κατσαρόλα να βράζει στο μικρό μάτι της κουζίνας(είναι σημαντικό ο τραχανάς να σιγοβράσει,ώστε να μην κολλήσει)...

...ενώ πολύ συχνά ανακάτευα το χυλό(χρειάζεται τουλάχιστον μία ώρα να σιγοβράσει ώστε να χυλώσει)...

...κι όταν είχε σχεδόν χυλώσει,έριξα μέσα το κοτόπουλο..

...κι αφού πήρε 1-2 βράσεις το έσβησα...

...και σκέπασα την κατσαρόλα με μια πετσέτα μέχρι την ώρα...

...του σερβιρίσματος...

Δοκιμάστε το εύκολο και νόστιμο αυτό φαγητό και θα ...το ξαναδοκιμάσετε...

                                                        ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ