Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Καλημέρα και σήμερα με καινούρια "γεννητούρια"...


"Γεννητούρια" και στη γειτονιά...

Πήγα χθες στο σπίτι του γείτονα για καφέ...Γεννητούρια κι εκεί...Χαριτωμένα κατσικάκια,παιχνιδιάρικα, τρελούτσικα,τρέχαν πάνω κάτω...Χάρμα οφθαλμών...Τα φωτογράφισα λοιπόν και τα παρουσιάζω,έτσι,για τη χαρά των εικόνων που έρχονται από τη φύση...Νοστάλγησα και τις δικές μου κατσικούλες...Μάλλον "τρώγομαι" να ξανανοίξω το στάβλο...







Μασουλάνε ό,τι βρουν μπροστά τους...ακόμη και τη...ζακέτα μου...


...και οι μαννάδες πάντα...άγρυπνες...


Καλή μέρα να έχουμε...

11 σχόλια:

  1. τι ομορφιές είναι αυτές!!!
    Αυτά τα νεογέννητα είναι χάρμα οφθαλμών...αχ, θέλω το χωριό μου...!!!! φιλιά και γλυκιές καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ευαγγελία.Όλοι νοσταλγούμε τελικά το...φυσικό μας περιβάλλον...Καλή αρχή...Εύχομαι να ξαναγεμίσουν τα χωριά μας για να μη μας έχει στο χέρι καμμιά τρόικα...

      Διαγραφή
  2. Ομορφούλικα. Αν τα δει ο κανακάρης μου, μπορεί και να μου ζητάει να του πάω ένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ αν ήμουν μικρή θα ζητούσα.Αφού και τώρα έτοιμη είμαι να ...μου πάρω ένα,Πηνελόπη...

      Διαγραφή
  3. Τι ομορφούλια που είναι!!!Τα λατρεύω τα κατσικάκια!!!Τώρα τελευταία όλο και πιό πολλοί ασχολούνται με τα ζώα γενικά αλλά και με τα κηπευτικά!!!Είναι πολύ παρήγορο αυτό γιατί οι Έλληνες στα δύσκολα ξέρουν τον τρόπο να επιβιώνουν!!!Είμαι σίγουρη πως θα βρούμε πολλούς έξυπνους τρόπους να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο όμορφη!!Φιλάκια Μαράκι, και σε ευχαριστώ και για το όμορφο σχόλιο που μου άφησες σήμερα, το εκτιμώ πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σήμερα διάβαζα ότι περίπου 1,5 εκατομύρια νέοι επιστρέφουν στην ύπαιθρο...Αυτό κι αν είναι παρήγορο... Όσο για το σχόλιο από διαίσθηση σπάνια πεφτω έξω για τους ανθρώπους...Καλό απόγευμα,Σοφία...

      Διαγραφή
  4. Όταν ήμουν μικρή ...είχαμε ..και κάθε ένας είχε το δικό του ...όταν γεννούσαν οι κατσικες...και όχι μονο..τα κοτοπουλάκια..τα γατάκια ..κτλπ...και βέβαια κάνείς μας δεν έτρωγε κατσικάκι από αυτά όταν ερχόταν η ώρα τους...κλάματα και δράματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα...Όταν είχα κατσίκες(λίγα χρόνια πριν)ο μεγάλος μου γιός σπάνια μου μιλούσε στο διάστημα από το Πάσχα έως το καλοκαίρι,αφού με θεωρούσε προσωπικά υπεύθυνη για...το έγκλημα της σφαγής των...αθώων...κι ας μην ήμουν εγώ ο...σφαγέας...Τι τραβάμε κι εμείς οι μαννάδες...

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι καλά που έκανες αυτή την ανάρτηση Όστριά μου! Ενθουσιάστηκα.

    Μια κυρία στη γειτονιά μου έχει ένα μαύρο κατσικάκι και το βλέπω από το παράθυρό μου. Είναι παιγνιδιάρικο και πανέξυπνο...
    Σε φιλώ
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ δεν το πίστευα ότι μπορεί να είναι τόσο έξυπνα ..Η κατσίκα της τελευταίας φωτογραφίας(Ζαχαρούλα στο..όνομα)ανοίγει μόνη της την πόρτα του στάβλου(όχι σπρώχνοντας,αλλά τραβώντας τη)και μόνο όταν σε βλέπει να απομακρύνεσαι...Πραγματικά...χάρμα οφθαλμών...

      Διαγραφή