Καλημέρα,φίλοι μου...Με ελπίδα και διάθεση αισιόδοξη...Χωρίς φόβο...Ας κάνουμε τη ζωή μας όσο πιο απλή μπορούμε για να μη φοβόμαστε τίποτα...Δεν είμαστε δέσμιοι του Δ.Ν.Τ. αλλά των επιθυμιών μας...Μας έχουν στο χέρι γιατί τους το επιτρέπουμε...Πως μπορεί να κάνουν κακό οι της παγκόσμιας οικονομικής τρομοκρατίας σε όποιους δεν χρειάζονται τίποτα από τα σκουπίδια τους,που μας έχουν πείσει ότι χρειαζόμαστε...Το μόνο που είναι ουσιαστικό είναι το λιτό φαγητό και οι αγαπητικές σχέσεις ανάμεσά μας...Αυτά είναι τα σημαντικά για "ποιότητα ζωής"...Τα υπόλοιπα ή καλύπτονται από τα δύο προηγούμενα ή είναι περιττά...Ας ξεφύγουμε από την παγίδα τους...Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την απλότητα....Όσοι μπορούμε ας ξαναγυρίσουμε στην ύπαιθρο-ή τουλάχιστον ας μην ξεκοπούμε από αυτή-ας αποκτήσουμε αυτάρκεια και ας γράψουμε στα παλιά μας τα παπούτσια την "ανάπτυξή" τους..
Μας χρειάζονται σαν καταναλωτές των προϊόντων τους και μόνο έτσι μας βλέπουν...Αυτό εννοούν όταν μιλούν για ανάπτυξη...Αυτοί να παράγουν όλο και περισσότερο κι εμείς να καταναλώνουμε όλο και περισσότερο...Ας αντισταθούμε...Ας περιοριστούμε στα απολύτως απαραίτητα.Κάθε φορά που αγοράζουμε κάτι ας το σκεφτούμε καλά,ας σιγουρευτούμε ότι πράγματι το έχουμε ανάγκη και δεν νομίζουμε πως το έχουμε ανάγκη...Η ευτυχία δεν είναι θέμα κατανάλωσης...Θυμηθείτε τον Διογένη,τον κυνικό φιλόσοφο,ο οποίος το μόνο που ζήτησε από τον Μ.Αλέξανδρο-όταν του υποσχέθηκε να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επιθυμία του-ήταν να παραμερίσει γιατί του έκρυβε τον ήλιο...Θυμηθείτε επίσης πως ο ίδιος πρόγονός μας πέταξε το μόνο περιουσιακό του στοιχείο-το κύπελλο με το οποίο έπινε νερό-όταν είδε κάποιον να πίνει νερό με τις χούφτες του...Αυτή είναι η κουλτούρα που πετάξαμε με ευκολία στα σκουπίδια προτιμώντας μια ζωή ραγιαδισμού,δουλείας στην ύλη,την πολυτέλεια και την εύκολη ζωή.. .Όμως ποτέ δεν είναι αργά... Ας αντισταθούμε.. Όσο και όπως μπορεί ο καθένας...Με σαφή μόνο στόχο...ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ...
Σκέψεις που όλοι σκεφτόμαστε και ξέρουμε ότι αυτή είναι η σωστή επιλογή ζωής, μα που σχεδόν κανένας δεν τολμάει να εφαρμόσει... Δεν είναι και τόσο εύκολο να σπάσεις τις αλυσίδες που σε κρατούν δέσμιο στην κατανάλωση. Δεν γίνεται ο διπλανός να οδηγεί το χ, ψ αυτοκίνητο π.χ. κι εμείς να κυκλοφορούμε με σακαράκα ή να ντυνόμαστε χωρίς να φιγουράρει κάπου η in μάρκα του τάδε οίκου, μη μας πουν και γύφτους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αδελφή μου εδώ και λίγα χρόνια ζει στον Καναδά και μου περιγράφει αυτήν ακριβώς την κατάσταση. Έχουν τη δυνατότητα όλοι εκεί πέρα να βγάλουν πολύ καλά χρήματα, και όσα βγάζουν τα δίνουν για να αποκτήσουν στοίβες άχρηστα πράγματα. Στα σπίτια τους με το ζόρι χωράς να περάσεις λόγω του υπερκαταναλωτισμού. Ζουν για να ψωνίζουν. Λες και είναι υπνωτισμένοι. Πραγματικά μια νοσηρή κατάσταση που σε κάνει να τους λυπάσαι...
Όπως το είπες,Εύα.Υπνωτισμένοι...Μαζεύουν πράγματα που δεν τα χρειάζονται ενώ-και εδώ η υπόθεση γίνεται τραγική -υπάρχει το υπόλοιπο 95% των ανθρώπων της γης που πεθαίνουν για το ένα δέκατο των τροφίμων που πετούν στα σκουπίδια τους καθημερινά...Όσο τα σκέφτομαι τόση μεγαλύτερη ντροπή νιώθω...Γιατί η ευθύνη είναι συλλογική...
ΔιαγραφήH ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ....ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ...Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΓΗ....ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ...ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΦΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΥ-ΜΑΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΜΟΡΦΑ...ΠΩΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΕΤΣΙ; ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ; ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. ΣΤΕΛΝΩ ΑΛΛΟΥΣ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΙ ΘΕΛΩ. ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΠΑΩ ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΣΕ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΛΕΕΙ, ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΑΥΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΑΣ...
ΑΝΤΕ ΑΣ ΣΥΜΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ......
ΦΙΛΑΚΙΑ ΒΡΕ!
Αχ!Πραγματικά...με πόσο λίγα μεγαλώσαμε...Πως φτάσαμε να μας χρειάζονται τόσα.!!!Φιλιά κι από εμένα,Έφη...
ΔιαγραφήΑκριβώς έτσι είναι! Από τότε που ήρθαμε στην Χίο, βλέπω καθημερινά πόσο λίγα πράγματα χρειαζόμαστε πραγματικά! Η αγάπη, η φύση και οι δεσμοί μεταξύ μας είναι τα πιο σημαντικά! Καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι από τους τυχερούς...Πολύ μου αρέσει η Χίος...Και κυρίως μου άρεσε που άκουσα(σαν νεοδιορισμένη καθηγήτρια στη Λήμνο,πριν χρόνια)ότι οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί και δεν σε αφήνουν να νιώσεις μόνος(από συναδέλφους που είχαν διοριστεί στη Χίο)...Πολλά φιλιά και αγάπη...
ΔιαγραφήΠαν μέτρον...άριστον Οστριά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα χρειάζονται, αλλά με μέτρο. Σαφώς και εμείς θα πρέπει να το ξανα-ορίσουμε αυτό το μέτρο, αν θέλουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Αλλά δεν μπορείς ας πούμε να ξεφύγεις από την τεχνολογία ή την όποια νέα μέθοδο νέας εποχής. Δεν καλλιεργούνται πλέον τα χωράφια μόνον με άρωτρα και μουλάρια ή τσάπες. Αλλά βάζεις ένα τρακτέρ να κάνει την σκληρή δουλειά. Το θέμα είναι η δουλειά!! Πρέπει να δουλέψεις και όχι να "κάθεσαι" να εισπράττεις απλώς τις επιδοτήσεις και μετά να καταστρέφεις θαύοντας στην χωματερή, το προϊον που έβγαλες με κόπο!
Το παράδειγμα είναι τυχαίο, για να μας δώσει την ένδειξη για του που ήμασταν και πως σκεφτόμασταν. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα αλλάξει.
Καλημέρες.
Συμφωνώ,Πηνελόπη μου,πρέπει να ξαναορίσουμε το μέτρο... Αν πάντως χρειαστεί,είμαι έτοιμη να ξαναοργώσω το χωράφι με τσάπα...Δεν έχει περάσει καιρός από τότε...Εμείς θυμόμαστε και μπορούμε...Για τον Τόμσεν δεν είμαι σίγουρη...
ΔιαγραφήΌστρια συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Μοιάζει με πισωγύρισμα αλλά δεν είναι. Αν πούμε όχι σε ότι μας σερβίρουν θα γίνουμε ανεξάρτητοι (το ζεις και ξέρεις), δε θα φοβόμαστε, θα αποκτήσει η ζωή μας ποιότητα, δυνατά συναισθήματα.. αξίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είναι το σπουδαιότερο μάθημα ζωής για τα παιδιά μας!
Από όλα αυτά κερδισμένοι θα βγούμε εμείς αλλά και η φύση που τόσο την έχουμε ταλαιπωρήσει.
Να 'μαστε καλά μόνο και όλα θα γίνουν καλύτερα:-)
Έχεις δίκιο,margo...Πισωγύρισμα πιστεύω πως είναι η περιβόητη ανάπτυξη....Σπάνια σκεφτόμαστε μέχρι που μπορεί αυτή να φτάσει πριν μας δώσει μια κλωτσιά η γη και μας πετάξει από πάνω της...Και,συμφωνώ,τα παιδιά μας μόνο να κερδίσουν έχουν από τέτοια πισωγυρίσματα που τους μαθαίνουν να είναι ελεύθερα...Πολλά φιλιά...
ΔιαγραφήΣτο χωράφι που μου άφησε η μητέρα μου υπάρχει μια μικρή καμάρα, πέτρινη, ημιυπόγεια...από έρευνες βρήκα πως αυτού του είδους τα σπίτια χτίζονταν πριν από το 1900...εκεί έμεναν οι γονείς μου όταν φύτευαν κρεμμύδια (Βάτικα γαρ)προκειμένου να σηκώνονται τη νύχτα και να τα ποτίζουν...Εδώ και λίγα χρόνια έχω αρχίσει να ξεφορτώνομαι πράγματα, ανάγκες(;),ιδέες κι ό,τι άλλο με βαραίνει...το μόνο που σκέφτομαι τώρα, είναι να το επισκευάσω, μη νομίζεις, δε θέλει και πολλά, είναι γερό κτίσμα και στέκει καλά, και να μένω εκεί έστω και για λίγο κάθε φορά...μου φαίνεται πως θα ανασάνω κι ας είναι ένα μικρό δωμάτιο...δε χρειαζόμαστε παρά ελάχιστα για να είμαστε ευτυχισμένοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ,Μαίρη και κυρίως με το γενικό ξεφόρτωμα...Πολύ καλή ιδέα...Ένα τέτοιο σπιτάκι είχε και το κτήμα μας-εδώ έμεναν όταν μάζευαν τις ελιές,ώστε να μην πηγαινοέρχονται στη Μακρινίτσα-και τώρα το επισκευάζει ο άντρας μου...Τέτοια πέτρινα κτίρια δεν πρέπει να χάνονται...Πολλά φιλιά σου στέλνω...
ΔιαγραφήΜαράκι πολύ ωραία τα έγραψες συμφωνώ μαζί σου!Πιστεύω πως μας χρειάζονται μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Εμείς δηλαδή πως μεγάλωσαμε;Ούτε τα μισά δεν είχαμε από όλα αυτά που έχουν σήμερα τα παιδιά μας!Και όχι μόνο!Καταναλωτική μανία γενικώς, πρέπει να μαζευτούμε!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!!!
Τα μισά;;;;Ελένη μου,ήσουν πλούσια!!!Τα ρούχα μου τα μπάλωνε η μητέρα μου μέχρι που δεν έπαιρνε άλλο...Και δεν έχω πικρία γι αυτό,αντίθετα θυμάμαι με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια...Πολλά φιλιά και αγάπη...
ΔιαγραφήΠόσο σωστά τα έγραψες. ΄΄Εχω ένα διάστημα που προσπαθώ να περιορίσω τις ανάγκες τις δικές μου και του σπιτιού μου. Είναι λίγο δύσκολο αλλά θα στρώσουμε που θα πάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα στρώσουμε...Θέλουμε τον χρόνο μας και το πείσμα που μας διακρίνει σαν λαός...Πολλά φιλιά,Κατερινάκι...
ΔιαγραφήΜακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα! Βλέπεις μάθαμε να ζούμε και με ορισμένες στοιχειώδεις ανέσεις που οι περισσότεροι από μας δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε χωρίς αυτές. Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε π.χ. χωρίς σαπούνι, οδοντόπαστα, φάρμακα, ζεστό νερό, θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, κίνηση με αυτοκίνητο, έστω με λεωφορείο, χωρίς τηλέφωνα. Προσωπικά θα μπορούσα να κάνω και χωρίς τίποτε άλλο, αλλά αυτά που αράδιασα παραπάνω τα θεωρώ απαραίτητα. Εσύ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν,για να τα πάρω από την αρχή...Σαπούνι μπορώ να φτιάχνω μόνη μου-όπως έκαναν για τόσα χρόνια οι έλληνες- χρησιμοποιώντας το τηγανόλαδο(ο πατέρας μου,στα 82 του τώρα,μόνο με τέτοιο σαπούνι λούζεται και πλένεται ακόμη-συνταγές μπορείς να βρεις στο διαδικτυο),οδοντόπαστα(εδώ πρέπει να πω πως η οδοντόπαστα δεν είναι απαραίτητη σε όσους τρέφονται σωστά,όπως δεν βουρτσίζει ποτέ τα δόντια του ένας σκύλος-ας πούμε-)επίσης είναι εύκολο να φτιάξουμε...(Η απλούστερη μορφή που χρησιμοποιώ κι εγώ όταν είναι ανάγκη είναι το αλάτι που τρίβω στα δόντια με το δάκτυλο).Τα φ'αρμακα είναι μια δύσκολη υπόθεση που συνδέεται με την άποψη που έχει ο άνθρωπος για τη ζωή και το θάνατο...Έτσι παλιότερα οι άνθρωποι θεωρούσαν το θάνατο μέρος της ζωής και δεν τους διέλυε(η γιαγιά μου έχασε από τα εννιά τα τρία παιδιά της μικρά κι όμως συνέχισε να χαίρεται τη ζωή).Σήμερα βέβαια δεν είναι έτσι...Υπάρχουν όμως και τα φάρμακα από τη φύση,η θεραπευτική νηστεία(τη χρησιμοποιούν όλα τα ζώα του πλανήτη που δεν τρώνε όταν αρρωσταίνουν).Θα πω μόνο πως μεγάλωσα 4 παιδιά,ο μεγάλος μου γιός είναι στα 22 και τα μόνα φάρμακα που χρειάστηκε να δώσω ήταν δύο συσκευασίες αντιβίωσης στο δεύτερο γιό μου για οστρακιά.Ζεστό νερό έχω από το καζάνι μου με ξύλα και ηλιακή ενέργεια(δεν έχω θερμοσίφωνα),θέρμανση έχω με ξυλόσομπα,ηλεκτρικό ρεύμα δεν είχα για δέκα χρόνια-είχα φωτοβολταϊκά και τώρα αυτά καλύπτουν τις περισσότερες ανάγκες μας-το τηλέφωνο...μπορώ να κάνω και χωρίς αυτό...Μόνο το αυτοκίνητο είναι πρόβλημα γιατί μένω μακριά από την πόλη,όμως εκτός απο το ποδήλατο και τα ποδαράκια μου όλο και στραβοκοιτάω κανένα γαϊδουράκι(ποτέ δεν ξέρεις...)Δεν κάνω την έξυπνη,και δεν λέω πως θα φτάσουμε σε τέτοιες καταστάσεις,λέω μόνο πως αν φτάσουμε καλό είναι να είμαστε έτοιμοι...
ΔιαγραφήΜΑΡΙΑ ΜΟΥ ΠΟΣΑ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΑ??ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ Σ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΤΑ 2 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΑΓΙΔΕΨΕΙ ΤΟΣΟ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΟΣΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ!!!!ΟΤΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΜΙΑ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΜΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΧΡΥΣΟ ,ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΗΠΟ, ΜΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ , ΝΑ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΟΙ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ , ΜΗΝ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣΚΟΠΑ ΕΞΟΔΑ , ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ!!ΤΙ ΝΑ ΚΟΨΕΙΣ ΑΠ ΑΥΤΑ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλλα,δεν θέλω να σε φοβίσω αλλά ίσως χρειαστεί να ζήσουμε και χωρίς αυτά...Δεν το εύχομαι,αλλά και δεν πρέπει να μας βρει απροετοίμαστους...Δεν μιλάω για τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής αλλά για την πλήρη ανατροπή του...Πάντως εμείς νερό παίρνουμε από τη βροχή και από ένα αυλάκι άρδευσης από τη Μακρινίτσα(δεξαμενές)ενώ ρεύμα έχουμε κυρίως από φωτοβολταϊκά,χώρια που θυμάμαι ακόμη την εποχή που διάβαζα με τη λάμπα...Πολλά φιλιά.φιλενάδα...
ΔιαγραφήΜαρια μου καλα τα λες,αλλα αυτα να ισχυουν για ολους!!Οχι εμεις εδω στις πολεις να φτασουμε στο σημειο να μην εχουμε να φαμε-υπαρχει και τετοιος κοσμος εδω-και αλλοι να ζουν στις βιλλαρες και στη χλιδη,κλεβοντας τα λεφτα μας!!Γιατι αυτο κανουν κι αυτο θελουν.Φτωχο και ρακενδυτο λαο για να παρουν το πλουτο της χωρας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρεπει να τους αφησουμε?Καλα και αγια και σοφα τα πατροπαραδοτα,αλλα ολοι εμεις στις πολεις δεν μπορουμε να ζησουμε σαν εσας.Αστα πρεπει να τους φαμε εμεις και να πληρωσουν ολοι,πριν μας φανε αυτοι,ενα ολοκληρο λαο,για τα πετρελαια,που θα πανε στους Ευρωπαιους!!!!
Καλη σου νυχτα Μαρακι!!!
Μα,Μαρία,τι να τα κάνουν τα πετρέλαια αν δεν υπάρχουν κατανάλωτές;Ποια προϊόντα να παράγουν αν δεν υπάρχουν αγοραστές;Είμαστε πιασμένοι σε φαύλο κύκλο.Είναι σα να τους δίνουμε τις αλυσίδες να μας δέσουν...Συμφωνώ πως οι άνθρωποι των πόλεων έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα...Όσο για τη χλιδή και τις βιλάρες τους τις χαρίζω και περιμένω να δω να τρώνς τους ακριβούς πολυελαίους τους όταν πεινάσουν...Δεν πιστεύω πως είναι δυνατότεροι από εμάς...Ο Γκάντι έδιωξε τους σκληρότερους αποικιοκράτες από τη χώρα του με πολύ λιγότερα μέσα από αυτά που διαθέτουμε σήμερα και μόνο με την παθητική αντίδραση...Μόνο τη φύση των ανθρώπων φοβάμαι αυτή που τον δολοφόνησε για ανοησλιες...Καλημέρα και πολλά φιλιά...
Διαγραφήκαλημερα μαρια μου!!ανοιξες μεγαλο θεμα με αυτη την αναρτηση!αυτα που λες ειναι σωστα και ωραια αλλα για τους ανθρωπους που ζουν εκτος πολης!!οπως ειπε και η προηγουμενη φιλη στις πολεις ειναι διαφορετικα δεν μπορουν να εχουν ολοι ρευμα απο φωτοβολταικα ουτε νερο δικο τους!να μην μιλησω και για τα ειδη διατροφης οπου καποιος που ζει στην πολη πρεπει να αγοραζει τα παντα!!θα μου πεις οτι να γυρισουμε ολοι στα χωρια μας !καποιοι απο εμας ομως μαρια μου δεν εχουμε χωρια αλλα ακομη κι αυτοι που εχουν ισως εχουν φτιαξει ετσι την ζωη τους που κατι τετοιο ειναι αδυνατον!!τι θελω να σου πω με ολα αυτα? οτι ασπαζομαι αυτα που λες και ειναι το ιδανικο για μενα αλλα δυστυχως για τον περισσοτερο κοσμο ειναι ανεφικτο!!δυστυχως !!!καλη σου μερα και φιλιαα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο Στέλλα για τη δυσκολία της αλλαγής...Όμως καμμιά κοινωνία ποτέ δεν μπόρεσε να είναι ελεύθερη χωρίς να έχει άμεση πρόσβαση στην παραγωγή τροφής...Γι αυτό οι παππούδες μας δεν κατάλαβαν την κρίση του 1929 που διέλυσε όλο τον "ανεπτυγμένο" κόσμο κια γέννησε φαινόμενα ακραία όπως ο ναζισμός και ο φασισμός...Δεν χάσαν τίποτα ιδιαίτερο...Δεν είχαν μισθούς και συντάξεις,αλλά μόνο το αποτέλεσμα της δουλειάς τους και της συνεργασίας με τους γείτονές τους(τους κοντινούς και όχι τους γείτονες του κόσμου όλου).Ο παππούς μου ήταν αγρότης και ψαράς στη λίμνη Κάρλα(την οποία λίμνη οι ανεγκέφαλοι της "ανάπτυξης φρόντισαν να αποξηράνουν στερώντας από τους κατοίκους-που κι αυτοί παραπλανήθηκαν και τώρα το έχουν μετανιώσει-μια βασική πηγή αυτάρκειας...Συμφωνώ πως είναι δύσκολο,όμως δεν το θεωρώ ανέφικτο ή ουτοπικό...Μην ξεχνάς πως όταν οι έλληνες το 1821 ξεκίνησαν τον αγώνα για την απελευθέρωσή τους "μερικοί τους έλεγαν τρελούς"...Αυτοί όμως τα κατάφεραν...Με δυσκολία και απώλειες,σίγουρα,αλλά με τι έπαθλο!!!
Διαγραφή