Παιχνίδια γνωριμίας και βραβεία αγάπης...

 Φίλοι μου και συνταξιδιώτες στο απέραντο πέλαγος του διαδικτύου δηλώνω...καλοκαιρόπληκτη... Είμαι παιδί του χωριού και της γειτονιάς...Περνούσα με την οικογένειά μου το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού έξω,παίζοντας στο δρόμο ή δουλεύοντας στα χωράφια ή τρώγοντας κάτω από τον παχύ ίσκιο της μουριάς στην αυλή της γιαγιάς μου ή στρώνοντας να κοιμηθώ το βράδυ στην ύπαιθρο,κάτω από τον καθαρό,έναστρο ουρανό...Από τότε μου έμεινε το..."κουσούρι" να μην αντέχω την κλεισούρα,ειδικά το καλοκαίρι...Μου είναι λοιπόν αδύνατο να καθίσω μπροστά στον Η/Υ για να κάνω μια ανάρτηση της προκοπής ή για να ασχοληθώ περισσότερο από πέντε λεπτά τη μέρα...Μαζεύω βέβαια υλικό για ό,τι παλιό και ενδιαφέρον, ελπίζοντας να μπορέσω-έστω και ετεροχρονισμένα-να το τοποθετήσω στην κιβωτό της...σωτηρίας του,δώρο σε όποιον το εκτιμήσει,το αγαπήσει και θελήσει να το βοηθήσει να ζήσει...Σήμερα λοιπόν που αποφάσισα να στρωθώ....στη δουλειά λίγο περισσότερο από το...καθόλου...σας στέλνω πολλούς χαιρετισμούς,πολλή αγάπη μέσα από την καρδιά μου και μια εικόνα του κόσμου μου τώρα...το καλοκαίρι...Τώρα που αρχίζουν τα συχνά ποτίσματα,που δροσίζουν την αυλή...έτοιμη για τον πρωινό καφέ...

...που τα βερίκοκα ωριμάζουν γλυκά και μυρωδάτα...

...και που,αφού φάμε όσο αντέχουμε,κάνουμε τις πρώτες μαρμελάδες για τον χειμώνα...

...τώρα που και φτιάχνουμε βαλσαμόλαδο(ακολουθεί ανάρτηση)...

...που μαζεύουμε τα πρώτα καλοκαιρινά ζαρζαβατικά...

 ...και τα βότανα για τα βραστάρια του χειμώνα-και όχι μόνο(ακολουθεί ανάρτηση)...

...τώρα που αρχίζουν οι εξορμήσεις στη θάλασσα(σχεδόν καθημερινά πια)...

...ή στα βουνά(πραγματική ευλογία το βουνό μας τώρα το καλοκαίρι ιδιαίτερα για τους γνώστες ειδικών διαδρομών)...

ΔΑΣΟΣ ΣΟΡΒΙΑΣ

ΔΑΣΟΣ ΣΟΡΒΙΑΣ-Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ

ΧΑΝΙΑ ΠΗΛΙΟΥ-ΔΑΣΟΣ ΟΞΙΑΣ

ΧΑΝΙΑ ΠΗΛΙΟΥ-ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ

...τώρα που στήνονται οι αργαλειοί και αρχίζει η έμπνευση(επιτέλους αποφάσισα να συνεχίσω το υφαντό που παίδευα όλο το χειμώνα.Δεν ξεχνώ την υπόσχεσή μου για μαθήματα υφαντικής,απλώς έχω προβλήματα με τη μεταφόρτωση των videos που μόνο ο γιος μου(φαντάρος)μπορεί να τα λύσει...υπομονή...)...

...τώρα που όλα με φωνάζουν έξω,τίποτα δεν μπορεί να με κρατήσει καθισμένη σε μια καρέκλα...τίποτα εκτός....από την αγάπη φίλων,τους οποίους δεν μπορώ παρά να ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον και τους καλούς τους λογισμούς,που με τίμησαν με το να με θυμηθούν...
Θα αρχίσω,λοιπόν, ευχαριστώντας από τα βάθη της καρδιάς μου την Σοφία(http://e-velona.blogspot.gr/) για τα βραβεία που η αγάπη της μου έδωσε...

...αφιερώνοντάς της μια φωτογραφία από το δάσος στα Χάνια Πηλίου που τράβηξα σήμερα...

...και  χαρίζοντάς τα κατόπιν σε όλους τους διαδικτυακους μου φίλους(γιατί όλοι μου αρέσετε και γιατί έτσι μου αρέσει...)...
Επίσης θα ευχαριστήσω την καλή μου φίλη Σόφη(http://sophie-paradise.blogspot.gr/) που θέλησε να με γνωρίσει καλύτερα και θα απαντήσω με χαρά στις ερωτήσεις της...
*Ποια είναι η αγαπημένη σου φράση;
  Κι αυτό θα περάσει...
 *Αγαπημένο χρώμα;
  Το μωβ...
*Τι βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις;
  Μου είναι ευκολότερο να πω τι δεν μου αρέσει να διαβάζω...Δεν αντέχω μόνο την έλλειψη ποιότητας σε ό,τι διαβάζω...
 *Πότε έχεις γενέθλια;
  Στις 28 Οκτωβρίου(με το μεγάλο ΟΧΙ...)
*Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σου μέχρι τώρα;
  Αδύνατον να απαντήσω...Αρχικά δεν πιστεύω και δεν ελπίζω σε μέρες ευτυχίας,αλλά σε στιγμές...Μετά δεν τις ιεραρχώ σε μεγαλύτερες ή μικρότερες...Τις ζω μόνο,τότε,στο παρόν και τις αφήνω να φύγουν..

*Τι σημαίνει αγάπη για σένα;
  Το να αφήνεις τους ανθρώπους που αγαπάς ελεύθερους να κάνουν τα λάθη τους,όσο κι αν πονάς,και να τους συγχωρείς όταν επιστρέφουν...(η αγάπη του Πατέρα στόν Άσωτο γιό του)...
*Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο της προσωπικότητάς σου;
  Το να σηκώνομαι όσες φορές κι αν πέσω...
*Και το πιο αδύναμο;
  Το να πέφτω συνεχώς...
*Τι ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
  Αυτόνομη και ανεξάρτητη...Τώρα βέβαια,που μεγάλωσα κατάλαβα τη...φενάκη...
*Περιέγραψε που θα ήθελες να είσαι στα 55 σου.
  Εδώ που είμαι και σήμερα...Είμαι καλά εδώ...
*Τι σημαίνει Ελλάδα για σένα;Τι θα μπορούσες να κάνεις γι' αυτή;
  Μια πατρίδα που αγαπώ και με πληγώνει...Το μεγαλύτερο που θα μπορούσα να κάνω γι αυτή είναι να την αγαπώ πάντα...παρόλο που με πληγώνει...

Σόφη μου,για την καλή σου καρδιά θέλω να σου αφιερώσω τη φωτογραφία της Μαργαρώς,της καινούργιας γατούλας μας,γιατί είναι κι αυτή ψυχούλα,όπως κι εσύ...

Είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα να γράψω όσα έγραψα...Βοήθησε και το ότι έξω έχει αρχίσει να φυσάει και να ψιλοβρέχει...Με την ελπίδα ότι δεν θα μου καταλογίσετε έλλειψη ενδιαφέροντος εξαιτίας της καλοκαιρινής μου ραστώνης,σας αφήνω αφού ευχηθώ σε όλους καλή εβδομάδα...