Ήρθε και η ώρα του τραχανά(φτιάχνουμε τραχανά τους τρεις μήνες του καλοκαιριού,γιατί το γάλα είναι άφθονο και ο καιρός ευνοϊκός για το στέγνωμά του)....Αρχίσαμε από την παρασκευή του "πληγουρίσιου"(τον λένε έτσι γιατί γίνεται με χοντροκομμένο σιτάρι ή χόντρο ή πληγούρι) ή "γλυκού"(για να τον ξεχωρίσουν από τον ξινό τραχανά),επειδή φτιάχνουμε μεγάλη ποσότητα(μας αρέσει περισσότερο και είναι πολύ υγιεινός)...Το να φτιάξουμε τραχανά δεν είναι δύσκολο,όπως θα διαπιστώσετε...Δύσκολη είναι μόνο η διαδικασία του στεγνώματος κι αυτό γιατί σε θέλει συνεχώς από πάνω,να τον γυρίζεις ή -ακόμη χειρότερα-να τον προσέχεις αν αποφασίσεις να τον απλώσεις έξω(η μητέρα μου έχει να διηγείται το βάσανο να προσέχουν με βάρδιες τον τραχανά από τα ζώα και τις μύγες-όταν ήταν παιδιά-αφού δεν είχαν τούλια για να τον σκεπάσουν.Και αλίμονό τους αν πάθαινε κάτι...Η γιαγιά δεν αστειευόταν)... Γι αυτό κι όταν μια νοικοκυρά δεν ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα της γειτόνισσας για καφέ και κουβέντα ή συντροφιά στο πεζοδρόμιο,αυτή συνήθως της απαντούσε:"Καλά,γιατί δεν έρχεσαι,τραχανά απλώνεις;"..
Για τον τραχανά αυτό χρησιμοποιούμε μόνο χοντροκομμένο σιτάρι,γάλα και χοντρό αλάτι(ο τραχανάς είναι αλατισμένος και δεν αλατίζουμε το φαγητό στο οποίο τον χρησιμοποιούμε).Η αναλογία είναι για κάθε 1 κιλό χόντρο,2 κιλά γάλα και μια μέτρια χούφτα αλάτι χοντρό. Για τον φετινό τραχανά λοιπόν χρειαστήκαμε 6 κιλά χοντροκομμένο σιτάρι ή χόντρο ή πληγούρι,το οποίο έπρεπε να καθαρίσουμε καλά από τα μαυραδάκια ή τα ολόκληρα σιτάρια ή τις αγάνες ή ό,τι σκουπιδάκι τυχόν υπήρχε μέσα ώστε να το φέρουμε στην παρακάτω μορφή...
...12 κιλά γάλα πρόβειο και γίδινο μαζί(το καλύτερο γάλα για τραχανά είναι σίγουρα το πρόβειο,μόνο που είναι πολύ παχύ.Πάντως γίνεται και με γάλα του εμπορίου)...
...και 6 χούφτες μικρού-γυναικείου-χεριού αλάτι χοντρό...
...επίσης χρειαστήκαμε ένα κόσκινο για τραχανά,όπως το παρακάτω(στο συγκεκριμένο κόσκινο ανοίξαμε με καρφί τις τρύπες γιατί παραήταν μικρές)...
...αφού,λοιπόν,συγκεντρώσουμε όλα τα παραπάνω,καλό είναι να στρώσουμε και τα τραπέζια στα οποία θα απλώσουμε τον τραχανά.Αν το τραπέζι είναι ξύλινο,καλό είναι να στρώσετε αρχικά πάνω του μια κουβέρτα,γιατί ο τραχανάς θα πέσει στο τραπέζι σε υψηλή θερμοκρασία...
...και κατόπιν ένα καθαρό σεντόνι.Αν τα τραπέζια που θα χρησιμοποιήσετε είναι πλαστικά,στρώστε πάνω τους κατευθείαν το σεντόνι......
...έτσι είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε.Αρχίζουμε πάντα τη διαδικασία αργά το απόγευμα ώστε να περάσουμε τον τραχανά από κόσκινο το πρωί της επόμενης μέρας...Βάζουμε λοιπόν πάνω στη φωτιά την κατσαρόλα(φροντίζουμε να είναι μεγάλη υπολογίζοντας και τον χόντρο) με το γάλα μέχρι να πάρει βράση(αν το γάλα είναι φρέσκο καλό είναι να ρίξετε μέσα ένα κουταλάκι σόδα μαγειρική ώστε να είστε σίγουροι πως το γάλα δεν θα "κόψει") ,ανακατεύοντας συχνά για να μην κολλήσει(οι παλιές νοικοκυρές άλλαζαν και κατσαρόλα πριν ρίξουν το χόντρο ώστε να είναι σίγουρες πως δεν θα μυρίσει ο τραχανάς από κολλημένο γάλα)...
...και μόλις το γάλα φουσκώσει ρίχνουμε μέσα το αλάτι...
...ανακατεύοντας πολύ καλά μέχρι να διαλυθεί στο γάλα...
...κατόπιν ρίχνουμε στο γάλα το χόντρο...
...ανακατεύοντας συνεχώς...
...μέχρι...
...να
...αρχίσει...
...να πήζει...
...κι όταν είναι έτοιμο αδειάζουμε προσεκτικά με την κουτάλα το περιεχόμενο μέσα σε δύο μεγάλα ταψιά...
...μεταφέρουμε ύστερα τα ταψιά στα στρωμένα τραπέζια...
...τα οποία σε αυτή τη φάση καλό είναι να τα στρώσετε με λαδόκολλα ώστε να μην μουσκέψει πολύ το σεντόνι...
...και ξεκινούμε να ρίχνουμε πάνω στη λαδόκολλα κουταλιές τραχανά...
...και μόλις ο τραχανάς κρυώσει λίγο,αρχίζουμε να τον κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια...
...στρώνουμε ένα καθαρό σεντόνι στο τραπέζι...
...γεμίζουμε μια λεκάνη με τραχανά...
...την αδειάζουμε στο κόσκινο...
...και αρχίζουμε το κοσκίνισμα...
...έως ότου περάσει το μεγαλύτερο μέρος του τραχανά(βοηθάμε και με το χέρι στο τρίψιμο μέσα στο κόσκινο)...
...κι όταν δεν περνάει άλλο και στο κόσκινο έχουν μείνει μόνο μεγάλα κομμάτια...
...ή τα τρίβουμε μόνα τους...
...ή τα ρίχνουμε στον ακοσκίνιστο τραχανά και τα τρίβουμε όλα μαζί...
...κι όταν περάσει όλος ο τραχανάς από το κόσκινο και τον απλώσουμε πολύ καλά...
...τον "οργώνουμε" με το χέρι μας,γιατί έτσι στεγνώνει καλύτερα...
...και τον αφήνουμε να στεγνώσει....Χρειάζονται τουλάχιστον 15 ημέρες για το στέγνωμα του τραχανά...Στο διάστημα αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλούς τρόπους...Ο ανεμιστήρας οροφής βοηθάει πολύ στον τραχανά που στεγνώνει μέσα στο σπίτι...Μπορούμε επίσης να τον μεταφέρουμε όποτε μπορούμε έξω από το σπίτι,στην αυλή ή το μπαλκόνι,βάζοντας από πάνω ένα τούλι ώστε να προστατευτεί...Πάντως μια φορά την ημέρα ο τραχανάς πρέπει να μαζεύεται στο κέντρο του τραπεζιού...
...να απλώνεται ξανά...
...και να οργώνεται...
...ώστε να στεγνώσει καλά...Όταν ο τραχανάς στεγνώσει(η μητέρα μου τον περνάει σιγά σιγά από τον φούρνο-όταν τελειώσει το ψήσιμο ενός φαγητού,σβήνει το φούρνο και βάζει μέσα ένα ταψί με λίγο τραχανά-ώσπου να περάσει όλος)τον αποθηκεύουμε...Αυτό μπορεί να γίνει ή σε πάνινα σακουλάκια(παλιά τα φύλαγαν έτσι στη θηκιαστή του σπιτιού)...
...ή στο ψυγείο ή σε γυάλινα βάζα(έτσι κάνουμε εμείς)σε δροσερό μέρος(διατηρείται όλο το χρόνο χωρίς πρόβλημα)...
Αυτά,λοιπόν με τον πληγουρίσιο τραχανά...Μαγειρεμένος με κοτόπουλο ή μόνος του,με φρέσκια ντομάτα,δίνει ένα πλήρες και πολύ νόστιμο φαγητό(να επαναλάβω πως δεν ρίχνουμε αλάτι όταν τον μαγειρεύουμε,γιατί έχει από την παρασκευή του)...Όσο για τον ζυμαρίσιο(με προζύμι)τον ετοιμάζουμε και θα ακολουθήσει ανάρτηση...
Για τον τραχανά αυτό χρησιμοποιούμε μόνο χοντροκομμένο σιτάρι,γάλα και χοντρό αλάτι(ο τραχανάς είναι αλατισμένος και δεν αλατίζουμε το φαγητό στο οποίο τον χρησιμοποιούμε).Η αναλογία είναι για κάθε 1 κιλό χόντρο,2 κιλά γάλα και μια μέτρια χούφτα αλάτι χοντρό. Για τον φετινό τραχανά λοιπόν χρειαστήκαμε 6 κιλά χοντροκομμένο σιτάρι ή χόντρο ή πληγούρι,το οποίο έπρεπε να καθαρίσουμε καλά από τα μαυραδάκια ή τα ολόκληρα σιτάρια ή τις αγάνες ή ό,τι σκουπιδάκι τυχόν υπήρχε μέσα ώστε να το φέρουμε στην παρακάτω μορφή...
...12 κιλά γάλα πρόβειο και γίδινο μαζί(το καλύτερο γάλα για τραχανά είναι σίγουρα το πρόβειο,μόνο που είναι πολύ παχύ.Πάντως γίνεται και με γάλα του εμπορίου)...
...και 6 χούφτες μικρού-γυναικείου-χεριού αλάτι χοντρό...
...επίσης χρειαστήκαμε ένα κόσκινο για τραχανά,όπως το παρακάτω(στο συγκεκριμένο κόσκινο ανοίξαμε με καρφί τις τρύπες γιατί παραήταν μικρές)...
...αφού,λοιπόν,συγκεντρώσουμε όλα τα παραπάνω,καλό είναι να στρώσουμε και τα τραπέζια στα οποία θα απλώσουμε τον τραχανά.Αν το τραπέζι είναι ξύλινο,καλό είναι να στρώσετε αρχικά πάνω του μια κουβέρτα,γιατί ο τραχανάς θα πέσει στο τραπέζι σε υψηλή θερμοκρασία...
...και κατόπιν ένα καθαρό σεντόνι.Αν τα τραπέζια που θα χρησιμοποιήσετε είναι πλαστικά,στρώστε πάνω τους κατευθείαν το σεντόνι......
...έτσι είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε.Αρχίζουμε πάντα τη διαδικασία αργά το απόγευμα ώστε να περάσουμε τον τραχανά από κόσκινο το πρωί της επόμενης μέρας...Βάζουμε λοιπόν πάνω στη φωτιά την κατσαρόλα(φροντίζουμε να είναι μεγάλη υπολογίζοντας και τον χόντρο) με το γάλα μέχρι να πάρει βράση(αν το γάλα είναι φρέσκο καλό είναι να ρίξετε μέσα ένα κουταλάκι σόδα μαγειρική ώστε να είστε σίγουροι πως το γάλα δεν θα "κόψει") ,ανακατεύοντας συχνά για να μην κολλήσει(οι παλιές νοικοκυρές άλλαζαν και κατσαρόλα πριν ρίξουν το χόντρο ώστε να είναι σίγουρες πως δεν θα μυρίσει ο τραχανάς από κολλημένο γάλα)...
...και μόλις το γάλα φουσκώσει ρίχνουμε μέσα το αλάτι...
...ανακατεύοντας πολύ καλά μέχρι να διαλυθεί στο γάλα...
...κατόπιν ρίχνουμε στο γάλα το χόντρο...
...ανακατεύοντας συνεχώς...
...μέχρι...
...να
...αρχίσει...
...να πήζει...
...κι όταν είναι έτοιμο αδειάζουμε προσεκτικά με την κουτάλα το περιεχόμενο μέσα σε δύο μεγάλα ταψιά...
...μεταφέρουμε ύστερα τα ταψιά στα στρωμένα τραπέζια...
...τα οποία σε αυτή τη φάση καλό είναι να τα στρώσετε με λαδόκολλα ώστε να μην μουσκέψει πολύ το σεντόνι...
...και ξεκινούμε να ρίχνουμε πάνω στη λαδόκολλα κουταλιές τραχανά...
...και μόλις ο τραχανάς κρυώσει λίγο,αρχίζουμε να τον κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια...
....και λίγο αργότερα σε ακόμη πιο μικρά κομμάτια...
...και λίγο πριν πάμε για ύπνο σε μικρότερα ακόμη,τρίβοντας και τον τραχανά ανάμεσα στα χέρια μας(η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και το πρωί πριν το κόσκινο)..
......την άλλη μέρα το πρωί,βγάζουμε τις λαδόκολλες από το τραπέζι...
...και,αφού τον τρίψουμε λίγο με τα χέρια(αν δεν το κάναμε το βράδυ)ώστε να αποκτήσει την παρακάτω μορφή......στρώνουμε ένα καθαρό σεντόνι στο τραπέζι...
...γεμίζουμε μια λεκάνη με τραχανά...
...την αδειάζουμε στο κόσκινο...
...και αρχίζουμε το κοσκίνισμα...
...έως ότου περάσει το μεγαλύτερο μέρος του τραχανά(βοηθάμε και με το χέρι στο τρίψιμο μέσα στο κόσκινο)...
...κι όταν δεν περνάει άλλο και στο κόσκινο έχουν μείνει μόνο μεγάλα κομμάτια...
...ή τα τρίβουμε μόνα τους...
...ή τα ρίχνουμε στον ακοσκίνιστο τραχανά και τα τρίβουμε όλα μαζί...
...κι όταν περάσει όλος ο τραχανάς από το κόσκινο και τον απλώσουμε πολύ καλά...
...τον "οργώνουμε" με το χέρι μας,γιατί έτσι στεγνώνει καλύτερα...
...και τον αφήνουμε να στεγνώσει....Χρειάζονται τουλάχιστον 15 ημέρες για το στέγνωμα του τραχανά...Στο διάστημα αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλούς τρόπους...Ο ανεμιστήρας οροφής βοηθάει πολύ στον τραχανά που στεγνώνει μέσα στο σπίτι...Μπορούμε επίσης να τον μεταφέρουμε όποτε μπορούμε έξω από το σπίτι,στην αυλή ή το μπαλκόνι,βάζοντας από πάνω ένα τούλι ώστε να προστατευτεί...Πάντως μια φορά την ημέρα ο τραχανάς πρέπει να μαζεύεται στο κέντρο του τραπεζιού...
...να απλώνεται ξανά...
...και να οργώνεται...
...ώστε να στεγνώσει καλά...Όταν ο τραχανάς στεγνώσει(η μητέρα μου τον περνάει σιγά σιγά από τον φούρνο-όταν τελειώσει το ψήσιμο ενός φαγητού,σβήνει το φούρνο και βάζει μέσα ένα ταψί με λίγο τραχανά-ώσπου να περάσει όλος)τον αποθηκεύουμε...Αυτό μπορεί να γίνει ή σε πάνινα σακουλάκια(παλιά τα φύλαγαν έτσι στη θηκιαστή του σπιτιού)...
...ή στο ψυγείο ή σε γυάλινα βάζα(έτσι κάνουμε εμείς)σε δροσερό μέρος(διατηρείται όλο το χρόνο χωρίς πρόβλημα)...
Αυτά,λοιπόν με τον πληγουρίσιο τραχανά...Μαγειρεμένος με κοτόπουλο ή μόνος του,με φρέσκια ντομάτα,δίνει ένα πλήρες και πολύ νόστιμο φαγητό(να επαναλάβω πως δεν ρίχνουμε αλάτι όταν τον μαγειρεύουμε,γιατί έχει από την παρασκευή του)...Όσο για τον ζυμαρίσιο(με προζύμι)τον ετοιμάζουμε και θα ακολουθήσει ανάρτηση...
Πρωτη φορα ειδα πως φτιαχνεται.Καλοφαγωτος!Φιλια Αναστασια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε,Αναστασία μου...Δεν λέω καλό χειμώνα-γιατί δεν θέλω να έρθει ακόμη-αλλά καλό υπόλοιπο καλοκαιριού...
ΔιαγραφήKαί τού χρόνου!!Καλοφάγωτος!!Ισως φτιάξω καί εγώ τόν αλευρένιο!Εχω τό κόσκινο από Καρπενήσι!Καλό Σ/Κ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι καλή επιτυχία...Τον φτιάχνεις με προζύμι ή γιαούρτι;Καλημέρα...
ΔιαγραφήΚαλημέρα!Μέ γιαούρτι τόν έφτιαξα μόνο μία φορά!!Λές νά δοκιμάσω μέ προζύμι?Φιλάκια!!
ΔιαγραφήΚαλό είναι να δοκιμάζεις γιατί μπορεί να σου αρέσει και με προζύμι...Εγώ πάντως από Δευτέρα θα φτιάξω και θα αναρτήσω τη συνταγή...
ΔιαγραφήΟμολογώ πως δεν έχω δοκιμάσει πληγουρίσιο τραχανά, γιατί η μητέρα μου κάνει ξινό τραχανά. Έχω την εντύπωση όμως πως ο πληγουρίσιος πρέπει να είναι πιο νόστιμος. Καλοφάγωτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε,Ελένη μου...Π¨αντως εμένα μου φαίνεται νοστιμότερος...Τον χρησιμοποιούμε σχεδόν όπως το ρύζι...Διαφέρει αρκετά από τον ξινό...Καλημέρα....
ΔιαγραφήΔεν αντέχω να μη σχολιάσω στη γρήγορη αναδρομή που έκανα τα χρυσά χεράκια των τριών γενεών που βλέπω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ξανάρθω να πάρω μυρουδιά, μέχρι να κάνω το δικό μου:)
Καλά το κατάλαβες,Θαλασσένια μου....Εύχομαι για πολλά χρόνια ακόμη να είμαστε τρεις γενιές πάνω από τον τραχανά κάθε καλοκαίρι...Καλη επιτυχία και στον δικό σου τραχανά...Καλημέρα...
ΔιαγραφήΘησαυρός και αυτή σου η ανάρτηση!!! Λέω να το τολμήσω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να μου πεις εντυπώσεις,Μαίρη μου...Είναι ωραία διαδικασία αν και επίπονη...Καλημέρα...Πολλά φιλιά...
ΔιαγραφήΔηλαδή καλή μου Όστρια ο πληγουρίσιος μοιάζει με τον κρητικό ξινόχοντρο μόνο που το γάλα δεν είναι ξινισμένο.Επίσης είναι πιο λεπτοτριμμένος. Καλά κατάλαβα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαγγελιώ μου,καλώς όρισες...Ναι,ακριβώς...Προχθές διάβαζα σε σένα για τον ξινόχοντρο(θα φτιάξω με τη συνταγή που δίνεις)...Η διαφορά είναι στο ξινισμένο γάλα και λίγο στον τρόπο παρασκευής(δεν ξεχωρίζω το στάρι από το αλεύρι)...Επίσης στην Κρήτη τον αποθηκεύουν σε μεγάλα κομμάτια...Όταν φτιάξω ξινόχοντρο θα σου πω εντυπώσεις...Καλημέρα....
ΔιαγραφήΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!!!ΦΤΙΑΧΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΡΑΧΑΝΑ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΠΛΗΓΟΥΡΙΣΙΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΞΕΡΑ,ΟΤΑΝ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΣΩ.ΕΓΩ ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΤΡΑΧΑΝΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙ,ΑΛΕΥΡΙ ΚΑΙ ΣΙΜΥΓΔΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΑΧΑΝΑ ΤΟΝ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ ΠΟΥ ΕΝΑΙ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟΦΑΓΟΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!!
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΚ!!
Καλημέρα,giasmin...Τον τραχανά με γιαούρτι τον έφτιαξε φέτος και η μητέρα μου.Τον λέμε ξινό στα μέρη μας(δεν ξέρω γιατί)...Τον νηστίσιμο δεν τον ξέρω(έφαγα μια φορά σε μοναστήρι),οπότε αν μπορέσεις ανάρτησε τη συνταγή...Με ενδιαφέρει πολύ...Φιλιά και αγάπη...
ΔιαγραφήΑπό μικρή θυμάμαι είχαμε πάντα τους χειμώνες τραχανά σπίτι μας που μας τον έστελναν από το χωριό και μου έλεγε η μητέρα μου για την
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρασκευή του. Όμως μου φαινόταν βουνό για να φτιάξω μόνη μου και ο αγοραστός δεν μου αρέσει όσες φορές πήρα.
Πραγματικά σε ευχαριστώ και μόνο για τις φωτογραφίες που έβαλες, βήμα βήμα το απλοποίησες τόσο πολύ που θα το τολμήσω κι εγώ !
Έτσι για να θυμηθώ τα παιδικάτα μου :)
Φιλιά πολλά
και καλό Σαββατοκύριακο!
Καλημέρα,Levina Vil,και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Η γνώση ΄πρέπει να μοιράζεται(έτσι έμαθα κι εγώ)...Εύχομαι να το τολμήσεις και να γίνει τέλειος ο τραχανάς σου..Οι μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια έχουν σίγουρα τη γεύση του τραχανά(όπως και των περισσότερων Ελλήνων)....Φιλιά...
ΔιαγραφήΚαλά Μαρία μου τέτοια ανάρτηση υπερπαραγωγή δεν έχω ξαναδεί!!Μπράβο!!Οι φωτογραφίες σου κατατοπιστικότατες!!Εμείς στα μέρη μας φτιάχνουμε τον ξινό τραχανά αλλά σίγουρα θα δοκιμάσω και την δική σου συνταγή!!Φιλάκια και καλη σου μέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκίμασε,Σοφία μου και είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει...Ευχαριστώ για τα καλά λόγια...Πολλά φιλιά σου στέλνω και αγάπη...
ΔιαγραφήΚαι του χρόνου!!! Εμείς δεν φτιάχνουμε σπίτι, γιατί, ευτυχώς, έχω και τις δύο τις γιαγιάδες μου και φτιάχνουν και οι δύο και μας δίνουν!! Μην φανταστείς ποσότητα.. δεν τον πολυτρώμε!! Τρώμε τραχανά μόνο λευκό, με γάλα, όταν αρρωσταίνουμε!! Γιατρικό απίστευτο! χιχι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σ/κο να έχεις!!
Φιλιά!!
Καλά είναι κι έτσι...Για εμάς ο τραχανάς είναι εκ των ων ουκ άνευ...Ωραίος ο ξινός με γάλα...Πολλά φιλιά,Ταέλια...
ΔιαγραφήΔιάβασα το σχόλιο της Vita και την απάντηση. Αν και δεν είμαι πολύ εικική, την διαφορά την κάνει το γάλα αν είναι ξυνισμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτόν με το ξυνό γάλα που είναι πιο άσπρος τον ονομάζουμε ξυνό και τον άλλο γλυκό. Είναι εντελώς διαφορετικά είδη.
Σου είπα θα ξανάρθω να σας χαρώ:)))
Φιλιά θαλασσένια.
Με το ξινισμένο γάλα το κάνουν κυρίως στην Κρήτη και τον λένε ξινόχοντρο...Εμείς ξινό λέμε αυτόν που γίνεται με προζύμι,αλεύρι και σιμιγδάλι...Φιλιά,Θαλασσένια μου...
ΔιαγραφήΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΩ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΜΗΝΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ!
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ, ΙΔΙΩΣ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΓΓΟΝΕΣ ΜΑΖΙ!!!!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!!!
ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΚΟΥΜΠΑΡΑ!!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!
Πολλές οι μέριμνες,Ρένα μου,που να μείνει χρόνος και-κυρίως-έμπνευση...Καλή επιτυχία εύχομαι στον τραχανά σου...Φιλιά κι από εμένα...
ΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση!!!!Εμείς στην πόλη δύσκολα μπαίνουμε σ'αυτή τη διαδικασία λόγω έλειψης χώρου.Ευτυχώς υπάρχει η μαμά στο χωριό και όσο μπορει ακόμη φτιάχνει και μας προμηθεύει, μιας που τρελαινόμαστε οικογενειακώς για τραχανά!!!Καλή συνέχεια και για τις επόμενες ετοιμασίες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε,Μαριλένη μου...Αφού φτιάχνει η μαμά,είναι λογικό που δεν μπαίνετε στη διαδικασία...Πάντως κράτα τη συνταγή...Μάθε τέχνη κι άστηνε...Πολλά φιλιά και καλο βράδυ...
ΔιαγραφήΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ...ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ!!!ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ,Νένα μου για τις ευχές και τα καλά λόγια...Πολλά φιλιά σου στέλνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η ανάρητηση σου!!!Δεν έχω φτιάξει ποτέ τραχανά λόγω έλλειψης χώρου μα Θα κρατήσω τη συνταγή και ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να τη δοκιμάσω!!!φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα,Σπυριδούλα...Κι εμένα όλο το καθιστικό είναι γεμάτο τραπέζια με τραχανάδες,αλλά δεν βαριέσαι...Για 15 μέρες είναι,δεν είναι και για πάντα...Εύχομαι να δοκιμάσεις΄...Εύχομαι καλή επιτυχία...Φιλιά...
ΔιαγραφήΜου θύμησες τα παιδικά μου καλοκαίρια, όταν πηγαίναμε στο χωριό και όλο το σπίτι της γιαγιάς μύριζε από τον απλωμένο τραχανά στο ένα κρεβάτι και τις χυλοπίττες στο άλλο, στο 'απάνω' δωμάτιο. Μπράβο σου, είσαι πραγματικά χρυσοχέρα! Και μπράβο σου που αφήνεις και την κορούλα σου να συμμετέχει στη διαδικασία, μπράβο και στις δυο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜνήμες και από τα δικά μου καλοκαίρια...Όσο για την κόρη μου...και να μην ήθελα,Εύα μου,θα συμμετείχε από μόνη της...Δεν την κάνεις εύκολα καλά...Πολλά φιλιά σου στέλνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά στά χέρια σας, καλοφάγωτος και του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜού 8ύμησες τα παιδικά μου χρόνια, όταν μπαίναμε κι εμείς να κόψουμε τό σταράκι στίς μυλόπετρες. Θέλαμε μέρος από τά εύσημα γιά. Το κόσκινο της μανούλας μου της αείμνηστης, έκανε τούς μισούς τραχανάδες τού χωριού. Η μία νοικοκυρά τό έπαιρνε, η άλλη τό έφερνε. Ήταν μοναδικό καί ιδιόμορφο. Πλεγμένο μέ σύρμα, σαν τόν ιστό της αράχνης. Έργο τέχνης σού λέω. Μισό αιώνα αργότερα, δέν έχω ξαναδεί παρόμοιο.
Το σπουδαιότερο όμως είναι η παρέα καί οί αναμνήσεις και εμπειρίες πού δημιουργούνται. Μπράβο σας! Νά είστε καλά νά βάλετε καί τήν επόμενη γενιά στό "χορό"
Χαιρετισμούς,
Δήμητρα
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια...Αυτά τα κόσκινα με το σύρμα τα θυμάται η μητέρα μου...Λέει πως είναι τα καλύτερα...Μόνο που δεν ξέρουμε που να βρούμε τώρα...Μακάρι να μάθουν έστω και λίγοι από την καινούργια γενιά...Έτσι σα μαγιά...Για να διατηρήσουμε την αυτάρκεια που είχαμε σαν λαός...Τότε που δεν μας επηρέαζαν οι οικονομικές κρίσεις...Καλημέρα ευχόμαστε...
ΔιαγραφήΧρόνια έψαχνα αυτόν ακριβώς τον τραχανά, γιατί αυτόν φτιάχναμε στον Κολινδρό. Θεωρώ οτι ειναι πλήρης τροφή, καμιά σχέση με όλους τους άλλους. Θα τον φτιάξω σε μικρή ποσότητα, αφού αγοράσω και κόσκηνο. Δυστυχώς όμως δεν θα βρω πρόβειο γάλα, οπότε θα βάλω του εμπορίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε μια θεία μου, μου είπε οτι αντικαθιστούμε ένα μικρό μέρος του μπλιγουριού με σιμιγάλι, το ειχα φτιάξει έτσι, και ήταν πολύ ωραίος.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ!!!!!ΠΕΣ ΜΑΣ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΛΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ? 8 ΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ?ΣΕ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΒΡΑΖΕΙ ΟΤΑΝ ΜΑΓΕΙΡΕΥΤΑΙ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις πήρα το μήνυμα και έσπευσα να σου απαντήσω...Όχι,για όνομα του Θεού 8 ώρες...Αμέσως τον απλώνουμε...Ελπίζω να σε πρόλαβα!!!
ΔιαγραφήΚι άλλη αργοπορημένη ερώτηση; Πειράζει αν βάλουμε το πάνινο σακούλι στο ψυγείο? Μήπως η υγρασία τον χαλασει, ή πρέπει οπωσδήποτε σε γιαλινο βάζο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜολις τον εφτιαξα κι εγω ! Με 5 κιλα πληγουρι και 10 πακετα αποβουτυρωμενο γαλα του LIDL δοκιμασα λιγο κι ειναι πενταμοστιμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μπλε το κουτί το πλήρες χρησιμοποιήσατε?
Διαγραφήη συνταγή είναι υπέροχη πάντοτε σκεπτόμουν να φτιάξω τραχανά θα τον δοκιμάσω τώρα που έγινα συνταξιούχα και μένω σε χωριό ότι καλύτερο δε φαντάζεστε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑ
τέλεια ανάρτηση. Θυμήθηκα τα παιδικά μου Χρόνια!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια παραλλαγή είναι το γάλα να είναι 2,5 με 1 πλιγούρι. Μόλις βράσει το γάλα χαμηλώνουμε την φωτιά και τον βράζουμε περίπου 10 λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ο τραχανάς μαγειρεύεται γρήγορα γιατί είναι ήδη βρασμενος.Το άπλωμα να ειναι σε ίσκιο σε λεπτο παχος για να μην ξυνισει.
Εγω θυμαμαι με τον γλυκο τραχανα εφτιαχνε η Μητερα μας με κιτρινη κολοκυθα ενα ειδος πιτας- πιτσας αλμυρος με φυλλο η χωρις δεν θυμαμαι, υπαρχει αυτη η παλαια συνταγη ακομη? αν δεν την εχετε στην επομενη αναρτηση θα προσπαθησω να την βρω καλη συνεχεια στις συνταγες σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΨάξε στον θρακιώτικο τραχανά αυτός έχει κολοκυθα
ΔιαγραφήΓια μικροτερη δοση που θελω απλα να πηξω το πλιγουρι δλδ για μισο κιλο πλιγουρι ποσο γαλα θα βαλω;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ που το δείχνεται αναλυτικά βήμα βήμα. Μπράβο σας και καλοφαγωτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχή συνταγή πολύ σχολαστική ανάρτηση όλοι νομιζω μπορούμε να την καταλαβουμε ευχαριστουμε καλοφαγωτος περιμένουμε και αλλες τόσο ωραίες συνταγες
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω φτιάξει μερικές φορές πετυχημένα την παραπάνω συνταγή, όμως κάποιες άλλες στη διάρκεια του στεγνώματος, κάτι πάει στραβά και αρχίζει να μυρίζει άσχημα. Ξέρετε για ποιο λόγο γίνεται αυτό; φταίει ο ήλιος; ότι δεν έχει πολύ αέρα έξω και απλά ζέστη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!