Καλημέρα και σήμερα...με ένα ευχαριστώ...

Ο Αύγουστος είναι για μας-όπως και για τα περισσότερα σπίτια- ο μήνας των προμηθειών για τον χειμώνα,αλλά και των διακοπών,της χαλάρωσης..Έτσι και φέτος κύλησε...με τα ξύλα να μαζεύονται...

 ...και να στοιβάζονται στην ξυλαποθήκη,έτοιμα να μας ζεστάνουν τις κρύες χειμωνιάτικες μέρες...

...με τη ρίγανη να τρίβεται...

 ...και να περνιέται από το τρυπητό(μπορείτε να την περάσετε και από το multi)...

...με τα βότανα να συγκεντρώνονται ακόμη για τα "βραστάρια"του σπιτιού(θα ακολουθήσει ανάρτηση)...

...με τους τραχανάδες απλωμένους παντού στο σπίτι...



...και λικέρ να ετοιμάζονται...

...με κατανυκτικούς εσπερινούς στο εκκλησάκι του γείτονα...

...με αποδράσεις τακτικές είτε στον Παγασητικό-μπανάκι απογευματινό με φίλους και βέβαια κουβεντούλα γύρω από τη φωτιά μέχρι αργά-.....

...ή στο άγριο-βροχερό και τρικυμισμένο-Αιγαίο(παραλία Ποτόκι στη Συκή Πηλίου)...

...από όπου φέραμε και...τρόπαια(η κόρη μου βρήκε την πέτρα στην παραλία,της έδωσε-με τη βοήθεια μιας φίλης της- το σχήμα καρδιάς χρησιμοποιώντας μια άλλη πέτρα και το βράδυ τη διακόσμησε με ό,τι βρήκε(παιδική βέβαια κατασκευή,αλλά εμένα με έκανε περήφανη)...

...είτε στο βουνό,στο πολύ παλιό ταβερνάκι-στέκι του Νίκου,χωμένο μέσα στο δάσος,με υπέροχο κρασάκι και καλή παρέα...

...ή και στη Χιλιαδού,γνωστή σε εραστές της ελεύθερης κατασκήνωσης παραλία της Εύβοιας,με μπαγκάζια...νομάδων...

 ...και σκηνή("σπιτάκι" για την κόρη μου που έσπευσε να την...οριοθετήσει...

...γεμάτη θαλασσόξυλα...

...με βράδια μαγευτικά για τα παιδιά(προβολή πάνω σε έναν κάθετο,τεράστιο βράχο)-φανταστική η σπηλιά στην παραλία Δαμιανού στην οποία μπαίνεις μόνο με βάρκα και ξαπλωμένος μέσα της,απείρου κάλλους(φωτογραφίες σε μια επόμενη ανάρτηση)...

...και κουβεντούλα στο φως της λάμπας...

...με τον καλύτερο ύπνο που μπορεί κανείς να φανταστεί,κάτω από τα αστέρια,πάνω σε μια αναποδογυρισμένη βάρκα)-λίγα πράγματα χρειάζονται για την ευτυχία......

...περιμένοντας την ανατολή...

 ...που είναι πάντα...

 ...πιστή στο ραντεβού της...

..εκεί .όπου κάθε πρωί,αιώνες τώρα,ένας θαλάσσιος δράκος συνομιλεί με έναν βάτραχο...

 ...μέχρι να μπει στην παρέα τους...

 ...και ο λαμπρός ζωοδότης ήλιος...

 ...με γέλιο,αλλά  και με πόνο...πόνο μεγάλο όπως αυτός που προκαλεί το τσίμπημα του σκορπιού στο χεράκι της κόρης μου(για να είστε σίγουροι ότι πρόκειται για τσίμπημα σκορπιού παρατηρήστε αν το τσιμπημένο μέρος ξεφλουδίζεται.Αν ο σκορπιός είναι ξανθός αρκεί να κάνετε μια ένεση κορτιζόνης και πολύ υπομονή αφού ο πόνος είναι πραγματικά μεγάλος και φεύγει μόνος του σε ακριβώς ένα 24ωρο.Αν είναι μαύρος τα πράγματα μπορεί να γίνουν σοβαρότερα)...



...όμως και πάλι με χαρά που μου προκάλεσε η καλή φίλη του (http://starhomecraft.blogspot.gr/ )δίνοντάς μου με πολύ αγάπη ένα βραβείο...

...που θα της ανταποδώσω με την ευχή...

...κυλάει το καλοκαίρι και φεύγει-σε λίγο αρχίζουν τα σχολεία και ο...κάθε κατεργάρης στον πάγκο του-βαριά τα συναισθήματα...πως να αποχωριστείς την ξεγνοιασιά του...όμως έχει ο Θεός...πάντα θα βρίσκουμε τρόπους να γαληνεύει η ψυχή μας..."πάντα θ' ανταμώνουμε και θα ξεφαντώνουμε",πάντα θα γράφουν "ιστορία οι παρέες"...όσο κι αν χτυπηθούμε από την κρίση...λίγα πράγματα χρειάζονται για την ευτυχία...καλό φθινόπωρο,λοιπόν...καλό κουράγιο σε όλους μας...καλημέρα και σήμερα...