Δεν αντέχω να βλέπω φαγητά να πετιούνται...Στο μυαλό μου έρχονται εικόνες παιδιών στην Αφρική,με τυμπανισμένες τις κοιλίτσες τους και νιώθω μεγάλη ντροπή...Είναι και τα όσα συχνά μας έλεγαν οι παλιοί ότι δηλαδή είναι μεγάλη αμαρτία να πετάμε το φαγητό(εμπειρίας αποτέλεσμα κι αυτό αφού εκτίμησαν ιδιαίτερα την τροφή μετά την Κατοχή,αλλά όχι μόνο,μιας και όλα τα προηγούμενα,των τελευταίων 30 χρόνων, χρόνια ο επιούσιος ήθελε κόπο και ιδρώτα για να βγει).Έτσι νιώθω τυχερή που στη σακούλα των σκουπιδιών μας δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα...αφού τα οργανικά υλικά(τροφές,αποφάγια,κ.α.) πηγαίνουν στα ζώα...Όμως το να ρίξω φαγητό στα ζώα το θεωρώ κι αυτό "΄βαρύ"...Έτσι όταν χθες έμειναν λίγες βραστές πατάτες που κανείς δεν θα καταδέχονταν την επόμενη μέρα αποφάσισα να τις καμουφλάρω και να τις σερβίρω σαν φρέσκιες.Και αφού δεν μπορούσα να κάνω πατατοκεφτέδες-λόγω νηστείας-έφτιαξα κι εγώ ένα πατατόρυζο...
Είχα-όπως προείπα-λίγες βραστές πατάτες χθεσινές...
...τις καθάρισα...
...τις έκοψα κομμάτια μέτρια...
...έβρασα σε μια κατσαρολίτσα το αναποφλοίωτο ρύζι(αυτό δεν είναι απαραίτητο στο αποφλοιωμένο, γιατί βράζει γρήγορα)ώστε να μαλακώσει αρκετά...
...έτριψα λίγες ντομάτες από αυτές που είχα φυλάξει στον καταψύκτη(του περσινού καλοκαιριού)...
...έκοψα σε μια κατσαρόλα κρεμμύδι ξερό και άνηθο...
...τα τσιγάρισα...
...έριξα και "γύρισα" λίγο τις κομμένες πατάτες...
...και πρόσθεσα τη ντομάτα...
...το ρύζι...
...αλάτι και μπαχαρικά...
...ανακάτεψα καλά...
...πρόσθεσα νεράκι ...
...κι αφού έβρασε και "ήπιε" το νερό...
...το έσβησα και το σκέπασα με μια πετσέτα ώστε να χυλώσει κρυώνοντας...
...όταν έγινε χλιαρό το "κένωσα"στα πιάτα και...
...ούτε κι εγώ πίστευα ότι θα γίνει τόσο νόστιμο.Όμως-είναι αλήθεια-ήταν πεντανόστιμο...
Καλημέρα Όστρια!Εξαιρετικές οι αναρτήσεις σου! Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια! Καλή συνέχεια σου εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που θα συνταξιδέψουμε,Βανέσσα...Εγώ τουλάχιστον θα σε επισκέπτομαι συχνά γιατί μου΄"λύνεις" τα χέρια...Εξαιρετικό το blog σου...Καλημέρα...
ΔιαγραφήΔεν ξερω αν είναι παραξενιά μου αλλά κι εγω θεωρώ μεγαλη αμαρτία και ύβρη να πετιέται το φαγητό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πατατορυζο δεν το έχω φτιάξει ποτέ, θα το έχω κατά νου. Εδω φτιάχνουμε ,ειδικά στις νηστείες,το πατατοσέλινο, μιας και η περιοχή παραγει πατάτες και το σελινο είναι από τα λίγα χορταρικά που αντέχουν το χειμώνα μας!
Καλή σας όρεξη!
Θα ψάξω να βρω τη συνταγή...Αν δεν την έχεις αναρτήσει είναι καιρός...Καλημέρα,Νίκη...
ΔιαγραφήΚαλημέρα Μαράκι!!!Πατάτες με ρύζι δεν έχω φάει ούτε εγώ αλλά το βλέπω και θεωρώ ότι πρέπει να είναι πεντανόστιμο και εννοείται ότι δεν πετάμε τίποτα στα σκουπίδια, όλα τα αξιοποιούμε με τον καλύτερο τρόπο!!Να δοκιμάσεις τις πατάτες με το σέλινο που λέει η Νίκη, είναι πολύ νόστιμο και εύκολο φαγάκι και σου λύνει τα χέρια και στη νηστεία!Φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Σοφία...Τη συνταγή ψάχνω και θα το δοκιμάσω αμέσως...Το πατατόρυζο φαίνεται περίεργο σαν συνδιασμός αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει...Φιλιά κι από μένα...
Διαγραφήμπράβο για την ευαισθησία σου αγαπητή.. για τα παιδιά της Αφρικής.... οσο για τη συνταγη ..ποσα φαγια υπαρχουν τωρα τις νηστειες ..αμετρητα....και οταν εχεις και λιγη φαντασια .... πρωτη φορα ακουσα πατατορυζο (οπως και προχθες στο Κατι Ψηνεται κρεπα απο πατατα) ... οσο για τους κεφτεδες επειδη ειναι νηστεια .... μπορεις και παλι να κανεις αντικαθιστωντας το κειμα με σογια ... ή χωρις τίποτα... (εμεις ετσι τους φτιαχνουμε στην νηστεια) .... (εντελως φιλικα το λεω, μη παρεξηγηθω) φιλάκια !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι,δελφινάκι, ότι δεν έχω και πολύ φαντασία,ειδικά στην μαγειρική...Φτιάχνω λίγα φαγητά,μάλλον παραδοσιακά και γενικά ακολουθώ τη φιλοσοφία του πιο απλού(καθότι και τεμπέλα...)Τη σόγια,ενώ τη φτιάχνω στα μακαρόνια "με κιμά",δεν σκέφτηκα να την κάνω κεφτέδες.Γι αυτό είναι όμως οι φίλοι,για να μας δίνουν ιδέες.Τις οποίες μόλις τις βάλω σε εφαρμογή θα σου πω εντυπώσεις...Καλό απόγευμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήμμμμ πεινασα τωρααα!!!τι μας κανεις!!!!λοιπον κοριτσια εγω την σογια καποτε την χρησιμοποιουσα πολυ κι οχι μονο σε καιρο νηστειας!απο τοτε ομως που διαβασα για τα μεταλαγμενα την εχω κοψει!!βασικα η σογια για να νοστιμισει θελει πολλα μπαχαρικα !καλο βραδυ .//
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κι αυτό μεγάλο πρόβλημα με τη σόγια.Και κανείς δεν ελέγχει αν υπάρχει-που δεν υπάρχει-το ειδικό σηματάκι του μεταλλαγμένου στη σακούλα.Εγώ παίρνω από καταστήματα υγιεινής διατροφής,όμως κι αυτό δεν είναι σίγουρο(το μεταλλαγμένο περνιέται για υγιεινό γιατί δεν έχει φυτοφάρμακα!!!!!)Καληνύχτα,Στέλλα.
ΔιαγραφήΔεν είναι τιποτα η συνταγή,θελει πολύ σελινο-που το ζεματαμε πρώτα.Μην το φοβηθεις,θα λιωσει μετα,μια γεματη χούφτα ανά μερίδα. Τσιγαρίζουμε με τη σειρα ένα ψιλοκομμένο κρεμυδι ,λίγο σκορδο, φετουλες καρότα και χοντροκομμένα τα σελινα, τελευταίες ριχνουμε τις πατατες κομμένες όπως τις έκοψες κι εσύ,αλλά ωμές. Μόλις μαραθούν ρίχνουμε χυμό ντοματας ή πελτε διαλυμένο, αλατοπίπερο και λίγη ζαχαρη.Το σιγοβραζουμε να μαλακωσουν όλα τα λαχανικά κι έτοιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω που τρελαίνομαι για ξιδάτα το σβηνω με λίγο ξίδι μετα το τσιγαρισμα,αλλά αυτή είναι δική μου παραξενια,δεν αρεσει σε όλους.
Νίκη,χίλια ευχαριστώ...Θα το φτιάξω και θα σου πω εντυπώσεις...Να είσαι καλά...Καληνύχτα...
ΔιαγραφήΌ,τι γίνεται με αγάπη και σεβασμό, πάντα γίνεται όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ...σημασία δεν έχουν τόσο τα υλικά όσο η αγάπη κι ας μη φαίνεται...
Διαγραφή