Σεπτέμβρης...Φθινόπωρο πια...Ο ουρανός γκριζάρησε...Δυο μέρες τώρα βρέχει ασταμάτητα...Το χρώμα μοιάζει να στράγγισε από τη φύση...Περιμένοντας το χρύσισμα των φύλλων...άχαρο το ενδιάμεσο στάδιο...
..ευτυχώς υπάρχουν πάντα ...αντίδοτα της πλήξης και της μελαγχολίας της εποχής...Όπως η βραδιά που μας χάρισαν οι Sempre Viva μπροστά από το αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου,γεμάτη χρώμα και μουσική...πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά και την άξια μουσικό της ορχήστρας που,σε πείσμα των καιρών, δίνουν,χωρίς αντάλλαγμα...
...ή οι "φίλοι"από παλιά...Αυτή τη χελώνα τη βλέπω χρόνια τώρα...με το τραύμα στην πλάτη...αιωνόβια...ακόμα ζωντανή...
...και τα σχολεία που άνοιξαν...χρώμα έντονο...φωνές χαρούμενες...που να χωρέσει το γκρίζο μέσα σε τόση ζωντάνια ...Στο σχολείο μας φέτος δημιουργήσαμε για πρώτη φορά μια ηλεκτρονική εφημερίδα(συνέχεια του περιοδικού που εκδίδονταν παλιότερα)...ένα καινούργιο blog...ΤΟ ΕΝΑΤΟ...ένα παράθυρο στην κοινωνία...σας περιμένουμε να μας επισκεφτείτε,να μας δώσετε θάρρος-δίνουν σημασία σε αυτά οι μικροί δημοσιογράφοι-στο σύνδεσμο http://9ogymnasiovolou.blogspot.gr/ σας περιμένουμε......
...αλλά και τα πανηγύρια,ιδιαίτερα όταν αυτά στήνονται με καλή και αγαπημένη παρέα(ακολουθεί ανάρτηση)...
...και τα πρώτα σαλιγκάρια που το κυνήγι τους με ενθουσιάζει...
πρωί πρωί-αξημέρωτα σχεδόν-στα χωράφια...εμείς οι κρητικοί εκτιμούμε ιδιαίτερα τα σαλιγκάρια(στην Κρήτη μαζεύουμε τους χοχλιούς το καλοκαίρι-η γιαγιά μου είχε πάντα κρεμασμένα στο κατώι κοφίνια γεμάτα χοχλιούς όλο το χειμώνα-...πολύ νόστιμα και τα μουρμούρια...)με τις πρώτες βροχές εξορμούμε ακάθεκτοι... πλούσια η σοδειά και φέτος...
...αν μαζέψετε σαλιγκάρια βάλτε τα σε μια λεκάνη...
...ρίξτε μέσα 2-3 χούφτες πίτουρο ή(αν δεν έχετε)κάποιο ζυμαρικό...
...ανακατέψτε καλά...
...και κατόπιν σκεπάστε τα και δέστε τα σφικτά ώστε να μην μπορούν να φύγουν.Μετά από δύο μέρες-μην τα αφήσετε παραπάνω γιατί θα αδυνατίσουν-βγάλτε τα,πλύντε τα καλά,ζεματίστε τα(αφήστε τα να βράσουν 2-5 λεπτά) και κατόπιν φυλάξτε τα στην κατάψυξη χωρισμένα σε βρασιές(οι συνταγές πολλές και η γεύση τους ιδιαίτερη)...
...και η σοδειά της κόρης μου(σπουδαίοι σαλιγκαροκυνηγοί τα παιδιά μου)...
...αλλά και τα πρώτα πλεκτά του χειμώνα,ιδιαίτερα πλεκτά...
...αφού η διαδικασία για το πλέξιμό τους άρχισε από πολύ πίσω...από το μαλλί ενός προβάτου που μου έδωσε ο φίλος μου,ο Αποστόλης...
...συνεχίστηκε ένα απόγευμα σε σπίτι φιλόξενο όπου μια γυναίκα γεμάτη από τη σοφία της δύσκολης ζωής μας έμαθε να το κάνουμε νήμα(θα ακολουθήσει ανάρτηση)...
...γνώση που δεν πρέπει να χαθεί...σπουδαίο πράγμα να μπορεί ο άνθρωπος να έχει αυτάρκεια σε βασικά είδη όπως η τροφή και η ένδυση...
Και όσο για το...κλασικό:"Καλά προς τα πίσω θα πάμε τώρα ή προς τα μπρος" έχω να πω πως το πίσω και το μπροστά στον πολιτισμό και στη ζωή γενικότερα είναι έννοιες εντελώς υποκειμενικές και πως,αν πρόοδος λέγεται η εποχή στην οποία ζούμε, σίγουρα επιλέγω οπισθοδρόμηση σε παλιότερα,απλούστερα και ουσιαστικότερα......
Σεπτέμβρης λοιπόν,λίγο γκρίζος,λίγο μελαγχολικός,όμως με τις ομορφιές του,αφού-όπως γεμάτα χαρά μου είπαν τα παιδιά μου-φέρνει πιο κοντά τα κρύα του χειμώνα και τη φωτιά στο τζάκι...τα Χριστούγεννα και τις διακοπές τους...τα χιόνια στα βουνά και το φρέσκο λάδι της χρονιάς...όλες οι εποχές έχουν τις ομορφιές τους...φτάνει να τις βλέπουμε με...το καλό μας μάτι...Καλημέρα και σήμερα,λοιπόν και καλό Χειμώνα σε όλους...
..ευτυχώς υπάρχουν πάντα ...αντίδοτα της πλήξης και της μελαγχολίας της εποχής...Όπως η βραδιά που μας χάρισαν οι Sempre Viva μπροστά από το αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου,γεμάτη χρώμα και μουσική...πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά και την άξια μουσικό της ορχήστρας που,σε πείσμα των καιρών, δίνουν,χωρίς αντάλλαγμα...
...ή η γιορτή του Τιμίου Σταυρού...
...τότε που όλα τα σπίτια ανανεώνουν το προζύμι τους με βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία...
...ή τα λικεράκια που έρχονται και φεύγουν,από σπίτι σε σπίτι,ανταλλαγές αγάπης ανάμεσα σε νοικοκυρές,τρόπος παλιός, αρχέγονος για τη σύσφιξη των σχέσεων...
...και τα πρώτα πατητήρια που άρχισαν να δουλεύουν...Τα σταφύλια ανέβασαν νωρίς σάκχαρα φέτος,εξαιτίας της ανομβρίας...Κρασί δεν έχω φτιάξει ποτέ...Τα σταφύλια τα δίνουμε σε γείτονες...Όμως στο μέλλον...θα δούμε......ή οι "φίλοι"από παλιά...Αυτή τη χελώνα τη βλέπω χρόνια τώρα...με το τραύμα στην πλάτη...αιωνόβια...ακόμα ζωντανή...
...και τα σχολεία που άνοιξαν...χρώμα έντονο...φωνές χαρούμενες...που να χωρέσει το γκρίζο μέσα σε τόση ζωντάνια ...Στο σχολείο μας φέτος δημιουργήσαμε για πρώτη φορά μια ηλεκτρονική εφημερίδα(συνέχεια του περιοδικού που εκδίδονταν παλιότερα)...ένα καινούργιο blog...ΤΟ ΕΝΑΤΟ...ένα παράθυρο στην κοινωνία...σας περιμένουμε να μας επισκεφτείτε,να μας δώσετε θάρρος-δίνουν σημασία σε αυτά οι μικροί δημοσιογράφοι-στο σύνδεσμο http://9ogymnasiovolou.blogspot.gr/ σας περιμένουμε......
...αλλά και τα πανηγύρια,ιδιαίτερα όταν αυτά στήνονται με καλή και αγαπημένη παρέα(ακολουθεί ανάρτηση)...
...και τα πρώτα σαλιγκάρια που το κυνήγι τους με ενθουσιάζει...
πρωί πρωί-αξημέρωτα σχεδόν-στα χωράφια...εμείς οι κρητικοί εκτιμούμε ιδιαίτερα τα σαλιγκάρια(στην Κρήτη μαζεύουμε τους χοχλιούς το καλοκαίρι-η γιαγιά μου είχε πάντα κρεμασμένα στο κατώι κοφίνια γεμάτα χοχλιούς όλο το χειμώνα-...πολύ νόστιμα και τα μουρμούρια...)με τις πρώτες βροχές εξορμούμε ακάθεκτοι... πλούσια η σοδειά και φέτος...
...αν μαζέψετε σαλιγκάρια βάλτε τα σε μια λεκάνη...
...ρίξτε μέσα 2-3 χούφτες πίτουρο ή(αν δεν έχετε)κάποιο ζυμαρικό...
...ανακατέψτε καλά...
...και κατόπιν σκεπάστε τα και δέστε τα σφικτά ώστε να μην μπορούν να φύγουν.Μετά από δύο μέρες-μην τα αφήσετε παραπάνω γιατί θα αδυνατίσουν-βγάλτε τα,πλύντε τα καλά,ζεματίστε τα(αφήστε τα να βράσουν 2-5 λεπτά) και κατόπιν φυλάξτε τα στην κατάψυξη χωρισμένα σε βρασιές(οι συνταγές πολλές και η γεύση τους ιδιαίτερη)...
...και η σοδειά της κόρης μου(σπουδαίοι σαλιγκαροκυνηγοί τα παιδιά μου)...
...αλλά και τα πρώτα πλεκτά του χειμώνα,ιδιαίτερα πλεκτά...
...αφού η διαδικασία για το πλέξιμό τους άρχισε από πολύ πίσω...από το μαλλί ενός προβάτου που μου έδωσε ο φίλος μου,ο Αποστόλης...
...συνεχίστηκε ένα απόγευμα σε σπίτι φιλόξενο όπου μια γυναίκα γεμάτη από τη σοφία της δύσκολης ζωής μας έμαθε να το κάνουμε νήμα(θα ακολουθήσει ανάρτηση)...
...γνώση που δεν πρέπει να χαθεί...σπουδαίο πράγμα να μπορεί ο άνθρωπος να έχει αυτάρκεια σε βασικά είδη όπως η τροφή και η ένδυση...
Σεπτέμβρης λοιπόν,λίγο γκρίζος,λίγο μελαγχολικός,όμως με τις ομορφιές του,αφού-όπως γεμάτα χαρά μου είπαν τα παιδιά μου-φέρνει πιο κοντά τα κρύα του χειμώνα και τη φωτιά στο τζάκι...τα Χριστούγεννα και τις διακοπές τους...τα χιόνια στα βουνά και το φρέσκο λάδι της χρονιάς...όλες οι εποχές έχουν τις ομορφιές τους...φτάνει να τις βλέπουμε με...το καλό μας μάτι...Καλημέρα και σήμερα,λοιπόν και καλό Χειμώνα σε όλους...
Καλο φθινοπωρο Οστρια!!!Χαιρομαι καθε φορα να σε διαβαζω γιατι με ταξιδευεις στα προγενεστερα χρονια μου!Πολλα φιλια Αναστασια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,Αναστασία μου...Χρονια παλιά και-για μένα-με ιδιαίτερο χρώμα...Πολλά φιλιά σου στέλνω...
ΔιαγραφήΩραία ανάρτηση με ωραίες εικόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου. Κι εγώ προτιμώ την ''οπισθοδρομική πρόοδο''.
Γνέθεις και μαλλί? Ανυπομονώ γι αυτή την ανάρτηση.
Καλό φθινόπωρο
Ωραία το είπες...Οπισθοδρομική πρόοδος...Μαθαίνω...είναι αρκετά δύσκολο...το παλεύω...για την .ωρα έχουν πιαστεί τα δάχτυλα μου...Καλό βράδυ...πολλά φιλιά...
ΔιαγραφήΑγαπημενη Μαρια,τι ομορφα που περιγραφεις τις...ομορφιες της ζωης,της φυσης,των ανθρωπινων σχεσεων.Μου γλυκαινεις την ψυχη καθε φορα.Να'σαι καλα και καλο χειμωνα να εχουμε ολοι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡάνια μου καλή,είναι γιατί είμαστε αδελφές ψυχές...Μεγαλώσαμε σε μέρη μικρά και ανθρώπινα και μάθαμε να εκτιμάμε πράγματα φαινομενικά μικρά αλλά στην πραγματικότητα μεγαλειώδη μέσα στην απλότητά τους... Πολλά φιλιά και αγάπη σου στέλνω και διαδικτυακά...
ΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση Οστρια!Γεμάτη από όμορφες εικόνες!Καλό χειμώνα εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης...με υγεία...
ΔιαγραφήΘυμάμαι την προγιαγιά μου,που έγνεθε!Τώρα βλέπω ,φίλες σε ξένα blog,να πλένουν το μαλλί,να το γνέθουν,να το βάφουν και να πλέκουν κάλτσες!Περιμένω και τη δική σου ανάρτηση μ'ενδιαφέρον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να δούμε πότε θα τα καταφέρω...Μεγάλος ο φόρτος τώρα που άρχισαν και τα σχολεία...Πάντως παλιά φτιάχναν νήματα για όλες τις χρήσεις...από ρούχα ψιλά μέχρι...χαλιά...Καλό βράδυ...φιλιά...
ΔιαγραφήΜΙΑ ΧΑΡΑ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΗ ΣΕ ΒΛΕΠΩ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ!!!!!!!1
ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΟΔΟ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΑΣΩ, ΜΗ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΒΑΡΥ!!!!!!
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ !!!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!
Χαίρομαι,Ρένα μου...γιατί συνήθως νιώθω πολύ μόνη στις...απόψεις μου...Ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση...Πολλά φιλιά και αγάπη σου στέλνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ θα ηθελα να σε γνωρίσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά που το λες...Ποτέ δεν ξέρεις...μπορεί να δώσει ο Θεός να γνωριστούμε...Φιλιά και αγάπη...
ΔιαγραφήΔεν πρέπει να νιώθεις μονη στις ....απόψεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αναρτήσεις σου, μας γυρίζουν πίσω σε μια άλλη εποχή, που δυστυχώς απαρνηθήκαμε για χάρη της προοδου. Είσαι μια αθεράπευτα ρομαντική και ευαίσθητη ψυχή ....και εμείς μαζί σου.
Ευχαριστώ πολύ πολύ...Ρομαντική δεν θα με έλεγα,ρεαλίστρια μάλλον...πιστεύω πως η ζωή αυτή είναι η πραγματικότητα των Ελλήνων...Απλά τόσο καιρό ζούμε μέσα σε μια φούσκα...Σε φιλώ...καλημέρα...
ΔιαγραφήΤι υπέροχη ανάρτηση κι αυτή! Τί ομορφιές ! Τί ωραία έθιμα ! Χαίρομαι κάθε φορά που σε επισκέπτομαι! Δεν είχα προσέξει ότι είσαι στον αγαπημένο μου Βόλο !! Σπούδασε η κόρη μου εκεί και λατρέψαμε την πόλη και το Πήλιο, φυσικά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο και καλό ξημέρωμα !!!!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...Είναι όμορφη πολή ο Βόλος και ανθρώπινη...Το Πήλιο επίσης πολύ όμορφο αν και το τρώει σιγά σιγά η εξέλιξη...Σπάνια βρίσκεις παρθένα μέρη πια...Καλημέρα...Πολλά φιλιά...
ΔιαγραφήΆλλη μια υπέροχη και χορταστική ανάρτηση!!!.....Όστρια όταν σε διαβάζω...μου βγάζεις κάτι...αυτό που λένε και παραπάνω οι φίλες.....με γυρνάς πίσω...στα παιδικά μου χρόνια....είναι μια πολύ γλυκειά αίσθηση....και μου φτιάχνεις τη διάθεση ν`ασχοληθώ μ`αυτά που έζησα όταν ήμουνα μικρή....αρκετά απ`αυτά συνεχίζω να τα φτιάχνω...κάποια άλλα όμως τα ξέχασα εντελώς...όπως είναι το γνέσιμο του μαλλιού...αν και έχω κρατήσει τ`αδράχτι για ενθύμιο...ίσως θα πρέπει να πω της μητέρας μου να μου δείξει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌστρια σαλιγκάρια μαζεύετε και αυτήν την εποχή;....γιατί εγώ μαζεύω μόνο την άνοιξη...πάντα μου έλεγε η μητέρα μου ότι μόνο τότε τρώγονται τις άλλες εποχές δεν είναι καλά....
Καλή σου μέρα Όστρια!...Έχεις την αγάπη μου!
Ο πατέρας μου πάλι λέει ακριβώς το αντίθετο...Ότι τώρα που δεν έχουν ακόμη βοσκήσει χορτάρι είναι καλύτερα γιατί μπορεί να φάνε κάτι δηλητηριώδες...Στη Κρήτη μάλιστα τα μαζεύουν το κατακαλόκαιρο σηκώνοντας τις πέτρες,πριν βοσκήσουν καν...Αν τα μαζέψει όταν υπάρχει χορτάρι στη γη τα αφήνει περισσότερο στο πίτουρο ώστε να καθαρίσουν καλά...Εγώ ακολουθώ απλώς τις συμβουλές του χρόνια τώρα...Πάντως στην περιοχή μας όλοι τώρα μαζεύουν...Χαμός γινόταν τη μέρα που έβρεξε...Αν μάθεις περισσότερα πες και σε μένα...Πολλά φιλιά σου στέλνω,Χρυσούλα μου...
ΔιαγραφήKαλημέρα Μαρία μου! Χόρτασε το μάτι μου ομορφιές με την ανάρτησή σου! Μόνο να καταλαβαίναμε το πλούτο και την αξία όσων μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχίζουμε να το καταλαβαίνουμε σιγά σιγά...Μας πλάνεψαν τα ψεύτικα λαμπερά σουσούμια των ξένων,όμως η αξία ποτέ δεν χάνεται...Και η ζωή μας παλιά είχε πολλά καλά στοιχεία που δεν πρέπει να χαθούν...Φιλιά πολλά σου στέλνω,Μαίρη μου...
ΔιαγραφήΘησαυρός οι αναρτήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλούσιες σε γνώση, αισιοδοξία, συναίσθημα, συντροφικότητα...
Τι να πρωτοσχολιάσω.....
Αληθινή ζωή!!!
Χαίρομαι να σε βλέπω και να σε διαβάζω:))))
Καλό χειμώνα με όλα τα όμορφα κοντά σας.
Φιλιά θαλασσένια
΄Να είσαι καλά,Θαλασσένια μου...και η αισιοδοξία και η συντροφικότητα είναι ζητούμενα ζωής,παρόλο που δεν με βοηθάει ο χαρακτήρας μου...Το παλεύω όμως...Κι εγώ χαίρομαι από την επικοινωνία μαζί σας...Πολλά φιλιά...
ΔιαγραφήΑυτό είναι το νόημα της ζωής,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είστε όλοι καλά,
μου αρέσουν όλα τρελλά,
σου στέλνω την αγάπη μου !
Στην ανταποδίδω,Σοφία μου...Νομίζω πως ο άνθρωπος νόημα μπορεί να βρει μόνο μέσα σε σχέσεις...Πρώτα στη σχέση του με το Θεό και ύστερα με τους ανθρώπους...Αυτά νοηματοδοτούν τη ζωή μου...Τόσα χρόνια αναζήτησης και άλλο δεν βρήκα...Σε φιλώ και σου εύχομαι καλό απόγευμα...
ΔιαγραφήΆλλη μια υπέροχη ανάρτηση!!!!! Πάντα έχεις κάτι μοναδικό να μας δείξεις. Τώρα ,μετά τις βροχές ,αν κάνει καλές ζέστες θα βγουν και τα μανητάρια.....Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν,Κατερινάκι,θυμάμαι όταν δούλευα στη Ζαγορά(στο σχολείο και στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της)που μαζεύαμε εκείνα τα τεράστια μανιτάρια...Οι μαθητές ήταν ασυναγώνιστοι στη συγκομιδή τους...Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.Τότε όμως δεν είχα το μυαλό να μάθω τα μανιτάρια και μάζευα ό,τι μου έδειχναν...Έτσι τώρα δεν μπορώ να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και-δυστυχώς-δεν μαζεύω...Θέλω όμως πολύ να μάθω...Έχει ο Θεός...Σε φιλώ...Καλό απόγευμα...
ΔιαγραφήΚαλημέρα.Μου αρέσουν πολύ αυτά που γράφεις.Θα συμφωνήσω ότι το να εκμεταλλευτείς (με την σωστή έννοια) όλα όσα προσφέρει η φύση δεν είναι οπισθοδρόμηση. Απλά εμείς έχουμε μπερδέψει λίγο τα πράγματα γιατί ψάχνουμε πάντα αυτό το ¨κάτι¨που νομίζουμε ότι είναι καλύτερο από αυτό που έχουμε.Το μπλοκ σου εκπέμπει μία ζεστασιά και μια γλυκιά θαλπωρή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίκιο έχεις...Κάπως έτσι δεν έχασε ο άνθρωπος τον Παράδεισο;Επειδή,αν και τα είχε όλα,ήθελε αυτό το κάτι άλλο που νόμιζε πως θα τον έκανε Θεό...Η απάντηση σε όλα είναι συνήθως μπροστά μας...Το δύσκολο είναι να το καταλάβουμε...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Σου στέλνω φιλιά και αγάπη...
Διαγραφήκαλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ γλυκιά ανάρτηση
εμάς εδώ ακόμη να χειμωνιάσει
2-3 βράδια έχει που νιώσαμε λίγη ψύχρα το βράδυ
θα επισκεφθώ τον σύνδεσμο του νέου μπλογκ
Πρόσφατα έφυγαν φίλοι μας για την Κύπρο και σε συνομιλία μαζί τους μας είπαν πως έχετε σχεδόν καύσωνα...Είστε νοτιότερα...Ξέρω και από την Κρήτη που η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλότερη από τη βορειότερη Ελλάδα...Ευχαριστώ για τα καλά λόγια,Δελφινάκι...Εύχομαι να έχουμε καλό Χειμώνα...
ΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα όλα και ο χαλβάς με τον νισεστέ απίθανος!!!!!!
Στα σαλιγκάρια μπορείς να βάλεις και αλεύρι....
Πολλά φιλιά!!!!!!!!!!!!!!
Καλησπέρα,Έφη μου...δίκιο έχεις,μπορείς και αλέυρι...Καλό χειμώνα να έχουμε...
ΔιαγραφήΚαλημέρα και από μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να πώ ωραία ανάρτηση θα είναι λίγο.Έχεις το χάρισμα του λόγου και κάνεις τον αναγνώστη σου να χαίρεται που σε διαβάζει.Καλό Χειμώνα (αν και δεν τον βλέπω έτσι όπως γίναμε)με υγεία πάνω απ'όλα.
Μακάρι...ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Είμαι αισιόδοξη...πιστεύω στην ευρηματικότητα και τις αστείρευτες δυνάμεις των Ελλήνων...Καλό Χειμώνα και καλό ξεχειμώνιασμα στα μελισσάκια σου...
ΔιαγραφήΚαλό χειμώνα Οστρια, πολύ όμορφη ανάρτηση. Γιά μένα που δεν έχω εικόνες απο αυτά που γράφεις είναι σαν να ανακαλύπτω μια Ελλάδα που νομίζω ότι χάνεται. Είμαι αρκετά μεγάλη για να μπορέσω τώρα πια στα γεράματα να μάθω να κάνω αυτά που μας ΄δείχνεις. Οσο για τα λικεράκια,τις μαρμελάδες, αυτά τα φτιάχνω και εγώ και τα μοιράζω σε φίλους. Είναι όμορφο να φτιάχνεις κάτι με τα χέρια και το μεράκι σου και να μοιράζεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστούμε πολύ κορίτσι μου να είσαι καλά.
Συμφωνώ,Μαρία...αυτή είναι η πραγματική σημασία του να φτιάχνεις πράγματα χειροποίητα...να τα μοιράζεσαι με αυτούς που αγαπάς...Δεν συμφωνώ όμως με την ηλικία και τον καθοριστικό της ρόλο στη ζωή μας...Μου αρέσει να μαθαίνω και θα μαθαίνω για πάντα,όσο βαστούν τα κότσια μου...Μόλις 50 είμαι ακόμη...πριν λίγα χρόνια πήρα δίπλωμα μοτοσυκλέτας(μόνο εγώ δεν γελούσα)...Έχω ακόμη να γυρίσω όλο τον κόσμο-αν θέλει ο Θεός...Πολλά φιλιά σου στέλνω...
ΔιαγραφήΜα βλεπεις τι μου κανεις Μαρακι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κανεις να θελω να μετακομισω ΤΩΡΑ!!
Σε σκεφτομαι!!
φιλακια πολλα!!!
Μακάρι,Αλεξάντρα μου...Να δώσει ο Θεός να μετακομίσετε γρήγορα...Κι εμείς το θέλουμε πολύ...Σας περιμένουμε...Και τότε να δεις τι θα κάνουμε!!!Θα μεγαλουργήσουμε...Πολλά φιλιά και αγάπη στέλνω σε όλους...
Διαγραφήτι τέλεια όλα!!! μακάρι να είχα κι εγώ κάποιον παρέα εδώ να μου δείξει όσα εσύ ξέρεις!! μου αρέσουν πολύ όσα μαθαίνεις και φτιάχνεις και δεν τα θεωρώ καθόλου οπισθοδρομικά. ίσα ίσα, αυτά είναι που μας πάνε μπροστά. δεν πρέπει να ξεχνάμε τις παραδόσεις μας!! χαίρομαι πολύ που μοιράζεσαι όλα αυτά μαζί μας!! Πολλά φιλιά!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ,Εβονίτα μου...χαίρομαι που βρίσκεις ενδιαφέρουσες τις αναρτήσεις μου...Χαίρομαι που μιλούν στην ψυχή σου...Κυρίως χαίρομαι γιατί είσαι νέο κορίτσι και αυτό αναζωογονεί τις ελπίδες μου πως αυτή η χώρα έχει μέλλον...Σε φιλώ...
ΔιαγραφήΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ ΑΠΟ΄ΚΕΙ, ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΑ ΔΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΙΡΟΜΑΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ...ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ!!!
ΠΑΝΤΩΣ ΣΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ, ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΑ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΟΥ!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!
Να είσαι καλά,Νένα μου...Μου δίνεις θάρρος γιατί συνήθως δεν με θεωρούν ενδιαφέρουσα αλλά γραφική...Ευχαριστώ πολυ...Καλό απόγευμα σου εύχομαι...
ΔιαγραφήΤι όμορφη! Τι γλυκιά ανάρτηση! Καλό Χειμώνα να έχουμε! Περιμένω με αγωνία την ανάρτηση του πως κάνουμε το μαλλί νήμα! Δεν έχω ρωτήσει τη γιαγιά μου, πιστεύω θα ξέρει! Δεν έχω ιδέα από πλέξιμο, οπότε.. πάντως ακούγεται ενδιαφέρον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!! Φιλιά!!
Καλό Χειμώνα,Τίνα...Ελπίζω να αναρτήσω όλη τη διαδικασία...Θέλει χρόνο...Φιλιά πολλά...
ΔιαγραφήΠάνε όλα αυτά τα οπισθοδρομικά. Τώρα είμαστε ευρωπαίοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.
Θλιβερό,αλλά-αλίμονο-τόσο αληθινό...Σαν΄"έξυπνα" πουλιά πιαστήκαμε από τη μύτη...Σήμερα είδα τα πρώτα κυκλάμινα...Άρχισε να ροζίζει η γη...Όσο αυτά ανθίζουν κι εγώ έχω ελπίδες...Καλό μεσημέρι,φίλε Μιχάλη....
Διαγραφήº°♫♪º°
ΑπάντησηΔιαγραφήAdorei seu post, cheio de imagens agradáveis.
Boa semana, amiga!
Beijinhos.
Brasil
♫♪♪¸.•°`❤彡