Καλώς ορίσατε

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Καλημέρα και σήμερα...

Χειμώνιασε για τα καλά στα μέρη μας...Καιρός ήταν...Ήρθε και πέρασε και του Αγίου Φιλίππου...Μου αρέσει πολύ η λαϊκή παράδοση που θέλει τον Άγιο Φίλιππο γεωργό.Ανήμερα στις 14 Νοεμβρίου όργωνε το χωράφι του όλη μέρα.Το βράδυ που γύρισε κουρασμένος,έδεσε τα βόδια του στο παχνί,τους έδωσε να φάνε και κάθισε κι αυτός να ξαποστάσει.Τότε η γυναίκα του του είπε πως οι χωριανοί δεν έχουνε κρέας να κάνουνε αποκριές,αφού ήταν όλοι πολύ φτωχοί.Ο  Άγιος σηκώνεται αμέσως,πάει στο παχνί,παίρνει το καλύτερο βόδι του και το σφάζει.
Λιανίζει το κρέας και το μοιράζει στους χωριανούς του.Αφού λοιπόν έφαγαν όλοι έπεσαν να κοιμηθούν.Το πρωί σηκώνεται να πάει στο παχνί και τι να δει!!!!Και τα δυο βόδια του ήταν εκεί δεμένα...Δεν έλειπε κανένα!!Όταν ο Άγιος Φίλιππος πέθανε αγίασε γιατί ήταν-σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση-πολύ καλός άνθρωπος...Γι αυτό ο λαός λέει την παροιμία "Ο φτωχός ο Φίλιππος στο χωράφι απόκρευε"...
Στο σπίτι μας όταν ήμασταν μικρά συνηθίζαμε τη μέρα του Αγίου Φιλίππου να φτιάχνουμε αυγοφέτες για να αποκρέψουμε και να υποδεχτούμε την μικρή Σαρακοστή...΄Την ίδια συνήθεια ακολουθώ κι εγώ...Έτσι ετοιμάσαμε και φέτος την πολύ απλή αυτή λιχουδιά που μας βοηθάει να αξιοποιήσουμε όσο μπαγιάτικο ψωμί μας έχει μείνει,το οποίο κόβουμε φέτες αφαιρώντας και τις κόρες αν είναι πολύ σκληρές...
...τις οποίες βέβαια δεν πετάμε αλλά τις ρίχνουμε στο καμένο λάδι που θα περισσέψει από το τηγάνισμα και τις δίνουμε στα ζώα του σπιτιού...
 ...κατόπιν σπάζουμε λίγα αυγά...
...ρίχνουμε πολύ λίγο γάλα αν οι φέτες μας είναι σκληρές,αλάτι και μπαχαρικά...

...τα χτυπάμε καλά...

 ...ώστε να ενωθούν...
 ...ξεχάσαμε και τη ριγανίτσα...
 ...βουτάμε μέσα τις φέτες...
 ...και από τις δυο μεριές ώστε να ρουφήξουν αρκετό αυγό...
 ...τις τηγανίζουμε,τις βγάζουμε πάνω σε απορροφητικό χαρτί για να πάρει το πολύ λάδι...
 ...και...έτοιμες...αν τις φάμε με ζάχαρη μοιάζουν πολύ στη γεύση με ντόνατς(εκτίμηση των παιδιών μου)...
Αρχή λοιπόν της Σαρακοστής των Χριστουγέννων...Στα μισά δηλαδή του Νοεμβρίου...Μήνας των πολλών γιορτών και του ερχομού του χειμώνα(Του Αγίου Αντρέα αντρειεύει το κρύο...)Μήνας του οργώματος και της σποράς(Νοέμβρη νόα και σπέρνε)...
 
Τι θυμήθηκα λοιπόν προχθές!!!Τη γουρνοχαρά στο χωριό που μεγάλωσα...Αφορμή ένα γουρούνι που συνάντησα στο διπλανό κτήμα...Είχε ανοίξει μια μεγάλη γούρνα(το ξέρατε πως ανοίγουν γούρνες με τη μύτη τους;) και,χωμένο μέσα,ξεκουράζονταν...
...δεν έδειξε να ταράζεται πολύ από την παρουσία μου αφού αμέριμνο σηκώθηκε...
 ...κι άρχισε να τρώει ό,τι έβρισκε μπροστά του(παμφάγο πραγματικά αυτό το ζώο)...
 ...χωρίς να δίνει σημασία ούτε στα άλογα που -σχεδόν δικαιωματικά-βοσκάνε εκείνο το χωράφι....
...τώρα να ήταν το ότι πλησιάζουν Χριστούγεννα;;;;Πάντως στο νου μου ήρθαν τα χριστουγεννιάτικα γουρούνια του χωριού μου...Κάθε σπίτι εξέτρεφε ένα τέτοιο γουρούνι,από μικρό ώσπου έφτανε το Δεκέμβρη να γίνει τεράστιο...Το κρατούσαν κλεισμένο σε στενό μέρος ώστε να μην χάνει θερμίδες και το τάιζαν συνεχώς με ό,τι περίσσευε...Πολλά από αυτά ήταν τόσο βαριά που μέναν συνεχώς ξαπλωμένα αφού δεν μπορούσαν να κουνηθούν...Κι όταν έφτανε η Παραμονή των Χριστουγέννων γινόταν θυσία στο βωμό της εξασφάλισης της τροφής των νοικοκύρηδων για όλο σχεδόν το χρόνο...Και τι δεν έφτιαχναν!!...Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο...
Από το κεφάλι,τα πόδια και την ουρά έφτιαχναν πατσά.Το μεγαλύτερο μέρος του κρέατος το έβραζαν λίγο ή το τσιγάριζαν και το έβαζαν μέσα σε πήλινα πιθάρια.Από πάνω έριχναν λίπος ώστε να το σκεπάσει.Έτσι διατηρούνταν έως δυο χρόνια(στην Κρήτη τα λέγαν σύγλινα).Ένα μέρος το κάναν τηγανιά που καταναλώνονταν από τους συμμετέχοντες στη γουρνοχαρά μαζί με μπόλικο κρασί,χορό και τραγούδι...Το λίπος που περίσσευε από τα σύγλινα το έβαζαν σε ντενεκέδες και με αυτό οι μανάδες μας έφτιαχναν γλυκά και κουραμπιέδες ή άλειφαν τις φέτες του ψωμιού με τις οποίες κολατσίζαμε τα παιδιά όλο το χρόνο,ρίχνοντας από πάνω και λίγη ζάχαρη(ψωμί με λίπα)...Από κρέας που το έκοβαν ψιλό,μαζί με μπόλικα λαχανικά και μυρωδικά έφτιαχναν τα λουκάνικα που τα κρεμούσαν στο υπόγειο-κελάρι του σπιτιού...Μα εκείνο που κυρίως περιμέναμε εμείς τα παιδιά ήταν πότε θα φούσκωναν την κύστη του γουρουνιού ώστε να αρχίσει το ποδόσφαιρο...
Από το δέρμα έφτιαχναν γουρνοτσάρουχα που-επειδή είχαν την τρίχα απέξω-τα χρησιμοποιούσαν οι γεωργοί στα χωράφια,αφού είχαν το πλεονέκτημα να μη γεμίζουν λάσπες.Ο πατέρας μου θυμάμαι να διηγείται πως στην Κατοχή,στην Κρήτη, έτρωγαν ακόμη και το αίμα που το μαζεύαν και το τηγάνιζαν...Δύσκολοι καιροί...Ελπίζω να μην φτάσουν ξανά τέτοια χρόνια μεγάλης ανέχειας...Καλή η φτώχεια αλλά η ανέχεια δεν αντέχεται...Κατά τα άλλα η ζωή κυλάει περιμένοντας, αυτόν τον καιρό... Περιμένουμε τη γιορτή του Ανδρέα μας(30 Νοεμβρίου)και της Φαίδρας μας(29 Νοεμβρίου), περιμένουμε το λιομάζωμα που κάθε χρόνο το αρχίζουμε στο τέλος του Νοέμβρη,περιμένουμε στην άκρη της διαδρομής και τα Χριστούγεννα...έχουμε αρχίσει να ετοιμάζουμε και τα δώρα,χειροποίητα πια αφού τα χρήματα λιγοστεύουν ολοένα και περισσότερο...
Αλλά γι αυτό μεγαλύτερης αξίας(ελπίζω να συμφωνήσουν και οι αποδέκτες)...Τώρα θα σας αφήσω με την ευχή να είστε πάντα καλά και να βασιλεύει στο σπιτικό σας η αγάπη και η απλότητα...Γιατί όπως γράφει ο κυρ-Φώτης Κόντογλου:"Τα πολύπλοκα και τα μπερδεμένα ταράζουνε κι αγριεύουνε την ψυχή μας,τα απλά την ειρηνεύουνε".
 

37 σχόλια:

  1. καλησπέρα..πολύ ωραία η αναρτηση σου , ενδιαφεροντα ολα οσα γραφεις..αυτα για τον Αγιο Φιλιππο δε τα ηξερα, θα μπορουσα να τα αναδημοσιευσω στο μπλογκ μου; (πηγη θα βαλω το μπλογκ σου)..επισης αυγοφετες δεν ξαναφαγα θα το δοκιμασω και γω ομως ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται,Δελφινάκι μου...Πάρε ό,τι θέλεις...Καλό απόγευμα σου εύχομαι και καλή Σαρακοστή...

      Διαγραφή
    2. ευχαριστώ για την άμεση απάντηση..τρεχω να το αναρτησω..καλό σου απόγευμα και καλή Σαρακοστή

      Διαγραφή
  2. Καλή και χαρούμενη Σαρακοστή γλυκιά μου!
    Πολύ μου άρεσε που εκτός από τον Άγιο Φίλιππο ανέφερες και κάποια εθιμοτυπικά!
    Και το σκουφάκι είναι πολύ ωραίο, να είσαι πάντα καλά χρυσοχέρα μας!

    Φιλάκια πολλά, καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης,Μαίρη μου...Χαρούμενη αυτή η Σαρακοστή όπως και η γιορτή που περιμένουμε...Καλό απόγευμα...Πολλά φιλιά...

      Διαγραφή
  3. Koρίτσι μου, τι ωραία ανάρτηση είναι αυτή.
    Όλα μας τα είπες. Αλλά εγώ δεν σου κρύβω ότι περιμένω την γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα στις 12/12 για να αρχίσει η μέρα να μεγαλώνει σπυρί σπυρί όπως έλεγε η γιαγιά μου.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χειμερινή ισημερία...Λίγο μακριά ακόμη αλλά αξίζει να την περιμένει κανείς...Μυρίζει από τότε Άνοιξη...Πολλά φιλιά κι από εμένα...

      Διαγραφή
  4. Μια ακόμα πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση, βγαλμένη μέσα απ΄ την ψυχή!
    Στα μέρη μου(δυτική Ελλάδα) δε χειμώνιασε ακόμα... κρατάει ο Νοέμβρης όσο μπορεί.
    Αυγοφέτες έχουμε δοκιμάσει κι είναι νόστιμες... τρελαίνονται και τα παιδιά.Άλλωστε μ΄ αυτές μεγάλωσα στα δύσκολα χρόνια και βλέπω να τις συνεχίζω... δεν παραπονούμαι, νόστιμες είναι πανάθεμά τες.
    Τις ελίτσες μας κατά της Παναγίας και λίγο πιο πέρα βλέπω να τις έχουμε τελειώσει.
    Άντε βρε Όστρια θα τα καταφέρουμε και θ΄ αντέξουμε κι αυτόν το χειμώνα.Να δεις που κάτι μου λέει πως τελικά θα τα καταφέρουμε και σαν έθνος!
    Να ΄σαι πάντα καλά κι ευτυχισμένη!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη,Σοφία μου...Όσο κι αν προσπάθησαν δεν τα κατάφεραν να μας αποκόψουν από τις ρίζες μας...Κρατάμε ακόμη έστω κι από ένα ξεφτίδι...Με το καλό το λιωμάζωμα...Καλό βράδυ...

      Διαγραφή
  5. Και οι αναρτήσεις σου ξεχειλίζουν ηρεμία και σοφία. Ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες για τον Γ. φίλιππο , κάνουν τη θρησκεία μας πιο ζωντανή και προσιτή.Όσο για τα λαογραφικά στοιχεία, κάποια τα έζησα στα πολύ μικρά μου χρόνια άλλα τα'χω ακούσει απ' την μητέρα μου άπειρες φορές με την ίδια ντοπιολαλιά που μ΄έκανε να χαμογελώ συνέχεια όσο σε διάβαζα. Είναι τόσο ωραίο που'σαι έτσι αυθεντική. Να' σαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ...Κυρίως για το αυθεντική που για μένα είναι όνειρο ζωής...Να είσαι κι εσύ καλά,υγιής,χαρούμενη και δυνατή...Καλό βράδυ...

      Διαγραφή
  6. ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ!!!!
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!
    ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ ΜΑ ΤΙΣ ΑΥΓΟΦΕΤΕΣ!!!!
    ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΛΙΧΟΥΔΙΑ!!!!!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να ήμασταν κοντά να συντρώγαμε,Ρένα μου...Όποτε περάσεις από Βόλο σε περιμένω...Καλό βράδυ...Καλή Σαρακοστή...

      Διαγραφή
  7. Μαρία μου ,αγαπημένη η μέρα του αγίου Φιλίππου κάθε χρόνο στο σπίτι μας γινόταν μεγάλη γιορτή γιατί γιόρταζε ο πατέρας μου και μαζευόμασταν πάνω από πενήντα άτομα και μιλάμε σε ένα σπιτάκι μια σταλιά ανοίγαμε όλο το σπίτι και περνούσαμε υπέροχα!!!Όσα χρόνια και να περάσουν δεν θα ξεχάσω αυτά τα γλέντια που κάναμε!!Τώρα δυστυχώς ο πατέρας μου δεν είναι πλέον κοντά μας αλλά πάντα μένει η γλυκιά ανάμνησή του να μας συντροφεύει!!!Μαρία μου για μια ακόμα φορά υπέροχη και πολλή χρήσιμη η ανάρτησή σου!!!Φιλάκια και καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο άνθρωπος που έχει ακόμη ανθρώπους να τον θυμούνται και να τον μνημονεύουν δεν πεθαίνει ποτέ έλεγε η γιαγιά μου...Έτσι είναι,Σοφία μου...Τις γιορτές αυτές τις ξέρω και τις νοσταλγώ...Έτσι γιορτάζαμε κι εμείς...Καλό βράδυ και πολλά πολλά φιλιά...

      Διαγραφή
  8. Όστρια
    Τί μου θύμησες τώρα!!.Η σχωρεμένη η μάνα μου την εποχή της μόνιμης λιτότητας και της ορθής χρήσης μας έφτιαχνε αυγοφέτες αλλά με λίγο διαφορετικό τρόπο,δλδ πριν τις βουτήξει στο αυγό τις έβαζε πρώτα σε γάλα και με τον τρόπο αυτό ήταν πολύ ζουμερές.Μάλλον στην επόμενη φουρνιά θα φτιάξω και εγώ έτσι να θυμηθώ τα παλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ καλή ιδέα μου έδωσες,Μάρκο.Την επόμενη φορά θα τις δοκιμάσω έτσι...Μου άρεσε πολύ το "στην εποχή της μόνιμης λιτότητας και της ορθής χρήσης"Αυτά τα δυο πιστεύω πως είναι και αλληλένδετα και ορθά...Η σοφία των παλιότερων με συναρπάζει...Να είστε καλά...Καλό βράδυ...

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Όστρια ...όμορφα με προετοίμασες για τα Χριστούγεννα...πραγματικλα τα απλά ...είναι και τα όμορφα...να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα,mia μου...Να είσαι κι εσύ πάντα καλά...Καλή Σαρακοστή...

      Διαγραφή
  10. Πάντα απολαυμβάνω τις αναρτήσεις σου! Είναι τόσο ζεστές και τόσο πλούσιες σε γνώσεις, ήθη και έθιμα. Καλή Σαρακοστή σου εύχομαι και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ...Καλή Σαρακοστή...Καλή πορεία σε όλους μας...

      Διαγραφή
  11. Καλημέρα και καλή Σαρακοστή!
    Με αφορμή τα ωραία χειροποιήματα έχεις υπόψιν σου κάποια οικονομική πηγή για μαλλιά πλεξίματος ; Ιδιαίτερα μ΄ενδιαφέρουν τα χοντρά νήματα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων , Φοίβη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν,Φοίβη,έχω πολύ καιρό να ψάξω για νήματα (για τον αργαλειό) γιατί πριν χρόνια είχα προμηθευτεί μια μεγάλη ποσότητα από την Αθήνα(το κατάστημα βρισκόταν πολύ κοντά στο Θησείο,ήταν παλιό και αν ρωτήσεις θα το βρεις,αν βέβαια υπάρχει ακόμη)...Για πλέξιμο παίρνω από το μοναδικό εναπομείναν της πόλης μου,ακριβώς για να το ενισχύσω και να μην κλείσει...Αν κανείς πάντως διαβάσει το σχόλιο και ξέρει παραπάνω θέλω κι εγώ να μάθω...Καλή Σαρακοστή εύχομαι...

      Διαγραφή
  12. Τις αυγοφέτες μου τις σέρβιραν για πρωινό στην Ολλανδία πριν από πολλά χρόνια. Είχα ζητήσει τη συνταγή και από τότε τις φτιάχνω συχνά-πυκνά τα πρωινά της Κυριακής που όλη η οικογένεια είναι μαζί.
    Οι βίοι των αγίων μας πόσο διδακτικοί μπορούν να γίνουν και να παραδειγματίσουν τον σύγχρονο άνθρωπο που δυστυχώς δείχνει να έχει χάσει μεγάλο μέρος της συμπόνοιας και της φιλανθρωπίας του.
    Να' σαι καλά για το παράθυρο που μας ανοίγεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι...Πως καταντήσαμε έτσι;;;Κρύοι και σκληρόκαρδοι...Ο Θεός να μας ελεήσει...Πολλά φιλιά,Εύα μου...

      Διαγραφή
  13. Οι αυγόφετες αγαπημένες των παιδιών μου στα μικράτα τους αλλά και σήμερα, με μπόλικο μέλι.

    Τα μεταφέρεις τόσο φυσικά σαν να ζούμε μαζί σου και οι εικόνες σου αληθινή φύση!!!

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα,Θαλασσένια μου...Με μέλι δεν τις είχαμε δοκιμάσει,μόνο με ζάχαρη...Νέα ιδέα...Πολλά φιλιά...Καλή Σαρακοστή...

      Διαγραφή
  14. Καθε χρονο η μαμά μου μας έλεγε την ιστορία "του φτωχού του Φίλιππα" κι ακομα με πέρνει τηλέφωνο να μου την πει καθε τετοια μέρα...
    Τα χοιροσφάγια τα θυμάμαι αχνά, τα χίλια δυο μαγειρεματα με πρωτο το παστό χοιρινό.Τα γουρουνοτσάρουχα τα είχε φορεσει ο μπαμπάς μου,καθως μας έλεγε.
    Πολλοί τα ξεχνουν όλα τούτα, εύχομαι μόνο να μην τους τα θυμίσει ξανα η ανάγκη...
    Στέλνω την αγαπη μας κι ευχες για καλό χειμώνα πλέον και καλή Σαρακοστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δίκιο έχεις,Νίκη μου...Περίεργο το πόσο δύσκολα μαθαίνουμε εμείς οι άνθρωποι,ακόμη κι αν πάθουμε...Γιατί μου φαίνεται πως δεν απέχουν πολύ οι εποχές που θα χρησιμοποιούμε ακόμη και τα γουρουνοτσάρουχα;;;Μακάρι να μη συμβεί...Καλή Σαρακοστή...Πολλά φιλιά...

      Διαγραφή
  15. paramonh ton eisodion ths theotokou sta merh mouvrazane dhmhtriaka faslia revythia kalaboki ktl.thn giorth thn onomazoun posporitsa eimai sigourh oti poloi tha to kanoun kai fetos.htan to eyxaristo gia thn kalh sodia .allh mia paradosh omorfh tou noemvriou.ta sporia ta trogamai synhthos me zaxarh kai kanela.ostria isos thn xereis ki esy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμείς τα συνηθίζαμε τα πολυσπόρια...Βάζαμε όλα τα όσπρια και δημητριακά που είχαμε ή αν δεν είχαμε ανταλλάσαμε...Τα τρώγαμε γλυκά και μοιράζαμε στη γειτονιά ένα μέρος από αυτά...Δεν ξέρω αν θα φτιάξω αύριο λόγω πολλών υποχρεώσεων...Αν τα καταφέρω θα το αναρτήσω...Καλημέρα εύχομαι...

      Διαγραφή
  16. Κάθε φορά που σε διαβάζω Μαρία, μαθαίνω κάτι νέο, αλλά ταυτόχρονα κάνω βουτιά και στις δικές μου παιδικές αναμνήσεις :-)
    Καλημέρα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα!Οι αυγοφέτες αγαπημένες δικές μου και του αδερφού μου, όταν ήμασταν παιδιά, αλλά με κανέλα κι όχι ρίγανη, και στη συνέχεια το πρωινό των παιδιών μου!
    Στα ορεινά χωριά της Κορινθίας συνεχίζεται το έθιμο του χοιροσφάγιου και πολλές φορές ανεβαίνει και ο άντρας μου με τους φίλους του, για να συμμετέχουν (κάνουν ολοήμερο τσιμπούσι) και να φέρουν το χοιρινό, που θα χρειαστούμε στις γιορτές και για να φυλάξουμε κ για αργότερα.
    Πέρσι μάλιστα μου έφερε και λίπος κι έφτιαξα γλύνα!
    Μικρή είχα τύχει στην Άνδρο σε τέτοια περίπτωση και ειλικρινά έκαναν σχεδόν γιορτή με τη σφαγή, στη συνέχεια έφτιαχναν τα λουκάνικα που φύλαγαν όλο το χρόνο στη γλύνα, την οποία χρησιμοποιούν για να φτιάξουν και το παραδοσιακό τους φαγητό τη φρουτάλια ((μμμ...πεντανόστιμη)!
    Συνεχίζουν να το διατηρούν το έθιμο!
    Εδώ το λιομάζωμα άρχισε και κοντεύει να φθάσει στη μέση!Έχουμε κι εμείς.
    Όπως όλες οι κοπέλες πριν που σχολίασαν έτσι κι εγώ θέλω να σ΄ευχαριστήσω, που μας δίνεις με τόσο όμορφο και αγνό τρόπο, όλες αυτές τις πληροφορίες για τη θρησκεία μας, τα ήθη και τις παραδόσεις μας.
    Νιώθω όμως κι όμορφα που οι γονείς μου αν και η πατρίδα μου είναι ο Πειραιάς, μας κράτησαν κοντά στη θρησκεία και σε όλες τις παραδόσεις και προσπαθώ κι εγώ να τα μεταφέρω στις κόρες μου.
    Σε φιλώ και σ΄ευχαριστώ για το υπέροχο ταξίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. 'Οστρια,καλή Σαρακοστή,
    τυχαία πριν λιγο καιρό είδα το blog σου και από τότε πολύ συχνά σε ψάχνω να γαληνέψω και να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια.οι αναρτήσεις σου καθε φορά βάλσαμο στην ψυχή μου.
    να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τι υπέροχη ανάρτηση !!!! Έμαθα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και μου θύμισες τις αυγόφετες που ήταν η αγαπημένη λιχουδιά των παιδικών μου χρόνων - τις εφτιαχνε υπέροχες η μαμά μου !!! Να είσαι καλά !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή