Καλώς ορίσατε

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Καλημέρα και σήμερα...

Όχι ότι ήρθαν τα χιόνια...όμως μια απαλή πάχνη υπάρχει πλέον κάθε πρωί πάνω στη χλόη...
...όχι πως τελειώσαμε τις ελιές...αλλά αν συνεχίζαμε έτσι θα κάναμε Χριστούγεννα...τις Απόκριες... Έτσι το αποφασίσαμε και βάλαμε αρχή των γιορτών με το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου(αν ήθελα ας έλεγα όχι...).Συνήθεια που έκανε μεν την εμφάνισή της στην Ελλάδα την εποχή της βασιλείας του Όθωνα,αλλά σαν...αντιδάνειο αφού έχει πολύ βαθύτερες ρίζες σε έθιμα πανάρχαια που επέβαλλαν το στολισμό του σπιτιού με πρασινάδες για λόγους προστασίας από τα..κακά πνεύματα(στην Αρχαία Ελλάδα η Ειρεσιώνη,κλαδί αγριελιάς.στολισμένο με μαλλί ,άσπρο και κόκκινο,και καρπούς,αλλά και στο Βυζάντιο με "...τους στηνόμενους στύλους με δεντρολίβανα", έθιμο το οποίο επιβίωσε και στα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα "Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,ψηλή μου δεντρολιβανιά..)...
 ...το θυμόσαστε το παλιό τραγουδάκι...ξεχασμένο κάπως πια...που με συγκινεί ακόμα,μια και μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία...
Σαν τη νύφη στολισμένο
φουντωτό καμαρωτό,
να το δέντρο φορτωμένο
στο σαλόνι τ΄ ανοιχτό.

Πώς μ΄ αρέσει, πώς μ΄ αρέσει
τι μεγάλη ομορφιά
για να δω τι θα μου πέσει
απ΄ τα πλούσια κλαδιά.

Δείτε εκεί μικρά μεγάλα
τόπια, κούκλες σε κουτιά
άλλα ξέσκεπα και άλλα
τυλιγμένα στα χαρτιά.

Πώς μ΄ αρέσει, πώς μ΄ αρέσει
τι μεγάλη ομορφιά
για να δω τι θα μου πέσει
απ΄ τα πλούσια κλαδιά.
...σα να με έπιασε μια νοσταλγία σήμερα...άλλων εποχών που περίμενα από τα Χριστούγεννα όλα τα θαύματα του κόσμου...τώρα ξέρω πως τα θαύματα τα προκαλείς με τη στάση σου απέναντι στη ζωή,πως τότε σε επισκέπτεται ο Θεός...όμως ποτέ δεν παύει να με συγκινεί η ευκολία της παιδικής ψυχής να πιστεύει στο καλό και στην αγάπη,στο μικρό Βρέφος που σε λίγες μέρες θα γεννηθεί ...
...και όχι μόνο των παιδιών...αλλά και των ανθρώπων που σαν παιδιά σκέφτονται και ενεργούν και σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των Ουρανών...Κι άλλη φορά έχω αναρτήσει αυτό το κείμενο...και σήμερα το ξαναθυμήθηκα...γιατί τέτοιους ανθρώπους περιγράφει...που πιστεύουν στα θαύματα του Χριστού...που τα περιμένουν...και που γι αυτό τα βλέπουν... 
Ξεκίνησα να γράφω αυτές τις γραμμές στα τέλη του Γενάρη του 2006. Μετά από μια κουβέντα με την Έλλη στο Μοναστηράκι. Μετά από πολλές κουβέντες σε σπίτια, σε δρόμους, σε σκαλιά, σε παγκάκια, σε εκκλησίες, σε ταβέρνες, σε πορείες, σε τρένα, σε συναυλίες και παραλίες. Με ανθρώπους διαφορετικούς, που υπήρξαν δώρο για μένα. Μεθυσμένη και ξεμέθυστη. Χαρούμενη και κλαμένη. Ήρεμη και θυμωμένη. Ωστόσο πάντα ερωτευμένη και παθιασμένη. Έτσι η προσπάθεια αυτή τελικά έγινε:
Γι’ αυτούς που μπορούν να υπάρξουν μονάχα ολόκληροι: χωρίς την ψυχή τους είναι πτώματα, ενώ χωρίς το κορμί τους φαντάσματα. Που αγαπούν ολόκληροι: πάει να πει σωματικά: μ’ ένα άγγιγμα που θεραπεύει κι ένα ζεστό πιάτο φαΐ. Που ρίχνονται στη ζωή χωρίς καβάτζες, όπως σε κάθε μεγάλο έρωτα, δίχως να νοιάζονται για την εξασφάλισή τους.
Γι’ αυτούς που ελπίζουν σαν την πόρνη και το ληστή: χωρίς καμιά βεβαιότητα, καμιά θωράκιση, ανοιχτοί.
Που γνωρίζουν ότι δεν είναι τίποτα από μόνοι τους: υπήρξαν πάντοτε γιοι και κόρες, φίλοι και αδελφοί, εραστές· κι αν κάτι είχε αλλάξει δεν θα ήταν αυτοί που είναι. Που προσεύχονται την ώρα που σφουγγαρίζουν ή κάνουν έρωτα γιατί η Αγάπη είναι ο τρόπος που υπάρχουν.
Για τους εφήβους όλων των ηλικιών, γιατί εφηβεία είναι όταν όλα παίζονται κι όλα μπορούν να συμβούν αφού τίποτα δεν έχει βαλτώσει ακόμα στη συνήθεια. Είναι τότε που συμβαίνουν τα θαύματα. Για τους απλούς που ζουν μες στην πρωτόκτιστη αθωότητα.
Γι’ αυτούς που δεν φοβούνται να γυμνωθούν και να εκτεθούν, γιατί τίποτα δεν πόθησαν παραπάνω από αυτό: λίγη ειλικρίνεια.
Που δεν φοβούνται να μαλώσουν με το Θεό, όπως με κάθε Αγαπημένο, γιατί δεν έχουν μάθει να κρύβονται. Που δεν φοβούνται τίποτα γιατί «η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο».
Για τους παππούδες και τις γιαγιάδες με τα ρυτιδωμένα μέτωπα και τα ροζιασμένα χέρια που μοιάζουν παλιωμένα κουκούλια απ’ όπου θα βγει η μεταμορφωμένη πεταλούδα.
Για όσους ξέρουν ότι το δύσκολο δεν είναι να στείλεις sms για τους σεισμοπαθείς στην Ινδία, αλλά το ν’ αντέξεις τον διπλανό σου με σάρκα και αίμα, πάνω στη δική σου σάρκα, στα δικά σου νεύρα· κι εκεί ζυγίζεται η αλήθεια του ανθρώπου.
 
Όσους μπορούν να δεχτούν ότι δεν τους αγαπούν επειδή το αξίζουν.
Για εκείνους που αγαπούν χωρίς υποχρέωση, χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση αφού πιστεύουν πως όλα τελειώνουν εδώ. Κι όμως δεν μπορούν να υπάρξουν αλλιώς.
Που τους αρκεί το να ’ναι κανείς άνθρωπος για να κινήσουν γη και ουρανό για χάρη του.
Για όσους έχουν κάνει τις πιο μεγάλες κουβέντες με το Θεό πέντε η ώρα το πρωί στο Θησείο κλωτσώντας άδεια μπουκάλια μπύρες.
Για το πρεζόνι που μου ’δωσε την ευχή «τη γλύκα του Χριστού να ’χεις» για μισό χαμόγελο κι ένα τσιγάρο.
Γι’ αυτούς που δεν μπορούν ν’ αποδεχτούν έναν Θεό που καταλαβαίνουν. Μπορούν μονάχα να ζήσουν έναν Θεό που τους φλερτάρει σε κάθε βήμα.
Που αδυνατούν να κλειστούν αυτιστικά στις ενοχές που τους χωρίζουν απ’ τους άλλους.
Για τους ελεύθερους, που δεν τους ενδιαφέρει να επιβάλλονται, αλλά δεν μπορούν και να τους επιβληθούν.
Για όσους «τι κρίμα, παντού περισσεύουν» για τα μέτρα του κόσμου.
Για εκείνους που ζουν μ’ έναν Θεό Νυμφίο και μανικό Εραστή αφού την ομορφιά της ζωής την έμαθαν με τον έρωτα: τα ηλιοβασιλέματα και τ’ αστέρια της νύχτας.
Για τους ταπεινούς που τα δέχονται όλα όπως η γη: χωρίς να διαμαρτύρονται τα κάνουν δέντρα και λουλούδια.
Γι’ αυτούς που δεν συμβιβάζονται με ό,τι μειώνει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Που μάτωσαν στις εξεγέρσεις προτού καταλάβουν ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο αν αφήσεις να σου σταυρώσουν ό,τι σε χωρίζει από όλους και όλα.
Για εκείνους που είδαν τους φίλους τους ν’ αυτοκαταστρέφονται μες το αλκοόλ και τις ουσίες, αρνούμενοι να επιβιώσουν επειδή λαχταρούσαν να ζήσουν.
Εκείνους που προτίμησαν να χαθούν μέσα στο πάθος τους για τη ζωή παρά να χάσουν το πάθος τους.
Για όσους συντριμμένα χαρίζουν τα κομματάκια τους στο Θεό να τους τα ενώσει: να τους σώσει, να τους φτιάξει ολόκληρους, αυτό που όντως είναι.
Όσους ζουν με τη λαχτάρα να γίνει ο Χριστός «τα πάντα τοις πάσι», ν’αναστηθούν «ίνα ώσι έν», χωρίς περιορισμούς, χωρίς να νοιάζονται για τα πότε και τα πώς.
Γι’ αυτούς που μπήκαν στην εκκλησία με το αίτημα: «το απρόσληπτον και αθεράπευτον», που σημαίνει: ή θα μ’ αντέξει γιατί εγώ ο ίδιος δεν αντέχω τον εαυτό μου, ή θα με χωρέσει γιατί δεν χωράω πουθενά ή τίποτα.
Που τις στιγμές της τρέλας τους φωνάζουν: «ή κι οι τρίχες του κεφαλιού μου είναι μετρημένες ή τίποτα δεν βγάζει νόημα».
Που σηκώνουν τη γροθιά στον ουρανό: «ας με κολάσεις χίλιες φορές, φτάνει να υπάρχεις».
Γι’ αυτούς που ζουν τον Παράδεισο και την Κόλαση εδώ και τώρα γιατί έτσι παίζεται το παιχνίδι. Για όσους ζουν σαν δώρο το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού, ένα ποτήρι νερό, το πρώτο φύλλο της μουριάς, έναν χορό όπου κανείς δεν φυλάει τον εαυτό του.
Όσους δεν μπερδεύονται με το τι σημαίνει καλό και τι κακό αφού όλα είναι Αγάπη και άρνησή της.
Για εκείνους που είμαι καρφιά στα μάτια τους αφού δεν ξέρουν που να με κατατάξουν για να ηρεμήσουν. Γι’ αυτούς που μ’ αγκαλιάζουν και με κρατούν. Αυτούς που μ’ εμπιστεύονται.
Αυτούς που δεν ντρέπονται για μένα. Αυτούς που κάνουν όπως ο Χριστός.

Ν.Π. περ. ΕΠΙΓΝΩΣΗ άσκηση στη διάκριση των γεγονότων (τ.χ. 96, Καλοκαίρι 2006)

Μεγάλη νοσταλγία με έπιασε σήμερα...για μια νύχτα γεμάτη θαύματα...Είθε να έρθει στην καρδιά και στη ζωή του καθενός μας...η αγάπη...όπως την περιγράφει ο Απόστολος Παύλος...
"Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί μόνο φασαρία. Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε. Kι αν ακόμα διάνεμα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε.H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί.H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει..."
(Α' Κορινθίους κεφ. 13
 
Γιατί όσο κι αν θέλουν κάποιοι να αποχρωματίσουν τη γιορτή των Χριστουγέννων(και σίγουρα το θέλουν...από όλα τα χριστουγεννιάτικα κείμενα το βιβλίο της Ε΄τάξης του δημοτικού προκρίνει τη...Φρικαντέλα,της Α Γυμνασίου τον...Σκρουτζ-και μάλιστα την αρχή του όπου...μισεί τα Χριστούγεννα-,της Β΄ Γυμνασίου ένα χρονογράφημα του Ξενόπουλου για ένα...χριστόψωμο που έφτανε αργά στον προορισμό του...που είναι ο Χριστός μέσα σε όλα αυτά;;;)αυτή  θα παραμείνει η γιορτή της αγάπης,της Γέννησης του Χριστού,έστω και στις ψυχές λίγων ρομαντικών και γραφικών...Σας εύχομαι καλημέρα και σήμερα...

37 σχόλια:

  1. Καλή σου μέρα νοσταλγία , ειλικρίνεια και πολύ αγάπη βρήκα στο σπιτικό σου , με αγγίζει το΄΄αλλότρια των καιρών΄΄, με συγκινεί η γραφή σου , απλή , ανθρώπινη αληθινή. Καλό ξημέρωμα ,καλό μάζεμα του ευλογημένου καρπού της ελιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε για όλες τις ευχές...να εύχεσαι να γεννηθεί στις καρδιές μας η αγάπη...Να είσαι πάντα καλά...

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Μαρία.Έτσι όπως τα γράφεις είναι.Δεν είχαν κανένα δικαίωμα να αλλοιώσουν τα βιβλία των σχολείων σχετικά μα τα Χριστούγεννα.Θα μου πείς εδώ έβαλαν χοντρό χέρι στην ζωή μας και μας έκαναν νεόπτωχους στα βιβλία θα σταματούσαν;;;;;;;;;;.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλος πόνος,Μάρκο,να βλέπεις τις παιδικές ψυχές να διψούν για νόημα ζωής και να μη βρίσκουν πουθενά...Μεγάλοι εγκληματίες όσοι στερούν το οξυγόνο από το ανθρώπινο πνεύμα,όσοι μας θέλουν μηχανές που καταναλώνουν,εξαρτήματα μιας μηχανής που παράγει μόνο αγαθά...Δεν είναι γι αυτά πλασμένος ο άνθρωπος...Εμείς μεγαλώσαμε φτωχά αλλά με γεμάτη την ψυχή μας με Θεό και αγάπη...Είναι ενας λόγος που το σχολείο δεν με κρατάει πια...Μεγάλη στενοχώρια και εγω πολύ μικρή για να το αλλάξω...Καλημέρα,Μάρκο...ο Θεός να μας λυπηθεί...

      Διαγραφή
  3. Δυστυχώς, από τα βιβλία ξεκινάει το κακό... Δε λέω, ας μπουν και αυτά που αναφέρεις, όμως όχι εις βάρος της δικής μας παράδοσης και κληρονομιάς. Σκεφτόμουν το καταπληκτικό σου κείμενο σχετικά με τον Άγιο Βασίλειο, τον δικό μας Άη Βασίλη. Πού' ναι τος στα βιβλία των παιδιών μας ή στους δέκτες της τηλεόρασης ή κάπου που να μπορεί να τα φέρει σε γνωστική επαφή με τον Άγιο της δικής τους παράδοσης; Τον ξενόφερτο όμως τον ξέρουν οι πάντες...
    Κάποτε υπήρχαν και οι γιαγιάδες ή παππούδες που κάλυπταν αυτό το κενό με την προφορική έστω μετάδοση, σήμερα που πλέον έχουμε περάσει στις επόμενες γενιές που είναι και οι ίδιες αποξενωμένες από τα ήθη και παραδόσεις μας, το κενό δεν καλύπτεται παρά από ελάχιστες όπως εσύ εξαιρέσεις...
    Η επιλογή σου και πάλι έξοχη και το δέντρο σας πανέμορφο, να' στε καλά και του χρόνου με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύα,όταν στο σχολείο μιλάω για τα Χριστούγεννα,το νόημά τους και τους διαβάζω τον Ύμνο της αγάπης,τα παιδιά έχουν ένα ύφος που συνδιάζει την αμηχανία,τη ντροπή,την τάση διακωμώδησης,μαζί με μια πελώρια λαχτάρα όλα αυτά να υπάρχουν στ' αλήθεια,να τους πείσουν γι αυτό οι μεγαλύτεροι με τον τρόπο ζωής τους...Τότε μου έρχεται να βάλω τα κλάματα για την αναπηρία μου να μπορέσω να τους εμπνεύσω...Έχει προχωρήσει τόσο πολύ η σήψη...Δεν ξέρω τι να περιμένω για όλα τα παιδιά...Μόνο να βοηθήσει ο Θεός...Ας μην θεωρηθώ υπερβολική...Ζω χρόνια στα σχολεία,ξέρω τι λέω...Καλημέρα,Εύα μου και ευχαριστώ για όλα...

      Διαγραφή
  4. Δεν μπορώ να σχολιάσω. Είναι πάνω από σχολιασμούς το κείμενό σου.
    Μόνο δακρύζω γιατί έχεις κατατάξει όλους τους ανθρώπους, με τις αδυναμίες και τα προβλήματά τους κάπου και έχεις αποφασίσει όλους να τους βάλεις σε θρόνο μέσα στην ψυχή σου.
    Καλές γιορτές να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλές γιορτές και ας ελπίσουμε πως φέτος θα έρθει ο μικρός Χριστός να γεννηθεί στις καρδιές μας...

      Διαγραφή
  5. Για άλλη μια φορά έκανες ανάρτηση που μιλά στις καρδιές...καλές γιορτές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ ωραία τα ΄πες Όστριά μου!
    Δυστυχώς σ΄ αυτήν την πραγματικότητα ζούμε.Η προπαγάνδα έχει ξεκινήσει σ΄ όλους τους τομείς εδώ και καιρό.Το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας έχει ήδη γίνει, τώρα ξεπουλάνε σιγά-σιγά και τις ιδέες με την ιστορία μας.Αυτά μας έχουν μείνει ακόμη σαν καταφύγιο.Είχα πει και παλιότερα ότι μόνο ο καθένας μας μπορεί ν΄ αντισταθεί σ΄ αυτήν τη λαίλαπα μέσα απ΄ τα "κρυφά σχολειά" των οικογενειών!Φτάσαμε να αισθάνεται ντροπή όποιος υποστηρίζει παλιές παραδόσεις και δοξασίες.Ακόμα κι αυτός ο ξενόφερτος Αϊ Βασίλης έμεινε για να μας θυμίζει την... Κόκα-κόλα!
    Όμορφο το δεντράκι σας και να ΄στε όλοι γεροί για να το ξαναστολίσετε και του χρόνου!
    Να περνάς πάντα καλά και να ΄σαι ευτυχισμένη!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε,Σοφία μου...Τι μέλλον έχουν τα παιδιά μας μέσα σε αυτό το σχέδιο αποχριστιανισμού και αφελληνισμού που πολλοί βλέπουν να εκτυλίσσεται...δεν ξέρω...Ελπίζω στην Θεία Πρόνοια...Μόνο ο Θεός θα δώσει λύση...Καλές γιορτές εύχομαι...

      Διαγραφή
  7. Ήταν αρχικά το εξαιρετικό σου κείμενο αλλά με το σχόλιό σου στον Μάρκο και στην Εύα με αποτελείωσες. Από την μια η ελπίδα και ο ενθουσιασμός σαν να βρίσκω ένα διαμάντι μέσα στη λάσπη και από την άλλη η απογοήτευση ενός μεγάλου ανθρώπου που νιώθει πολύ μικρός για να αλλάξει τα πράγματα. Ποιος είναι τελικά αυτός που τα αλλάζει, πώς μπορεί να μένει ανίκητος από την δύναμη του πνεύματος, την ποιότητα, τη ολοκληρωτική αγάπη που αντέχει και υπομένει τα πάντα; Κράτα γερά Μαρία μου είμαι σίγουρη πως καθόλου τυχαία δεν είσαι σε αυτή τη θέση. Θα εμπνεύσεις νέους ανθρώπους που θα ξεχωρίσουν και που θα κάνουν το ίδιο και εκείνοι σε πολλούς άλλους.

    Έχεις την αγάπη μου!
    Να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου..

    υ.γ. μην πάψεις ποτέ να γράφεις. Για όσους διψούν για τα σημαντικά της ζωής...



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ,Μαργώ μου...Μακάρι έστω και ένας να θυμηθεί κάποτε πως υπήρχε και μια γραφική καθηγήτριά του που του μιλούσε για την αγάπη και δεν έδινε τόση σημασία στους βαθμούς και την επαγγελματική εξέλιξη...Εγώ ευχαριστημένη θα είμαι...Μαγιά να υπάρχει...Κι αν φύγω από το σχολείο θα βρω αλλού να λέω τα της ψυχής μου...γιατί το μικρόβιο του δασκάλου δεν καταπολεμάται με τίποτα...Πέρασα και περνάω πολλά για να το βάλω κάτω...Κι αν απογοητεύομαι είναι για να ξαναρχίσω...Σε΄φιλώ και σου εύχομαι υγεία και πολύ αγάπη στο σπιτικό σου...

      Διαγραφή
  8. Ακόμα μιά υπέροχη ανάρτηση!
    Εύχομαι πολύ αγάπη και χαρά στην οικογένειά σου και πάνω απ'όλα υγεία σε όλους! Καλά Χριστούγεννα και ο νέος χρόνος να σας φέρει ό,τι καλύτερο!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε...Μακάρι...Καλά Χριστούγεννα...Πολλά φιλιά και αγάπη...

      Διαγραφή
  9. Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ...Να είσαι πάντα καλά...Φιλιά και αγάπη...

      Διαγραφή
  10. πολύ "ζεστή" ανάρτηση!!! :) φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Περνώ να πω μια καλησπέρα και να ευχηθώ ποτέ να μην λείψει η αγάπη απ τις καρδιές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι...Να σας ευχηθούμε κι εμείς να περάσετε καλές γιορτές με όλους όσους αγαπάτε πλάι σας.

      Διαγραφή
  12. ¸.•°♡⊱彡

    O Natal é mágico!
    Que o menino Jesus continue abençoando a vida de todos nós.
    Beijinhos.
    Brasil ✿ °•.¸


    (⁀‵⁀,) ✫✫✫
    .`⋎´✫✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫
    ✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫✫
    .•°*”˜˜”*°•.✫✫✫ MERRY CHRISTMAS!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Συνέχισε γλυκειά μου Οστρια , όλα όσα γράφεις να τα μεταλαμπαδεύεις και στα παιδιά που θα έχουν την τύχη να σε συναντήσουν!!Γι' αυτήν την μαγιά που όμως όταν ωριμάζει ,διογκώνεται και πολλαπλασιάζεται!!!
    Εύχομαι υγεία, αγάπη , ευτυχία και οικογενειακή γαλήνη!Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ,Χρυσάνθη μου...Μου δίνεις θάρρος...Εύχομαι ο Χριστός μας να φτιάξει μια φωλιά στο σπιτικό σου γεμάτη από την αγάπη του...

      Διαγραφή
  14. εχω κουραστει να το επαναλαμβανω απλα ελπιζω οτι δεν θα εχεις κουραστει εσυ να το ακους γλυκεια μου μαρια , οταν σε διαβαζω ταξιδευω!!!ονειρευομαι ! με γυρνας σε αλλα χρονια πισω , στα χρονια της αθωοτητας της γλυκειας προσμονης!!!να εισαι γερη και να μας ταξιδευεις παντα! καλα χριστουγεννα σου ευχομαι ολοψυχα με υγεια αγαπη πληροτητα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μακάρι,Σκρουτζάκο μου...Καλά Χριστούγεννα και σε εσάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Στέλλα μου,σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου...Εύχομαι υγεία και αγάπη μεγάλη στο σπιτικό σου...Ο Χριστός και η Παναγία να σας σκεπάζουν πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ευχόμαστε ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
    Ο νέος χρόνος να είναι γεμάτος υγεία, ελπίδα και δημιουργικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πόσο απολαυστικές είναι οι αναρτήσεις σου Μαρία μου. Βάλσαμο...
    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαγγελιώ μου,Να είσαι πάντα μέσα στην αγάπη του Θεού...Φιλιά και ευχές...

      Διαγραφή
  19. Ξαναπερνάω για να ευχηθώ αυτή τη φορά! Καλά Χριστούγεννα με υγεία και πολύ αγάπη!! να περάσετε πολύ όμορφα, φιλάκια!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Kαλά Χριστούγεννα με υγεία χαρά και οικογενειακή ευτυχία.Είθε τα επόμενα Χριστούγεννα θα είναι καλύτερα για όλον τον κόσμο με λιγότερους φτωχούς και πεινασμένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε,Μάρκο,με υγεία και τη χαρά του Χριστού...Καλές γιορτές...

      Διαγραφή