Καλώς ορίσατε

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Καλημέρα και σήμερα...με τον...δικό μας Άη-Βασίλη...

Ένα συναίσθημα θλίψης με πλημμυρίζει κατά τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου στη θέα του χοντρομπαλά Άη-Βασίλη με την κουδούνα στο χέρι(προερχόμενο από μια διαφημιστική καμπάνια της coca-cola),που τόσο απερίσκεπτα σαν λαός δεχτήκαμε να αντικαταστήσει τον δικό μας Άη-Βασίλη,τον δικό μας Άγιο,τον Άγιο που με τόση γλαφυρότητα περιγράφει ο Κόντογλου στο "Βλογημένο μαντρί"...Τίποτα πάνω του δεν θυμίζει τον ασκητικό Άγιο της δικής μας παράδοσης....Και μόνο η θεόρατη κοιλιά του-που παραπέμπει σε καιρούς και νοοτροπίες αφθονίας- με κάνει να ντρέπομαι όταν σκέφτομαι τα εκατομμύρια των ανθρώπων που πεθαίνουν από την πείνα...
Θυμήθηκα λοιπόν και σας γράφω ένα πολύ καλό άρθρο,γραμμένο από τον αφηγητή Στέλιο Πελασγό -που έχουμε την τύχη να ζει στην περιοχή μας και να παρακολουθούμε συχνά τις δραστηριότητές του-σχετικά με τον Άη-Βασίλη(και όχι μόνο...πολύ υγιής και η άποψή του για την Παράδοση),το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Μητρόπολής μας ¨ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ",το Δεκέμβριο του 2007....
"Ο Άη-Βασίλης της λαϊκής παράδοσης και της μαζικής κουλτούρας"
"Κάθε φορά που ακούμε παράδοση στις μέρες μας,η ψυχή μας λες και ζεσταίνεται από τις φλόγες ενός τζακιού και από τα ήμερα βλέμματα της οικογένειας και της γειτονιάς που γύρω της ακούει παραμύθια και τραγούδια.Είναι όμως μια εικόνα κατασκευασμένη από αυτό που ο πατέρας της θρησκειολογίας Μιρτσέα Ελιάντ,ονόμασε "νοσταλγία του Παραδείσου".Σε καιρούς σύγχυσης και αποπροσανατολισμού μοιάζουμε με το παιδί που χάθηκε στο σκοτεινό δάσος των παραμυθιών και βλέπει πέρα μακριά ένα φωτάκι να λάμπει.Ελπίζει να είναι ένα καλύβι του δάσους,καταφύγιο και σωτηρία.
 Έτσι πλησιάζουμε σήμερα την παράδοση,σαν χαμένα παιδιά.Όποια λέξη κι αν συνοδέψει,την κοσμεί.Μιλάμε για εκκλησιαστική ή για λαϊκή παράδοση,για παραδοσιακούς χορούς, εικόνες, αξίες, συμπεριφορές,μέχρι και για παραδοσιακές γεύσεις ή παραδοσιακά ξενοδοχεία!!!
Είναι κι αυτό σημάδι των καιρών.Η παράδοση θεωρούνταν άλλοτε(και σίγουρα θα ξαναθεωρηθεί "στου κύκλου τα γυρίσματα")προϊόν συντήρησης και αδράνειας,συνώνυμη του σκοταδισμού και της καταπίεσης,δύναμη που κατέπνιγε το ανθρώπινο πνεύμα και σώμα.Μονάχα μια νηφάλια θεώρησή της μπορεί να διακρίνει τι χρήσιμο κομίζει η παράδοση σε κάθε εποχή και να επιλέξει με διάκριση.Ο κυρ-Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης νοσταλγούσε το νησί του,μα δεν έκρυβε την βασανισμένη ζωή και τα σκοτεινά πάθη που συνυπήρχαν μαζί με την πίστη,τον ηρωισμό,την καρτερία,την ταπείνωση και την αλληλεγγύη.
Η λαϊκή παράδοση μοιάζει ενιαία και μαρμαρωμένη,μόνο εάν δεν μετέχουμε σ' αυτήν και την κοιτούμε από απόσταση ατομικής ασφάλειας που εμποδίζει την προσωπική κοινωνία.Είναι όμως δυναμική και εξελισσόμενη και περιέχει μέσα της στοιχεία που εκφράζουν όλες τις ανθρώπινες τάσεις και συμπεριφορές,τα πάθη και τα ιδανικά.Η πολυμορφία της είναι η ομορφιά της,αφού μέσα της ο καθένας μπορεί να βρει και το σκοτεινό και το φωτεινό,και το χαμερπές και το υψιπετές. Παράλληλα,όμως,στηρίζει πρόσωπα και κοινότητες,με μια δύναμη συνεκτική,γιατί η πολυμορφία και η ελευθερία της ελέγχεται από δύο στοιχεία.Τον συλλογικό-κοινοτικό της χαρακτήρα και την διαχρονική της διάσταση.
Η κοινότητα είναι αυτή που αποφασίζει τελικά για το τι θα διασωθεί στο χρόνο,για το τι αποδείχθηκε όμορφο και χρήσιμο(στη λαϊκή τέχνη το χρήσιμο και το όμορφο,το καλό και το αγαθό ταυτίζονται). Στη μεταμοντέρνα εποχή μας η λαϊκή παράδοση έχει πάψει να λειτουργεί,λόγω της αλλαγής της οικονομίας και του τρόπου επικοινωνίας,από την εμπορευματοποίηση δηλαδή και το θέαμα.Τα μαζικά μέσα ενημέρωσης μετατρέπουν την ανθρώπινη ζωή(αλλά και τη θρησκεία και την Ιστορία)σε θέαμα.Συνάμα,η οικονομική οργάνωση των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών μετατρέπει τον καθένα και το καθετί σε εμπόρευμα,ορίζει την αξία του ανάλογα με το πόσο  μπορεί να πουληθεί ή να αγοραστεί.Έτσι περνάμε από την εποχή της λαϊκής παράδοσης των παππούδων μας στην εποχή της μαζικής κουλτούρας των παιδιών μας.
Ο Μέγας Βασίλειος δεν είναι μόνο Άγιος της Εκκλησίας μας και ιστορικό πρόσωπο,αλλά και μια μορφή τόσο της λαϊκής παράδοσης όσο και της μαζικής κουλτούρας.Είναι χρήσιμο να συγκρίνουμε με καθαρή ματιά τις δύο αυτές όψεις του,για να μπορέσουμε να απαντήσουμε στις απορίες των παιδιών μας(αλλά και στην εσωτερική σύγχυση που μας δημιουργεί η σύγκρουση των πολλαπλών ειδώλων του με την ιστορική μορφή του Αγίου).
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ
Όποιος έχει σπίτι του νήπια ή παιδιά σχολικής ηλικίας,μπορεί να τα ρωτήσει για να μάθει για τον σύγχρονο Άη-Βασίλη.Τις ίδιες πληροφορίες θα πάρει εάν παρακολουθήσει τηλεόραση,χαζέψει τις βιτρίνες των καταστημάτων ή διαβάσει την πλειοψηφία των βιβλίων της παιδικής λογοτεχνίας.
*Ο Άη-Βασίλης φέρνει δώρα για όλα τα καλά παιδιά την βραδιά της πρωτοχρονιάς(τα κακά παιδιά μένουν χωρίς δώρο ή παίρνουν για δώρο κάρβουνα σύμφωνα με την αγγλοσαξονική παράδοση).
*Ο Άη-Βασίλης ζει σε ένα χωριό στην Λαπωνία,κοντά στο Βόρειο Πόλο(τα πλουσιόπαιδα μπορούν να πάνε και εκδρομή με τους γονείς τους να το επισκεφτούν).Δεν είναι όμως Λάπωνας,τους ιθαγενείς τους έχει για να καθαρίζουν το σπίτι και το εργοστάσιο.Είναι απροσδιόριστης εθνικότητας και γλώσσας.
*Είναι διευθυντής σε μια μικρή μονάδα παραγωγής παιχνιδιών,όπου δουλεύουν νυχθημερόν ακούραστα ανθρωπάρια,που τα ονομάζουν άλλοτε ξωτικά και άλλοτε νάνους.Το εργαστήρι του λειτουργεί ακατάπαυστα όλο το χρόνο εκτός από την παραμονή της πρωτοχρονιάς.
*Η βασική του ασχολία είναι η παραλαβή και η ανάγνωση των παραγγελιών που του στέλνουν τα παιδιά με γράμματα καθώς και η παράδοση των παιχνιδιών κατ' οίκον,ένα είδος ντιλίβερι.
*Δεν έχει παπάκι,όπως οι νεαροί που μοιράζουν πίτσες και σουβλάκια,αλλά ταξιδεύει πετώντας σαν υπερήρωας κόμικς πάνω σε ένα ιπτάμενο έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι.
*Είναι βιαστικός και αγχώνεται με τα προβλήματα που προκύπτουν κάθε φορά στην ετοιμασία και την παράδοση των δώρων.
*Είναι γέρος και φορά κόκκινα ρούχα με άσπρη γούνα στην άκρη και μεγάλες μαύρες μπότες.Είναι πάντοτε χαμογελαστός σαν κλόουν.
*Δεν ξέρουμε γιατί έγινε Άγιος ή εάν έχει κάποια σχέση με τον Χριστό.Δεν υπάρχει πουθενά γύρω του κάτι που να δηλώνει κάποια σχέση με τον Χριστιανισμό,δεν φορά ούτε κρατά σταυρό.
*Κρατάει και κουνάει μια κουδούνα σαν τον πανηγυρτζή έμπορα που διαλαλεί το εμπόρευμά του.
*Είναι σύμβολο αφθονίας,γι αυτό άλλωστε είναι και χοντρός.Όλα πάνω του είναι πολλά.Είναι πολύ χαρούμενος,πολύ καλός και φέρνει πολλά δώρα.Ίσως γι αυτό και συχνάζει στα υπερκαταστήματα,όπου μπορείς να αγοράσεις πολλά(σκουπίδια)μεγάλου μεγέθους με λίγα χρήματα.Για τον Άη-Βασίλη,τον προστάτη της υπερκατανάλωσης,όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά.
Ο ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Ας δούμε όμως πως διασώζει την εικόνα του Αγίου η λαϊκή μας παράδοση.Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα λάβουμε από μια μοναδική παραλλαγή των καλάντων της Κύπρου.Είναι από ένα τουρκοκρατούμενο σήμερα χωριό,την Κοντέα.Τα κάλαντα αυτά είναι πολύ σπάνια και έχουν καταγραφεί το 1993 από το στόμα του μεγάλου λαϊκού ποιητή,ψάλτη και μουσικού της βασανισμένης Κύπρου,τον Χαράλαμπο Δημοσθένους.
Άης Βασίλης έρκεται,από την Καισαρείαν
Εβάσταν εις το σιέριν του Γριστόν τζιαί Παναΐαν.
Οι λιόντες τον επιάσασιν μέσα στα μερσηνάτζια
Βασίλη ξέρεις γράμματα;Πε μας τ' αρφαβητάτζια.
Εκούμπησεν την βέρκαν του,να πει τ' αρφαβητάτζια
Τζέι πάνω σ' τζέιν' την βέρκαν του κλωνάρκα εποιούσαν
Τζέι πάνω σ' τζείνα τα κλωνιά,πουλιά ετζελαδούσαν.
Τούτος ο Άγιος που διασώζεται στα κάλαντα αυτά είναι το αντίθετο του σύγχρονου Άη-Βασίλη.Ο Άγιος της παράδοσης έρχεται από την καθ' ημάς Ανατολή,από την Καισαρεία,πατρίδα πολλών από τους παππούδες μας,όχι από τους Υπερβόρειους,την Λαπωνία.
Ο Άγιος είναι ασκητής,δεν είναι παχουλός κλόουν.Η παράδοση τον παρουσιάζει χριστιανό ιεράρχη,που κρατά στο χέρι του εικόνα του Χριστού και της Παναγίας,όχι την κουδούνα του έμπορα.Είναι ο Άγιος των γραμμάτων και με τη μόρφωσή του σώζεται,αφού όταν τον πιάνουν οι εχθροί του,τα λιοντάρια,τον ρωτούν να πει την αλφαβήτα.Μέσα σε λίγους στίχους τα κάλαντα δήλωσαν πως ο Άη-Βασίλης είναι χριστιανός και μιλά,διαβάζει και γράφει ελληνικά.Για τον Άη-Βασίλη,τον άλλο,δεν ξέρουμε τη γλώσσα και τη θρησκεία του.
Ο Άγιος βρίσκεται κοντά μας,περπατά δίπλα μας,μέσα στη φύση της πατρίδας μας,μέσα στις "δοξαστικές μυρσίνες",μέσα στα μερσινάκια κι όχι στην παγωμένη έρημο του Βορρά.
Είναι αξιοσημείωτη και η ποιητική εικόνα του ραβδιού που βγάζει κλωνάρια και πάνω του κελαηδούν πουλιά.Εδώ φαίνεται το βάθος των χρόνων,που διασχίζει με μια ανάσα τραγουδιστή η παράδοση.Το ραβδί που πετά κλαριά κι ανθούς το συναντάμε σε ιστορία από το γεροντικό.Η ιστορία λέει  πως ένας γέροντας έμπηξε το ραβδί του στις πέτρες και όρισε στον υποτακτικό του να το ποτίζει καθημερινά.Μετά από καιρό,ο νέος ήρθε λάμποντας στον γέροντα φέρνοντάς του καρπό από το ξερό ραβδί που άνθισε θαυματουργικά και έδωσε καρπούς.
Ο μεγάλος Κύπριος χαράκτης Χαμπής,ο ακούραστος υπηρέτης της λαϊκής ελληνικής παράδοσης του μαρτυρικού νησιού,χάραξε την εικόνα του Αγίου,όπως την διασώζουν τα λαϊκά αυτά κάλαντα.Ο ασκητικός Άγιος δεν γελά με φουσκωμένα κόκκινα μάγουλα,όπως ο Άη-Βασίλης της μαζικής κουλτούρας.Έχει ψηλό μέτωπο,χαραγμένο από την ευθύνη και την περίσκεψη και η γλυκύτητά του προέρχεται από την εικόνα της Βρεφοκρατούσας που βαστά.Στέκεται μέσα σε μια βροχή ελληνικά γράμματα,"τ' αρφαβητάτζια",ανάμεσα στους λιόντες και τις μυρσίνες,πάνω από τα κεφάλια των χαρούμενων παιδιών που τραγουδούν. 
Μέσα σε μια βροχή ελληνικά γράμματα,ασκητικός,με μιαν εικόνα αγκαλιά,ατάραχος ανάμεσα στα λιοντάρια,πάνω από παιδικά κεφάλια που τραγουδούν.Σαν όραμα νύχτας πρωτοχρονιάς στον ύπνο του Μακρυγιάννη."
Δεν έχω να προσθέσω πολλά...Μόνο την αγωνία μου για το τι κληρονομιά θα παραδώσουμε στα παιδιά μας...Παρατηρώ την παγίωση της άποψης πως τα παιδιά πρέπει να ζουν μέσα σε ένα παραμύθι,μέρος του οποίου είναι και ο Άη-Βασίλης της εποχής τους...Μου το επιβεβαίωσαν οι μαθητές μου που σε ανάλογη συζήτηση υποστήριξαν πως δεν πρέπει να χαθεί για τα παιδιά η...Μαγεία των Χριστουγέννων...Μα τα Χριστούγεννα δεν είναι μαγεία...είναι η γέννηση του Χριστού,της αγάπης...Η αγάπη δεν είναι παραμύθι,φαντασία...Είναι ζητούμενο,αγώνας ζωής, σκοπός...Ο Άγιος Βασίλειος δεν έγινε Άγιος φτιάχνοντας παιχνίδια και χασκογελώντας,αλλά με πόνο και άσκηση...Αυτό πρέπει να το ξέρουν τα παιδιά μας...Και να προσπαθήσουν να του μοιάσουν...Να γίνουν άνθρωποι απλοί, ταπεινοί, ελεήμονες, αφιλοχρήματοι,όπως αυτός... Φτάνουν πια τα παραμύθια που χρόνια κοιμίζουν κι εμάς και τα παιδιά μας...Επιμένω πως η αλήθεια όσο σκληρή και οδυνηρή κι αν είναι παραμένει αναντικατάστατη...Τα παιδιά μας θέλουν αλήθειες για να βρουν ουσία στη ζωή...Βαθιά μέσα τους ξέρουν πως τα Χριστούγεννα όπως τα καταντήσαμε δεν είναι παρά μια άδεια φούσκα...Μακάρι να μας φωτίζει πάντα ο Θεός και ο Άγιος Βασίλειος....Καλημέρα σας εύχομαι...
 


27 σχόλια:

  1. Καλημέρα.Με τα περισσότερα που γράφεις συμφωνώ.Μήπως όμως χρειαζόμαστε και λίγο παραμύθι στην ζωή μας που μας την γέμισαν μιζέρια;;;Για το κέρδος οι έμποροι έκαναν και κάνουν τα πάντα μέχρι και σήμερα.Τί σου λένε τα παιδιά για τις φοβερές διαφημίσεις του Τζάμπα και της μάνας του που βγάζει την μασέλα της;;Άλλος λαός έχει τον τίτλο του φραγγοφονιά και όχι οι Έλληνες.Δυστυχώς νομίζω οι έμποροι είναι υπεύθυνοι για πολλά δεινά που τραβάει ο τόπος μας.Πάρε παράδειγμα από τα αγροτικά προϊόντα.Τα αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές και τα πουλούν πανάκριβα.Τί κόπο έκαναν για να παράξουν το προϊόν που πουλάνε;;τίποτα μόνο οτι έχουν χρήματα στην τσέπη τους και τα πολλαπλασιάζουν εκμεταλευόμενοι τον κόπο και την αγωνία κάποιου άλλου.Ξέρω οτι πολλοί θα με "κράξουν" αλλά αυτή είναι η γνώμη μου αν την θέλεις,αν όχι μην ανεβάσεις το σχόλιο.
    Γιά σκέψου την σημερινή εποχή που ο κόσμος στην Ελλάδα βρίσκεται σε απελπισία κάποιο ξύπνοι το εκμεταλεύονται για να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο;;;;;;;;;
    Έτσι λοιπόν μας έφεραν και τον Βασίλη της coca-cola που περιγράφεις.
    Σου ζητώ συγγνώμη για τα γραφόμενά μου αλλά έτσι βλέπω τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα,Μάρκο...Έτσι είναι όπως τα λες...Η εκμετάλλευση και η εμπορευματοποίηση των πάντων είναι μεγάλη πληγή...Όμως από τη μιζέρια θα φύγουμε αν συνειδητοποιήσουμε την αλήθεια και αρχίζουμε να αλλάζουμε ζωή και νοοτροπίες.Το παραμύθι θα μας κοιμίσει χειρότερα-βλέπεις χάθηκαν πια και τα παραμύθια που δίδασκαν και ψυχαγωγούσαν...Και που ξέρεις μπορεί η ευτυχία να κρύβεται ακριβώς μέσα σε αυτόν τον αγώνα να γίνουμε καλύτεροι,αληθινοί και-γιατί όχι-άγιοι...Πάντως τα παιδιά σήμερα τα λυπάμαι λίγο,γιατί τα ταίζουμε τροφή πλαστική και αυτό τα παιδιά το καταλαβαίνουν...Γι αυτό και απαξιώνουν τα πάντα...Κι αν θες να δεις απαξίωση κάνε μια βόλτα σε ένα από τα σχολεία της χώρας μας...Δυστυχώς χάθηκαν οι αξίες...Δεν απελπίζομαι ποτέ...Ευχαριστώ που έγραψες όσα έγραψες...Τα υπογράφω και εύχομαι καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βάλσαμο τα λόγια σου, όπως και η επιλογή σου. Παρά τα όσα έχουμε πάθει έξω και μέσα μας και συνεχίζουμε να παθαίνουμε από τον καταναλωτισμό και την ξενομανία, εμείς παραμένουμε εκεί, πιστοί σε όσα μας πασσάρουν, τα οποία δεχόμαστε άκριτα σαν υπνωτισμένοι να ορίζουν τις ζωές μας. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν τον θησαυρό της παράδοσης αυτού του τόπου ούτε και τους αγίους ώστε να παραδειγματιστούν. Εδώ καλά-καλά δεν τα γνωρίζουν οι γονείς και οι δάσκαλοι που τα διαπλάθουν, κι αν τα γνωρίζουν δεν τα υιοθετούν ώστε να γίνουν οι ίδιοι το ζωντανό παράδειγμα που λείπει από τα παιδιά ώστε να κάνουν τις συγκρίσεις τους και τις επιλογές τους, τι να λέμε τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύα μου είναι πραγματικά περίεργο το πόσο δύσκολα μαθαίνουμε και -ακόμη περισσότερο-αλλάζουμε οι άνθρωποι...Ας ελπίζουμε όμως...Μόνο αυτό μας απέμεινε...

      Διαγραφή
  4. Πολύ όμορφη η δημοσίευσή σου καλή μου!
    Έτσι ΄ναι όπως τα λες, αλλ΄ επειδή δε θέλω να γκρινιάξω και να εξοργιστώ πάλι μ΄ όλ΄ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ας κοιτάξουμε να κάνουμε μόνοι μας ένα κρυφό σχολειό στα παιδιά μας, για να μη χάσουμε και τις τελευταίες αξίες που μας απέμειναν.Να τα διδάξουμε ήθος και λαϊκή παράδοση... να βγούμε μπροστά και να τους πούμε την αλήθεια!
    Χρόνια πολλά σ΄ όσους κι όσες γιορτάζουν σήμερα και να ΄ναι πάντα καλά!
    Φιλάκια!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου,εμείς τα λέμε...Όταν όμως όλοι οι έξω απαξιώνουν όσα μαθαίνουν τα παιδιά στα σπίτια τους,τότε είναι δύσκολο να αντισταθούν τα παιδιά...Εδώ είναι δύσκολο για τους μεγάλους...Να είσαι καλά...Καλό βράδυ...

      Διαγραφή
  5. Πόσο ευχαριστήθηκα την σημερινή σου ανάρτηση δεν το φαντάζεσαι.
    Στη χώρα της ολοένα αυξανόμενης φτώχειας και των πεινασμένων παιδιών ο Αη - Βασίλης θα έπρεπε να μαλακώνει τον πόνο, να δίνει ελπίδα να μας μοιράζει λίγη απ' τη χαρά που απότομα χάσαμε.
    Φέτος δεν μου κάνει καμία αίσθηση καμιά βιτρίνα κανένα χριστουγεννιάτικο στολίδι.
    Η χρυσόσκονη φέτος δεν μπορεί να σκεπάσει την αγωνία των ανθρώπων και των νοικοκυριών.
    Εγώ φέτος στόλισα το σπίτι μόνο για το χατήρι του άντρα μου, που το είχε απόλυτη ανάγκη και μου είπε "Στόλισε να αλλάξει λίγο η ατμόσφαιρα". Μέσα μου αυτό όλο δεν μου λέει τίποτε.
    Αν κανείς με ρωτήσει θα ήθελα την ημέρα των Χριστουγέννων να την περάσω σε κάποιο μέρος συσσιτίων να δίνω μερίδες φαγητού σε ανθρώπους που τις έχουν απόλυτη ανάγκη και να παίρνω μέσα από το βλέμμα τους τη χαρά που μου λείπει.
    Αλλά όταν έχεις οικογένεια πρέπει να κάνεις τα τετριμμένα απλά για να δείξεις στους δικούς σου πως κάτι απόμεινε ακόμη για να γιορτάσουμε.
    Για τη δική μου ψυχολογία δεν απόμεινε τίποτε απολύτως.
    Άλλη μια φορά ακόμη σφίγγουμε τα δόντια και προχωράμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό που η χρυσόσκονη πια δεν καλύπτει τίποτα...Μάλλον καλό θα το θεωρήσω,γιατί η αρχή της αλλαγής είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος...Μπορεί να οδηγήσει στην επιστροφή σε αξίες χαμένες...Καλό βράδυ...

      Διαγραφή
  6. χαίρομαι για όσα μοιράστηκες μαζί μας και ομολογώ πως δε γνώριζα για το δικό μας Άη Βασίλη.. το θέμα είναι η συνέχιση της παράδοσης, κάτι που δυστυχώς έχει αρχίσει να εξαφανίζεται! τα απόλαυσα και τα Ικαριώτικα κάλαντα! φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά,Εβονίτα μου...Εσείς οι νέοι πρέπει να γίνεται φύλακες της παράδοσης του λαού μας...Λαός χωρίς ρίζες,μαραίνεται και πεθαίνει...Καλό βράδυ εύχομαι...

      Διαγραφή
  7. synharhthria .den tha borouse kanenas na ta pei kalytera.ego ti na po sto oxtaxrono paidi mou.pou alla leme sto spiti ki alla sto kanadeziko sxoleio.mexri kai thn xristougeniatikh giorth allaxane egine winter concert.alloimono mas .toulaxiston eseis na boresetai na krathsetai thn ellada na mhn mas thn allaxoun.ki opios leei oti oi metanastes kratane ta ethima einai makria nyxtomenoi.ta ethima ta krataei h proth genia kai esto kai oi deyteroi h trith genia ellhnonden xeroun ti einai.otan oi hlikiomenoi fygoun ti tha ginei pou stis 14 septemvriou sto grafio tou giatrou mou eixan berthepsei ta fota methn hmera tou stayrou ki kontepsa na trellatho. tha mas kanoun na xasoume ta ayga kai ta pasxalia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύσκολη η δική μας κατάσταση στη χώρα μας,αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω...Εύκολα τα παιδιά θα αλλάξουν στην ξένη χώρα...Αναγκαστικά θα γίνουν μέρος της...Ο Άγιος Βασίλειος να σας φωτίζει στο σωστό...Καλό βράδυ εύχομαι...

      Διαγραφή
  8. Πέρσι βρέθηκα με μια παρουσίαση παιδικού βιβλίου μαζί με τα παιδιά μου όπου η συγγραφέας είχε την φαεινή ιδέα να αναπαραστήσει την ιστορία του βιβλίου της ως θεατρικό. Το θέμα ήταν ακριβώς αυτό, ο δικός μας Άγιος Βασίλης έναντι του άγιου Βασίλη της Αμερικής. Μετά μοίρασε στα παιδάκια φωτοτυπίες με την είκόνα του Χριστιανού Άγιου Βασίλη και στο τέλος δωράκια με την εικόνα του. Σας πληροφορώ ότι τα παιδάκια ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που είχαμε οι Έλληνες τον δικό μας Άγιο Βασίλη! Η κόρη μου βέβαια, ακόμη το θυμάται και το έχει διαχωρίσει στο μυαλό της. Βέβαια, θα ομολογήσω ότι την αφήνω να πιστεύει και στο άλλο παραμύθι προσθέτοντας και εμπλουτίζοντάς το με στοιχεία της δικής μας παράδοσης.
    Μπράβο για την ανάρτησή σου, θέλουμε κι άλλες παρόμοιες αναρτήσεις για να ξυπνάμε λιγάκι από τον λήθαργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιδιά καταλαβαίνουν και εκτιμούν τις αξίες(επιβεβαιωμένο)...Αυτό που λείπει είναι οι άνθρωποι που θα τους μεταλαμπαδέυσουν αυτές τις αξίες...Υπό αυτή την έννοια,οι ευθύνες ημών των μεγαλυτέρων είναι τεράστιες...Καλά που υπάρχουν και τέτοιοι συγγραφείς...Καλό μεσημέρι...

      Διαγραφή
  9. Καλη μου Μαρια,κι εγω με τον χοντρουλη Αη Βασιλη μεγαλωσα εχοντας ομως παντα στο μυαλο μου οτι ειναι Ελληνας και Χριστιανος.Ετσι με μαθανε η γιαγιαδες απ τη Μικρα Ασια.Μεγαλωνοντας αφου αρχισα ν'αναρωτιεμαι πως ειναι δυνατον να ζει τοσα χρονια αποφασισα να ρωτησω το δασκαλο μου,και οταν μου ειπε την αληθεια πικραθηκα πολυ.Μου αρεσε βλεπεις το παραμυθι γιατι με γεμιζε αισιοδοξια και χαρα.Μεγαλωνοντας ακομη περισσοτερο αρχιζε η πιστη μου να μπαινει σε φοβερες δοκιμασιες.Ολοι οι αγιοι της θρησκειας μας παντα συνοφρυωμενοι και αυστηροι δε μου αρεσαν καθολου.Τωρα πια ως μητερα και Ελληνιδα εν...καιρω κρισης-οικονομικης,κοινωνικης,ηθικης-αλλαξα τροπο αντιληψης και σκεψης.Συμφωνω μαζι σου στα περισσοτερα τουλαχιστον αλλα θα πρεπει να παραδεχτω οτι η πιστη μου στη θρησκεια μας γενικοτερα περναει μεγαλες φουρτουνες,δυστυχως...Ευχομαι να εχουμε οιλοι καλες γιορτες και να κοιταμε και λιγο παραπερα,διπλα μας.Θα τα πουμε απο κοντα συντομα ελπιζω!Α,και να ξερεις...τα γραφομενα σου και ολα οσα επιλεγεις για μας να διαβασουμε μου αρεσουν τοσο που δεν εχω λογια να στο περιγραψω.Σ'ευχαριστω καλη μου.Σε φιλωxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου η σχέση μας με τον Θεό είναι μια διαδρομή γεμάτη σκαμπανεβάσματα...όπως και οι σχέσεις μας με τον βιολογικό μας πατέρα...Πότε νιώθουμε να τον λατρεύουμε και πότε τον κακίζουμε και του ρίχνουμε όλες τις ευθύνες...Εύχομαι να τα...βρείτε γιατί ζωή χωρίς Χριστό είναι άχαρη και κρύα...Θέλω να τα πούμε και επιφυλάσσομαι μόλις τελειώσουμε το λιομάζωμα...Φιλιά σε όλους και κυρίως στο μπιμπελό σας,την Χρύσα...

      Διαγραφή
  10. Ακόμα κι αν το παραμύθι μας παρασέρνει πότε πότε, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε και να μην παραμυθιαζόμαστε..μου άρεσε η ανάρτησή σου!
    Καλό μεσημέρι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Επιτελους βαθιες ανασες!!!Με τα γραφομενα σου Οστρια πηρα μια γερη δοση οξυγονου!Να ΄σαι καλα , νιωθω οτι υπαρχουν κι οι αλλες μαμαδες που στενοχωριουνται να βλεπουν τα παιδια τους ντυμενα ταρανδάκια , καλικαντζαρακια, φρικαντελες και λοιπα απαραδεκτα στις κατ΄ευφημισμο "χριστουγεννιατικες " σχολικες γιορτες , αφου ούτε ιχνος αναφορας σε γεννηση Χριστου δεν υπαρχει.Η απορια μου καθε χρονο ειναι :οι εκπαιδευτικοι τοσο πολυ πια δεχονται πιεσεις για αποχρωματισμενες θρησκευτικες και εθνικες γιορτες ή ειναι πια ελαχιστες οι εξαιρεσεις των δασκαλων που πιστευουν στα ελληνορθοδοξα ιδανικα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον συμβαίνουν και τα δύο...Όποιος θελήσει να κάνει γιορτή που να έχει και περιεχόμενο χριστιανικό,γίνεται το λιγότερο γραφικός,διώκεται,λοιδωρείται...Πρέπει να έχει μεγάλη πίστη όποιος το αποφασίσει...Και η πίστη δεν υπάρχει,ούτε η διάθεση για μαρτυρία Χριστού...Ο Θεός να μας φωτίσει...

      Διαγραφή
  12. Εξαιρετική η σύγκριση! Χαίρομαι που σε συναντώ!
    Ας κρατήσουμε ζωντανό το μύθο του Αη Βασίλη, στα παιδιά μας, όσο μπορούν να πιστεύουν ακόμη σε μύθους...
    Είναι πολύ σκληρός ο κόσμος που τους δίνουμε για παρακαταθήκη... Ας τους χαρίσουμε κι ένα παραμύθι για να εξασκούνται στο όνειρο...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες...Ας πούμε στα παιδιά μας πως η ζωή είναι όμορφη όταν αγωνίζεσαι για να γίνεις καλύτερος...Εκεί βρίσκεις ικανοποίηση και ευτυχία...Ο κόσμος είναι σκληρός γι αυτό πρέπει να αγωνιστούν ώστε να τον αντιμετωπίσουν και να τον αλλάξουν...Η φυγή δεν είναι λύση...Ο κόσμος θα τα περιμένει στην επόμενη γωνία... Όλα τα λαϊκά παραμύθια έλεγαν με λόγια απλά μεγάλες αλήθειες...Τώρα φτιάχνουν έναν κόσμο φανταστικό τα παραμύθια μας και παλεύουν ώστε τα παιδιά να ξεχαστούν,όχι να διδαχτούν και να ψυχαγωγηθούν... Τα παιδιά μπορούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα...Εμείς νομίζουμε πως δεν μπορούν...Χαίρομαι που θα τα λέμε,Χάνα...Εύχομαι καλό απόγευμα...

      Διαγραφή
  13. Καλημέρα. Χαίρομαι πολύ που με βρήκες κ μ' έκανες να σε βρω εδώ στον αχανή κόσμο του διαδικτύου. Μια όαση ο τόπος σου για όσους παλεύουν κόντρα σε αυτούς τους καιρούς που τα ισοπεδώνουν όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες και καλώς σε βρήκα...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Χαίρομαι που θα κάνουμε παρέα...

      Διαγραφή
  14. Νομίζω πως ο «Αη Βασίλης» είναι απλά ένα στιγμιότυπο της παιδικής αθωότητας. Προσωπικά δεν με πειράζει να περιμένουν τα παιδιά ένα δώρο από τον γελαστό χοντρούλη (το τονίζω, ΕΝΑ δώρο, όχι ολόκληρο κατάστημα παιχνιδιών). Όταν τα παιδιά πάψουν να πιστεύουν σε αυτόν, σημαίνει απλά πως μεγάλωσαν.
    Θα συμφωνήσω όμως, πως έχει χαθεί το νόημα των Χριστουγέννων και πως έχει γίνει άλλη μια γιορτή της υπερκατανάλωσης. Έχουμε ξεχάσει τι γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες και κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ πιο βαθύ και σοβαρό από όσο φαίνεται. Έστρεψαν την προσοχή μας μόνο στο να αποκτήσουμε περισσότερα υλικά αγαθά, ακόμα και εντελώς άχρηστα (και εκείνοι περισσότερα χρήματα) και δεν δίνουμε τίποτα για την ψυχή μας.
    * Το βιβλίο του Βαγγέλη Ηλιόπουλου το έχουμε και το διαβάζουμε κάθε χρόνο τέτοιες μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Και τα δικά μου παιδιά περιμένουν δώρο που ξέρουν πως θα το φέρουν οι γονείς με τη φώτιση που ο Άγιος Βασίλειος θα τους δώσει...Εννοείται πως τα δώρα που ο Άγιος θα φωτίσει θα είναι τέτοια ώστε να τους ωφελήσουν κι όχι ένα σκουπίδι παραπάνω από το jumbo...Έτσι κερδίζουν δύο πράγματα...Αρχικά δεν απογοητεύονται όταν καταλάβουν πως τόσα χρόνια πίστευαν σε μια φούσκα και ύστερα την απογοήτευση που παίρνουν όταν καταλάβουν πως οι γονείς τους τους έλεγαν ψέματα(πολλοί μαθητές μου παραπονιούνται κυρίως για το τελευταίο)...Το βιβλίο του Ηλιόπουλου καταπληκτικό...Φιλιά για καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΄Οστρια, η γνώμη μου είναι ότι αυτή η μορφή του ΄Αγιου Βασίλη έχει περάσει πια στη συνείδηση των παιδιών.
    Νομίζω, όμως, ότι στη σχέση του παιδιού μαζί του μπορεί να παρέμβει καθοριστικά ο γονιός με την δική του προσωπική ερμηνεία και να εκμεταλλευτεί το μύθο για να διδάξει αξίες όπως το μοίρασμα, την αγάπη και την γενναιοδωρία.
    Πολλά φιλιά ! Δεν ευχόμαστε ακόμα καλές γιορτές, θα τα ξαναπούμε !

















    ΑπάντησηΔιαγραφή