Να σας τα πούμε;;;;

Πρωί πρωί σηκώθηκε η κόρη μου για να στολίσει το καλαθάκι της και να τραγουδήσει το Λάζαρο..Χαίρομαι που υπάρχει ακόμη διάθεση των παιδιών να τηρήσουν το έθιμο.Σίγουρα το κίνητρο  είναι οι μπουναμάδες(χρήματα,καραμέλες και αυγά) όμως δεν πειράζει...Τα μηνύματα περνούν υπογείως πλην σαφώς...Με την ίδια χαρά έτρεχα κι εγώ στην εξοχή του χωριού όπου μεγάλωσα να μαζέψω μαργαρίτες και κουτσοποδαράκια,να φτιάξω γιρλάντες και να στολίσω το καλαθάκι μου...Χρήματα δεν μας έδιναν τότε όμως τα καλάθι μας γέμιζε αυγά και η κοιλιά μας ζαχαρωτά...Να σας τα πούμε,λοιπόν;Παίρνουμε τη σιωπή σας σαν κατάφαση και ξεκινούμε...

«Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια,

ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,

ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

Πού ήσουν Λάζαρε; Πού ήσουν κρυμμένος;

Κάτω στους νεκρούς στους πεθαμένους.

Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,

που το στόμα μου πικρό φαρμάκι.

Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι.

που το στόμα μου, σαν περιβόλι.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,

ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια.

Bάγια, Bάγια και Bαγιώ.

τρώνε ψάρι και κολιό.

Και την άλλη Κυριακή,

τρώνε το ψητό τ' αρνί.

Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια,

ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,

ήρθε η μάνα σου από την πόλη,

σου φέρε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,

γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.

Το κοφνάκι μου θέλει αυγά,

κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

Βάγια, Βάγια των Βαγιών,

τρώνε ψάρι και κολιό

και την άλλη Κυριακή

τρώνε το παχύ τ' αρνί.»

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ