Καλημέρα και σήμερα...με μια τούρτα...παραδοσιακή...

Ήρθε και φέτος η Άνοιξη,πολύ υγρή και βροχερή στα μέρη μας...Μα πάντα...Άνοιξη...Τα σύννεφα μέρες τώρα δεν λένε να φύγουν από τον ουρανό...

 όμως δεν καταφέρνουν να σκεπάσουν το άρωμα της ανθισμένης αμυγδαλιάς...

  Ο Μάρτης στο σπίτι μας μπαίνει πάντα με ένα σκοινάκι στο χέρι..."για να μην μας κάψει ο ήλιος"...αφού..."Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα"...Στο τέλος του μήνα θα το κρεμάσουμε στην τριανταφυλλιά για να το πάρουν τα χελιδόνια...

...αλλά και με τα γενέθλια της μοναδικής κόρης του σπιτιού,που συνήθως πέφτει μέσα στη Σαρακοστή και δεν "σηκώνει" γιορτές και γλέντια...Φέτος όμως ήταν ευκαιρία...για γιορτή...

...και φυσικά η τούρτα απαραίτητη..."Παραδοσιακή" η συνταγή της αφού πρόκειται για το γνωστό γλυκάκι με τις φρυγανιές που...αφού εγώ θυμάμαι να το φτιάχνει η μητέρα μου για τα δικά μου γενέθλια...φανταστείτε πόσο παλιά είναι...

...σε ένα ορθογώνιο μπωλ στρώστε φρυγανιές και ραντίστε τες με σιρόπι από ένα γλυκό του κουταλιού που έχετε στο ντουλάπι σας αραιωμένο με λίγο νερό...

...κατόπιν βάλτε από πάνω μια στρώση κρέμα (εγώ έβαλα την παλιά κρέμα αραβοσίτου γιώτης -φροντίστε να μην την παρασκευάσετε με όλο το γάλα που λέει το κουτί αλλά με λιγότερο ώστε να είναι στέρεη-αλλά μπορείτε να την αλλάξετε με ό,τι προτιμάτε)...Από πάνω άλλη μια στρώση με φρυγανιές..και λίγο σιρόπι(προαιρετικά)...

...κατόπιν μια στρώση σαντιγύ(ή ό,τι κρέμα θέλετε)...

...λίγη χρωματιστή τρούφα...

κατόπιν μια στρώση ζελέ(βάλτε το πρώτα στο ψυγείο να αρχίσει να πήζει πριν το ρίξετε πάνω από την τούρτα)...το ανάλογο στόλισμα και έτοιμη(τούρτα για τεμπέληδες τη λέω εγώ)...Φυσικά τα χρώματα και ο στολισμός είναι ανάλογος με τη γιορτή ...αλλά η συνταγή απλή και πάντα ίδια...

...με την αρχή του Μάρτη και η αρχή του Τριώδιου φέτος...αρχή αγώνων πνευματικών...Η Κυριακή του Ασώτου ήταν η προηγούμενη...Έχω και σε άλλη ευκαιρία πει πως ο πατέρας της παραβολής είναι για μένα ο ορισμός της αγάπης...Ένας πατέρας που αφήνει ελεύθερο το παιδί του να αποφασίσει-όπως ελεύθερο τον έκανε και ο Θεός-που υπομένει να τον βλέπει να κακοπερνά,να ζει χειρότερα από τους δούλους του χωρίς να επεμβαίνει -παρόλο τον πόνο του-σεβόμενος την επιλογή του παιδιού του, και που τον περιμένει με ανοιχτή αγκαλιά,χωρίς παράπονα,χωρίς ερωτήσεις όταν,μετανιωμένος,γυρίζει πίσω...Τόσο απλή είναι η αγάπη όταν δεν καλύπτεται κάτω από τόνους εγωισμού,όταν δηλαδή είναι στολισμένη με την μεγαλύτερη των αρετών...την ταπείνωση...

Περίοδος προετοιμασίας αρχίζει...οι αθλητές ετοιμάζονται για τον μεγάλο αγώνα της Σαρακοστής με αντίπαλο δυνατό,τα πάθη μας...Καλό αγώνα σε όλους, λοιπόν...Καλημέρα και σήμερα...