Καλώς ορίσατε

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Καλημέρα και σήμερα...


Καλημέρα και σήμερα...Με καιρό ακόμη μουτρωμένο...Με τις δουλειές ακόμη ατελείωτες...Με κατάνυξη όμως στην ψυχή από τις εσπερινές ακολουθίες της Μ.Εβδομάδας...Νομίζω πως μόνο μέσα στη εκκλησία ζούμε Σταύρωση και Ανάσταση...Την προσωπική μας σταύρωση που μόνο αυτή μπορεί να φέρει την προσωπική μας ανάσταση...Γιατί η πορεία του χριστιανού τέτοια είναι...σταυροαναστάσιμη(άλλο που οι περισσότεροι σήμερα προτιμούμε Χριστό χωρίς σταυρό,δηλαδή μια θρησκεία στα μέτρα μας)...


Χθες διάβασα στο Αγιορείτικο βήμα ένα πολύ ωραίο κείμενο(δεν αναφέρονταν ο συντάκτης του) που είχε τον τίτλο "Τι δεν είναι το Πάσχα"...Συμφώνησα μαζί του σε όλα και σκέφτηκα πόσο έξω πέφτουμε οι περισσότεροι σχετικά με το τι είναι σημαντικό και τι όχι στη ζωή μας γενικότερα...Πόσες φορές στη ζωή μας αφήνουμε να φύγει το ουσιαστικό σαν αχρείαστο και ασχολούμαστε με το "περιτύλιγμα",το ανούσιο ή- στην καλύτερη περίπτωση- το λιγότερο σημαντικό...
Παραθέτω το κείμενο...
Πάσχα δεν είναι το αρνί, δεν είναι το κόκκινο αυγό, δεν είναι το τσουρέκι, δεν είναι η λαμπάδα, δεν είναι τα καινούρια ρούχα, δεν είναι η παρουσία μας στην Εκκλησία δέκα λεπτά πριν το «Χριστός Ανέστη» και ένα λεπτό μετά. Πάσχα δεν είναι η λατρεία του φαγητού, το πανηγύρι, ο χορός και το ποτό. Πάσχα δεν είναι οι σούβλες στο δρόμο, δεν είναι η ανταλλαγή ευχών, δεν είναι η επιστροφή στο χωριό. Ή, τουλάχιστον, δεν είναι μόνο αυτά.

Πάσχα είναι πάνω απ’ όλα η γεύση της Βασιλείας του Θεού, η φωνή του Ουρανού που έρχεται μέσα μας, όταν μεταλαμβάνουμε στην Θεία Λειτουργία.
Τότε η ψυχή μας, έστω και για λίγο, μεταμορφώνεται, ηρεμεί, νιώθει κάτι Από την συγγνώμη και την αγάπη που ανατέλλει μέσα από τον Τάφο. Τότε, νιώθουμε πως μ’ όλο τον κόσμο είμαστε αδέλφια, γιατί μετέχουμε του κοινού ποτηριού της Ζωής. Πάσχα είναι η αλλαγή της ζωής μας, η ανάσταση μας από τα πάθη και τις κακίες που μας δέρνουν. Δεν αξίζει να λέμε ότι ήρθε το Πάσχα κι εμείς δεν είμαστε συμφιλιωμένοι με το Θεό, το συνάνθρωπο, το γείτονα, τον εαυτό μας, ότι δεν νιώθουμε πιο ελεύθεροι από τα δεσμά της κακίας και του θανάτου. Πάσχα άλλωστε είναι η συντριβή του έσχατου εχθρού της ανθρώπινης φύσης, που είναι ο θάνατος: Θανάτω θάνατον πατήσας…

Πάσχα είναι η αφορμή για ενότητα, ενότητα μεταξύ των λαών και των κοινωνιών. Δεν γίνεται να λέμε ότι γιορτάζουμε την Ανάσταση και ο πόλεμος και η διχόνοια κυριαρχεί στις ψυχές μας. Δεν γίνεται να λέμε ότι πιστεύουμε στα μηνύματα του Χριστού και να επικαλούμαστε αυτή την ιδιότητα μας και να συντρίβουμε λαούς, υπολήψεις, συνειδήσεις, συνανθρώπους, πλησίον, αδελφούς μας. Δεν γίνεται να κάνουμε Πάσχα με κακία για τους άλλους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ό,τι κι αν μας έχουν κάνει

Δύσκολο να ζήσουμε τέτοιο Πάσχα...Γι αυτό επιλέγουμε το ανώδυνο...Λάθος τακτική...Με την ευχή να δεχτούμε όλοι ευχαριστιακά το σταυρό που ο Θεός ετοίμασε ειδικά για μας και που μόνο αυτός θα μας οδηγήσει στην Ανάσταση, σας αφήνω το παρακάτω μικρό κείμενο που μιλάει για τον δικό μας προσωπικό σταυρό...
"Πριν σου στείλει ο Θεός τον Σταυρό που σηκώνεις, τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια Του, τον εξέτασε με τη Θεία λογική Του, τον ήλεγξε με την ατελείωτη δικαιοσύνη Του, τον θέρμανε στη γεμάτη αγάπη καρδιά Του, τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια μην τυχόν και πέσει βαρύτερος απ' όσο μπορείς να σηκώσεις.
Κι αφού υπελόγισε το θάρρος σου, τον ευλόγησε και τον απίθωσε στους ώμους σου. Μπορείς να τον σηκώσεις! Κράτησέ τον κι ανέβαινε από το Γολγοθά προς την Ανάσταση"
...και σας καλημερίζω ξανά...
ΚΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ...

9 σχόλια:

  1. Καταρχήν καλημέρα!
    Το κείμενό σου μου θύμισε έναν φίλο που έλεγε για την Τσικνοπέμπτη.. "Όλοι τηρούν το έθιμο της Τσικνοπέμπτης όπου μας προετοιμάζει για τη νηστεία της σαρακοστής αλλά κανείς δεν νηστεύει την σαρακοστή". Μακάρι όλοι μας να ζούσαμε πιο ουσιαστικά τη ζωή μας θα είχε άλλο νόημα και θα γλιτώναμε πολλά δεινά και σαν ανθρωπότητα.

    Να υποθέσω πως όλα αυτά τα υπέροχα που βλέπω δεξιά είναι δημιουργίες σου. Ακόμη βλέπω κηπάκο κατσικούλες εξοχή.. έχουμε πολλά κοινά:-)
    Διάλεξα σήμερα να σου γράψω αφού θα έχω φτιάξω τα τρουφάκια που ήταν και η αφορμή για να σε γνωρίσω. Απλά υπέροχα!!!!

    Καλώς σε βρίσκω λοιπόν Όστρια και Καλή Ανάσταση να σου ευχηθώ.. αληθινή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόλις είδα ότι έχετε και παγόνι. Έτσι και το δει η κόρη μου την πάτησα. Με έχει φάει να πάρουμε ένα παγόνι και προσπαθώ να την πείσω πως τα παγόνια ζουν μόνο στους ζωολογικούς κήπους. Το λατρεύει! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι κι εγώ που σε γνωρίζω,Margo.Νομίζω πως έχουμε πολλά κοινά ,εσύ όμως έχεις το πλεονέκτημα-ζηλεύω- να ζεις σε έναν υπέροχο τόπο(Μύκονος αν κατάλαβα καλά...)Αυτό το νησί μου άρεσε πολύ(παρόλο που δεν μου άρεσαν όλοι οι επισκέπτες του-πως τους αντέχετε;)έχει το χρώμα που μου αρέσει (λευκό),θάλασσα φανταστική και ατμόσφαιρα...Το παγώνι ζει οπουδήποτε, δεν θέλει καμμια ιδιαίτερη περιποίηση και όταν μάθει το χώρο ζει ελεύθερο και ποτέ δεν απομακρύνεται...Επιπλέον προστατεύει τις κότες από τις αλεπούδες...Άρα ίσως πρέπει να κάνεις το χατήρι στην κόρη σου...Καλή Ανάσταση σας εύχομαι...

      Διαγραφή
  3. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΟΣΤΡΙΑ ΜΟΥ!!!ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ!!!ΦΙΛΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι αναρτήσεις σου έχουν πάντα μια πολύ ιδιαίτερη αίσθηση γαλήνιας κατάνυξης, που μεταδίδεται σε όποιον σε διαβάζει.. Αυτό εισπράττω όποτε έρχομαι στον χώρο σου, μια ηρεμία ψυχής, κι αυτό είναι νομίζω που έχουμε όλοι μας ανάγκη.. να' σαι καλά!
    (Επέτρεψέ μου να το μεταφέρω στα quotes μου μαζί με το link σου, είναι εξαίρετο κείμενο που πρέπει να διαβαστεί.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς είναι η ηρεμία του ανθρώπου που,επειδή έχει πονέσει δεν τον φοβίζουν πολλά πράγματα πλέον...Και λέω δυστυχώς γιατί αυτό κοστίζει πολύ σε οδύνη...Εύχομαι υγεία και πολλή χαρα στο σπιτικό σου...Καλό απόγευμα...

      Διαγραφή
  5. Mαρία μου πολύ όμορφο το κείμενο με βαθιά νοήματα!!!Τώρα τελευταία χάθηκα λίγο γιατί έχω τόσες πολλές δουλειές που κυριολεκτικά πνίγομαι!!!Μετά το Πάσχα πιστεύω να ηρεμήσω λίγο!!
    Σου εύχομαι Καλή Ανάσταση με υγεία και αγάπη στην οικογένειά σου!!
    Φιλάκια και περιμένω εκείνο το τηλέφωνο αν θυμάσαι χα χα χα!!!Πλάκα κάνω όποτε βρεις χρόνο εγώ κάπου εδώ θα είμαι....πιστεύω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πιστεύω αφού είδα τα δημιουργήματά σου...Οι δουλειές είναι και η δική μου πληγή.Τώρα που έχω διακοπές πέσαν όλες μαζί...Το τηλέφωνο το θυμάμαι και ψάχνω να βρω ευκαιρία που να μη θυμίζει το σπίτι μου θηριοτροφείο ώστε αρχικά να με ακούς και ύστερα να μην τρόμάξεις(και δεν αστειεύομαι)...Έχω όλα τα παιδια στο σπίτι και... Πάντως σε έχω στο μυαλό μου και σου εύχομαι κάθε καλό...

      Διαγραφή