"Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς" έλεγε ο παππούς μου και εννοούσε πως...δεν "χωρούν δύο καρπούζια σε μια μασχάλη"... Αυτό στη δική μου ζωή σημαίνει πως είναι δύσκολο να ζει κανείς με το ένα πόδι στο άστυ- αστικός τρόπος - και με το άλλο στην ύπαιθρο- γεωργοκτηνοτροφικός τρόπος-...έλα όμως που μια ζωή μου άρεσε να συμβιβάζω τα...ασυμβίβαστα!!! Έτσι έχω κάνει τη μέρα μου αρκετά δύσκολη...Τα παρακάτω για του λόγου το...αληθές... Το ξύπνημα μια συνηθισμένη ημέρα στο κτήμα μας είναι....πρωινό...Ο χρόνος μας κυνηγάει από τα άγρια χαράματα...
Τα ζώα και ο κήπος θέλουν δουλειά νωρίς γιατί όταν ο ήλιος ανέβει δεν είναι εύκολο να κυκλοφορεί κανείς κοπιάζοντας...Πρώτη εικόνα ξεμυτίζοντας από την πόρτα...τα σταφύλια ...έχουν σχεδόν γίνει-ειδικά για τον άντρα μου που τα θέλει λίγο...αγουρίδες...σημειώνω πως σύντομα πρέπει να μαζευτούν για να γίνει ένα μέρος τους γλυκό του κουταλιού-...
...και οι νεροκολοκύθες-μπήκα στον πειρασμό φέτος να φυτέψω λίγες για διακόσμηση-
....ο πιο τεμπέλης γάτος του σπιτιού...πάλι κοιμάται...και η τύχη του-εγώ- δουλεύει...
...προχωρώ γρήγορα γρήγορα για τον κήπο...Τα λαχανικά έχουν κάνει την επανάστασή τους...ξεχύθηκαν έξω από τα όρια του...σπιτιού τους...Οι κολοκυθιές είναι ντόπιες ,γίνονται θεριές(ντολιολαλιά) και δίνουν καρπούς μέχρι τον Οκτώβρη...
...άλλες με κολοκυθάκια για σαλάτα...(τα σκούρα κολοκυθάκια που τα θυμάμαι από παλιά στο χωριό μου)...
...και άλλες με γλυκοκολοκύθες...
...τα χρώματα και τα σχήματα με τρελαίνουν...
...αρχίζω τη συγκομιδή των λαχανικών... Πιπεριές,μελιτζάνες,κολοκυθάκια,βλίτα,ντομάτες και αγγούρια...
...τα ξερικά κρεμμύδια...απίθανες οι σαλάτες του καλοκαιριού...
...μαζεύω όσα είναι ώριμα,ενώ ταυτόχρονα ξεβοτανίζω όσο μπορώ ώστε να έχω και λίγα πράσινα χόρτα για τα ζώα που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους...
...έξω από τον κήπο τα...αγαπημένα μου δέντρα...η εποχή τους αυτό τον καιρό...
...μαζεύω μπόλικα ενώ συγχρόνως απωθώ στο ...πολύ πίσω μέρος του μυαλού μου τις "φήμες" ότι παχαίνουν...και προγευματίζω εκεί,δίπλα στο δέντρο...
...ανηφορίζω κατόπιν προς το στάβλο...Με υποδέχεται η..νέα γενιά...αυτή τουλάχιστον δεν κοιμάται...
...πριν χρόνια ο άντρας μου φύτεψε δύο μηλιές...ήμουν σίγουρη πως άδικος θα πήγαινε ο κόπος του να τις φροντίζει γιατί τα δέντρα αυτά θέλουν υψόμετρο και δροσιά...στην περίπτωσή μας όμως μάλλον εκτίμησαν τη φροντίδα και...
...οι πρώτες που με καλημερίζουν οι χήνες... Από τα ζώα που μου αρέσουν πολύ...τους ρίχνω λίγο φρέσκο χορταράκι...να ξεκινήσουν την ημέρα τους...
....το κουνελάκι της Φαίδρας...ξαπλωτό όπως συνήθως...με το ίδιο "μπλαζέ" ύφος...
...οι κότες ταϊσμένες από τη...νυκτερινή βάρδια....φέτος απέκτησαν καινούργιο κοτέτσι πολύ πιο ευρύχωρο και φωτεινό...
...στο στάβλο τα πρόβατα και η κατσίκα περιμένουν...
...παρέα με τον πιο παγαπόντη γάτο που είχαμε ποτέ...τρέφεται με αυγά από τις κότες και κάνει πάντα-μα πάντα- του κεφαλιού του...
...γρήγορο άρμεγμα...
...φοβερή η μυρωδιά του φρεσκοαρμεγμένου γάλακτος...
...και γραμμή για την κουζίνα...Εκεί με περιμένει δεύτερη μάχη...διαχείριση της ημερήσιας σοδειάς...
ο πάγκος έχει γεμίσει...
...οι ντομάτες ξεχωρίζονται στις γερές που θα γίνουν σαλάτα και στις πολύ ώριμες...
...τις τελευταίες θα τις τρίψω και θα τις βράσω λίγο...
...κατόπιν θα τις βάλω σε βάζα αποστειρωμένα για το χειμώνα...
...τα κολοκύθια θα γίνουν σαλάτα-τα μικρότερα-μαζί με τα βλίτα...
...ενώ τα μεγαλύτερα θα τα τρίψω και ή θα τα βάλω στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση ή θα τα φτιάξω-όπως σήμερα-μια αγαπημένη και απλή πίτα ,μια μπατζίνα...Αφού τα τρίψω,λοιπόν...
...θα τα βάλω να στραγγίξουν με λίγο αλάτι...
...τα στίβω καλά και τα βάζω σε μια λεκανίτσα...
...ρίχνω μία κούπα φρέσκο γάλα...
...τρία αυγά...
...μισή έως μία κούπα λάδι...
...αρκετό τριμμένο τυρί φέτα(σπιτική)...
...λίγο δυόσμο...
...και τόσο αλεύρι ώστε να γίνει παχύρρευστος χυλός...
...τον οποίο ρίχνω σε ταψάκι...
...και ψήνω μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά του...υπέροχη αυτή η πιτούλα...δοκιμάστε την...
...το υπόλοιπο γάλα θα το πιούν τα παιδιά...
...και με όσο απομείνει θα φτιάξουμε παγωτό με την αγαπημένη μας συνταγή (http://vasanakia.blogspot.gr/2012/05/blog-post_31.html) ...
...αλλά και κρέπες με μια καταπληκτική συνταγή της κουμπάρας μου...δεν χρειάζεται να βάλετε λάδι ή βούτυρο στο τηγάνι...Σε μια λεκανίτσα βάλτε μία κούπα γάλα (εγώ κάνω τη συνταγή επί τέσσερα)..
και 2 κουταλιές της σούπας λάδι...
...προσθέστε 2 αυγά...
...μισό κοφτό κουταλάκι του γλυκού αλάτι...
...ανακατέψτε καλά...
....προσθέστε τόσο αλεύρι...
...ώστε να έχετε έναν χυλό ούτε παχύρρευστο ούτε υδαρή...Αφήστε το μείγμα μισή ώρα να "σταθεί"...
...και φτιάξτε τις κρέπες...
...στο τηγάνι...κόπος είναι μόνο η ορθοστασία...
...τις μισές θα τις φάμε επί τόπου...και τις υπόλοιπες θα τις βάλουμε στην κατάψυξη...τις παίρνουμε μαζί μας για κολατσιό σε εκδρομές ή αργότερα για το σχολείο...
...έτσι, χωρίς να το καταλάβω, έφτασε το μεσημέρι... Η κούραση μεγάλη...και οι δουλειές δεν τελειώσαν ακόμη...Λίγη ξεκούραση και το απόγευμα σειρά έχει ο αργαλειός...Τα κουρέλια που έκοψα το χειμώνα περιμένουν να γίνουν ύφασμα...
...συχνά σκέφτομαι τι είναι αυτό που με κρατάει -που με κράτησε τόσα χρόνια- στην ύπαιθρο.Γιατί δεν τα χαλάω όλα και να ζήσω σαν αστός,ξεκούραστα... Να ξυπνάω το πρωί χαλαρά ,να πίνω τον καφέ μου-σήμερα δεν κατάφερα να πιώ- με την ησυχία μου,να πηγαίνω για μπάνιο,βόλτες,ταξίδια, ψώνια... Ιδεοληψία ή αγάπη για τη γη; Δεν έχω δώσει απάντηση...Ξέρω σίγουρα πως η κούραση της υπαίθρου είναι μια κούραση χαρούμενη,χωρίς ίχνος κατάθλιψης...για την οποία δεν έχω μετανιώσει μέχρι τώρα ποτέ...
Τα ζώα και ο κήπος θέλουν δουλειά νωρίς γιατί όταν ο ήλιος ανέβει δεν είναι εύκολο να κυκλοφορεί κανείς κοπιάζοντας...Πρώτη εικόνα ξεμυτίζοντας από την πόρτα...τα σταφύλια ...έχουν σχεδόν γίνει-ειδικά για τον άντρα μου που τα θέλει λίγο...αγουρίδες...σημειώνω πως σύντομα πρέπει να μαζευτούν για να γίνει ένα μέρος τους γλυκό του κουταλιού-...
...και οι νεροκολοκύθες-μπήκα στον πειρασμό φέτος να φυτέψω λίγες για διακόσμηση-
....ο πιο τεμπέλης γάτος του σπιτιού...πάλι κοιμάται...και η τύχη του-εγώ- δουλεύει...
...προχωρώ γρήγορα γρήγορα για τον κήπο...Τα λαχανικά έχουν κάνει την επανάστασή τους...ξεχύθηκαν έξω από τα όρια του...σπιτιού τους...Οι κολοκυθιές είναι ντόπιες ,γίνονται θεριές(ντολιολαλιά) και δίνουν καρπούς μέχρι τον Οκτώβρη...
...άλλες με κολοκυθάκια για σαλάτα...(τα σκούρα κολοκυθάκια που τα θυμάμαι από παλιά στο χωριό μου)...
...και άλλες με γλυκοκολοκύθες...
...τα χρώματα και τα σχήματα με τρελαίνουν...
...αρχίζω τη συγκομιδή των λαχανικών... Πιπεριές,μελιτζάνες,κολοκυθάκια,βλίτα,ντομάτες και αγγούρια...
...τα ξερικά κρεμμύδια...απίθανες οι σαλάτες του καλοκαιριού...
...μαζεύω όσα είναι ώριμα,ενώ ταυτόχρονα ξεβοτανίζω όσο μπορώ ώστε να έχω και λίγα πράσινα χόρτα για τα ζώα που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους...
...έξω από τον κήπο τα...αγαπημένα μου δέντρα...η εποχή τους αυτό τον καιρό...
...μαζεύω μπόλικα ενώ συγχρόνως απωθώ στο ...πολύ πίσω μέρος του μυαλού μου τις "φήμες" ότι παχαίνουν...και προγευματίζω εκεί,δίπλα στο δέντρο...
...ανηφορίζω κατόπιν προς το στάβλο...Με υποδέχεται η..νέα γενιά...αυτή τουλάχιστον δεν κοιμάται...
...πριν χρόνια ο άντρας μου φύτεψε δύο μηλιές...ήμουν σίγουρη πως άδικος θα πήγαινε ο κόπος του να τις φροντίζει γιατί τα δέντρα αυτά θέλουν υψόμετρο και δροσιά...στην περίπτωσή μας όμως μάλλον εκτίμησαν τη φροντίδα και...
...οι πρώτες που με καλημερίζουν οι χήνες... Από τα ζώα που μου αρέσουν πολύ...τους ρίχνω λίγο φρέσκο χορταράκι...να ξεκινήσουν την ημέρα τους...
....το κουνελάκι της Φαίδρας...ξαπλωτό όπως συνήθως...με το ίδιο "μπλαζέ" ύφος...
...οι κότες ταϊσμένες από τη...νυκτερινή βάρδια....φέτος απέκτησαν καινούργιο κοτέτσι πολύ πιο ευρύχωρο και φωτεινό...
...στο στάβλο τα πρόβατα και η κατσίκα περιμένουν...
...παρέα με τον πιο παγαπόντη γάτο που είχαμε ποτέ...τρέφεται με αυγά από τις κότες και κάνει πάντα-μα πάντα- του κεφαλιού του...
...γρήγορο άρμεγμα...
...φοβερή η μυρωδιά του φρεσκοαρμεγμένου γάλακτος...
...και γραμμή για την κουζίνα...Εκεί με περιμένει δεύτερη μάχη...διαχείριση της ημερήσιας σοδειάς...
ο πάγκος έχει γεμίσει...
...οι ντομάτες ξεχωρίζονται στις γερές που θα γίνουν σαλάτα και στις πολύ ώριμες...
...τις τελευταίες θα τις τρίψω και θα τις βράσω λίγο...
...κατόπιν θα τις βάλω σε βάζα αποστειρωμένα για το χειμώνα...
...τα κολοκύθια θα γίνουν σαλάτα-τα μικρότερα-μαζί με τα βλίτα...
...ενώ τα μεγαλύτερα θα τα τρίψω και ή θα τα βάλω στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση ή θα τα φτιάξω-όπως σήμερα-μια αγαπημένη και απλή πίτα ,μια μπατζίνα...Αφού τα τρίψω,λοιπόν...
...θα τα βάλω να στραγγίξουν με λίγο αλάτι...
...τα στίβω καλά και τα βάζω σε μια λεκανίτσα...
...ρίχνω μία κούπα φρέσκο γάλα...
...τρία αυγά...
...μισή έως μία κούπα λάδι...
...αρκετό τριμμένο τυρί φέτα(σπιτική)...
...λίγο δυόσμο...
...και τόσο αλεύρι ώστε να γίνει παχύρρευστος χυλός...
...τον οποίο ρίχνω σε ταψάκι...
...και ψήνω μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά του...υπέροχη αυτή η πιτούλα...δοκιμάστε την...
...το υπόλοιπο γάλα θα το πιούν τα παιδιά...
...και με όσο απομείνει θα φτιάξουμε παγωτό με την αγαπημένη μας συνταγή (http://vasanakia.blogspot.gr/2012/05/blog-post_31.html) ...
...αλλά και κρέπες με μια καταπληκτική συνταγή της κουμπάρας μου...δεν χρειάζεται να βάλετε λάδι ή βούτυρο στο τηγάνι...Σε μια λεκανίτσα βάλτε μία κούπα γάλα (εγώ κάνω τη συνταγή επί τέσσερα)..
και 2 κουταλιές της σούπας λάδι...
...προσθέστε 2 αυγά...
...μισό κοφτό κουταλάκι του γλυκού αλάτι...
...ανακατέψτε καλά...
....προσθέστε τόσο αλεύρι...
...ώστε να έχετε έναν χυλό ούτε παχύρρευστο ούτε υδαρή...Αφήστε το μείγμα μισή ώρα να "σταθεί"...
...και φτιάξτε τις κρέπες...
...στο τηγάνι...κόπος είναι μόνο η ορθοστασία...
...τις μισές θα τις φάμε επί τόπου...και τις υπόλοιπες θα τις βάλουμε στην κατάψυξη...τις παίρνουμε μαζί μας για κολατσιό σε εκδρομές ή αργότερα για το σχολείο...
...έτσι, χωρίς να το καταλάβω, έφτασε το μεσημέρι... Η κούραση μεγάλη...και οι δουλειές δεν τελειώσαν ακόμη...Λίγη ξεκούραση και το απόγευμα σειρά έχει ο αργαλειός...Τα κουρέλια που έκοψα το χειμώνα περιμένουν να γίνουν ύφασμα...
...συχνά σκέφτομαι τι είναι αυτό που με κρατάει -που με κράτησε τόσα χρόνια- στην ύπαιθρο.Γιατί δεν τα χαλάω όλα και να ζήσω σαν αστός,ξεκούραστα... Να ξυπνάω το πρωί χαλαρά ,να πίνω τον καφέ μου-σήμερα δεν κατάφερα να πιώ- με την ησυχία μου,να πηγαίνω για μπάνιο,βόλτες,ταξίδια, ψώνια... Ιδεοληψία ή αγάπη για τη γη; Δεν έχω δώσει απάντηση...Ξέρω σίγουρα πως η κούραση της υπαίθρου είναι μια κούραση χαρούμενη,χωρίς ίχνος κατάθλιψης...για την οποία δεν έχω μετανιώσει μέχρι τώρα ποτέ...