Μου αρέσει να φτιάχνω μόνη μου τα ρούχα που φοράω ή...αυτά που κουβαλάω...Δεν ξέρω από που ακριβώς πηγάζει αυτή η ιδιορρυθμία...μάλλον από μια αντιδραστικότητα που με βασανίζει από μικρή...
Ακόμη και αν είναι πραγματικά κακόγουστα μπαίνω μέσα τους και καμαρώνω...νιώθω πως έτσι είμαι αληθινή...
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φτιάχνουν μόνοι τα σχέδια των σπιτιών τους-και όχι διάσημοι αρχιτέκτονες-που διακοσμούν μόνοι το χώρο τους-δεν το αναθέτουν σε διακοσμητές-και που φτιάχνουν μόνοι τα ρούχα και τα ...εξαρτήματά τους-γιατί δηλαδή αξεσουάρ;;-χωρίς να τα αναθέτουν στη μόδα...
...στα πλαίσια,λοιπόν,αυτής της..."λόξας" μου εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω μια τέτοια τσάντα... φτιαγμένη εξ ολοκλήρου από τα χέρια μου...Και φυσικά η αρχή έγινε με το κόψιμο των κουρελιών... Ξέρω πως στο εμπόριο κυκλοφορούν έτοιμα κουρελονήματα αλλά το κόψιμο των δικών μας ρούχων είναι όλο το πανηγύρι... Δεν το χάνω με τίποτα...
Εκτός από το ότι είναι καταπληκτική ανακύκλωση ρούχων που δεν φοριούνται πλέον και θα κατέληγαν στη χωματερή,είναι και μια τέλεια ψυχοθεραπεία...
Πάνω εκεί μπορείς να εκτονώσεις ένα σωρό αρνητικά συναισθήματα χωρίς να πληγώσεις κανέναν...και να τα κάνεις δημιουργία...Όλοι μπορείτε να κάνετε μόνοι σας κουρελονήματα που αργότερα θα πλέξετε ή θα υφάνετε...
...και αφού το νήμα ετοιμάστηκε...ήρθε η ώρα του να γίνει ύφασμα...Η δουλειά στον αργαλειό είναι η πιο δημιουργική... Και προσιτή σε όλους,όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό...Αν αφήσετε την φαντασία σας ελεύθερη σίγουρα θα βρείτε ένα σωρό τρόπους με τους οποίους μπορείτε να "ρίξετε" λίγο στημόνι ώστε να φτιάξετε το ύφασμα μιας τσάντας...Ακόμη κι αν δεν θέλετε να φτιάξετε ένα απλό τελάρο ,βρείτε ένα παλιό παράθυρο ή ό,τι άλλο...Χρειάζεστε μόνο δύο παράλληλα ξύλα....πάνω τους θα τυλίξετε το στημόνι και θα υφάνετε...
...και επειδή ήταν τσάντα επιμελήθηκα ιδιαίτερα τις ενώσεις των νημάτων...Τον τρόπο τον έχω δείξει σε άλλη ανάρτηση...( http://vasanakia.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html )...
......στο τέλος έδεσα τα στημόνια...μπορείτε να δέσετε σε κόμπο δύο κλωστές μαζί...
ή τέσσερις μαζί....
...κατόπιν ήρθε η ώρα της ραπτικής...και φυσικά ζήτησα τη βοήθεια της μανούλας μου...
...αυτή οδηγούσε κι εγώ ακολουθούσα...έτσι η μωβ τσάντα ράφτηκε από τη μητέρα μου...
...η γκρι όμως από εμένα...δεν φαίνεται η περηφάνεια μου αλλά είναι μεγάλη...
...αν ξέρω να κάνω ένα πράγμα καλά αυτό είναι σίγουρα το να είμαι μαθήτρια...
διψάω για μάθηση......ακούω προσεκτικά...έχω υπομονή αρκετά μεγάλη...
...και -το κυριότερο -δεν φοβάμαι να κάνω λάθος... πίστευα πάντα πως μόνο μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε...
...μόνο που -στην προκειμένη περίπτωση- δεν μπορώ όσο κι αν προσπαθώ να φτάσω το ταλέντο της δασκάλας...είναι τελειομανής,γρήγορη και πολύ έμπειρη...
...προσπαθώ όμως...κι όπου φτάσω...
....σα να μου φαίνεται πάντως πως τον πήρα τον αέρα της ραπτομηχανής...
...δεν ξέρω αν είναι καλοκαιρινές-μπορεί και να είναι-όμως σκοπεύω να τις κρατήσω με την πρώτη ευκαιρία...
...άλλωστε-το είπα και στην αρχή- είμαι μάλλον ξεροκέφαλη και επομένως η μόδα...είμαι εγώ...
Ακόμη και αν είναι πραγματικά κακόγουστα μπαίνω μέσα τους και καμαρώνω...νιώθω πως έτσι είμαι αληθινή...
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φτιάχνουν μόνοι τα σχέδια των σπιτιών τους-και όχι διάσημοι αρχιτέκτονες-που διακοσμούν μόνοι το χώρο τους-δεν το αναθέτουν σε διακοσμητές-και που φτιάχνουν μόνοι τα ρούχα και τα ...εξαρτήματά τους-γιατί δηλαδή αξεσουάρ;;-χωρίς να τα αναθέτουν στη μόδα...
...στα πλαίσια,λοιπόν,αυτής της..."λόξας" μου εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω μια τέτοια τσάντα... φτιαγμένη εξ ολοκλήρου από τα χέρια μου...Και φυσικά η αρχή έγινε με το κόψιμο των κουρελιών... Ξέρω πως στο εμπόριο κυκλοφορούν έτοιμα κουρελονήματα αλλά το κόψιμο των δικών μας ρούχων είναι όλο το πανηγύρι... Δεν το χάνω με τίποτα...
Εκτός από το ότι είναι καταπληκτική ανακύκλωση ρούχων που δεν φοριούνται πλέον και θα κατέληγαν στη χωματερή,είναι και μια τέλεια ψυχοθεραπεία...
Πάνω εκεί μπορείς να εκτονώσεις ένα σωρό αρνητικά συναισθήματα χωρίς να πληγώσεις κανέναν...και να τα κάνεις δημιουργία...Όλοι μπορείτε να κάνετε μόνοι σας κουρελονήματα που αργότερα θα πλέξετε ή θα υφάνετε...
...και αφού το νήμα ετοιμάστηκε...ήρθε η ώρα του να γίνει ύφασμα...Η δουλειά στον αργαλειό είναι η πιο δημιουργική... Και προσιτή σε όλους,όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό...Αν αφήσετε την φαντασία σας ελεύθερη σίγουρα θα βρείτε ένα σωρό τρόπους με τους οποίους μπορείτε να "ρίξετε" λίγο στημόνι ώστε να φτιάξετε το ύφασμα μιας τσάντας...Ακόμη κι αν δεν θέλετε να φτιάξετε ένα απλό τελάρο ,βρείτε ένα παλιό παράθυρο ή ό,τι άλλο...Χρειάζεστε μόνο δύο παράλληλα ξύλα....πάνω τους θα τυλίξετε το στημόνι και θα υφάνετε...
...και επειδή ήταν τσάντα επιμελήθηκα ιδιαίτερα τις ενώσεις των νημάτων...Τον τρόπο τον έχω δείξει σε άλλη ανάρτηση...( http://vasanakia.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html )...
......στο τέλος έδεσα τα στημόνια...μπορείτε να δέσετε σε κόμπο δύο κλωστές μαζί...
...κατόπιν ήρθε η ώρα της ραπτικής...και φυσικά ζήτησα τη βοήθεια της μανούλας μου...
...αυτή οδηγούσε κι εγώ ακολουθούσα...έτσι η μωβ τσάντα ράφτηκε από τη μητέρα μου...
...αν ξέρω να κάνω ένα πράγμα καλά αυτό είναι σίγουρα το να είμαι μαθήτρια...
διψάω για μάθηση......ακούω προσεκτικά...έχω υπομονή αρκετά μεγάλη...
...και -το κυριότερο -δεν φοβάμαι να κάνω λάθος... πίστευα πάντα πως μόνο μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε...
...μόνο που -στην προκειμένη περίπτωση- δεν μπορώ όσο κι αν προσπαθώ να φτάσω το ταλέντο της δασκάλας...είναι τελειομανής,γρήγορη και πολύ έμπειρη...
...προσπαθώ όμως...κι όπου φτάσω...
....σα να μου φαίνεται πάντως πως τον πήρα τον αέρα της ραπτομηχανής...
...δεν ξέρω αν είναι καλοκαιρινές-μπορεί και να είναι-όμως σκοπεύω να τις κρατήσω με την πρώτη ευκαιρία...
...άλλωστε-το είπα και στην αρχή- είμαι μάλλον ξεροκέφαλη και επομένως η μόδα...είμαι εγώ...