Σήμερα το πρωί ξύπνησα με την αίσθηση πως η Άνοιξη ήταν στο τέλος της...Περίεργο,σκέφτηκα, όλα δείχνουν πως βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της...Τα λουλούδια ολάνθιστα...
...οι τριανταφυλλιές στην καλύτερή τους ώρα...
...κι όμως...η αίσθηση εκεί...αμετακίνητη...
...ώσπου τις είδα κατεβαίνοντας το δρόμο προς την πόλη...
Πήγαιναν η μία πίσω από την άλλη-όχι τυχαία αλλά...παρέα-σαν αδελφάκια...Έκαναν την αίσθηση βεβαιότητα...
Ναι,είμαι σίγουρη πια...Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών...
Η κληματαριά απλώνει τα φύλλα της να σκιάσουν την αυλή μας και είναι πιο πολύ καλοκαιρινή παρά ανοιξιάτικη...
...oλα μοιάζουν να γίνονται θερμότερα...Στις παραλίες όλο και κάποιος τολμηρός θα κάνει το μπανάκι του...Οι μαθητές μου ζητούν την Ύλη να διαβάσουν για τις εξετάσεις,τα παιδιά μου πηγαίνουν στο σχολείο με βερμούδες πλέον...Η κόρη μου χθες έφτιαξε τα πρώτα παγωτά-γρανίτα...
....οι κάμπιες ψάχνουν χώρο πρόσφορο να μεταμορφωθούν σε πεταλούδες...
...και παρ' όλες τις κόκκινες πινελιές του,το χορτάρι έχει αρχίσει να χάνει το έντονο πράσινο χρώμα του ...
...ναι,η αίσθηση γίνεται βεβαιότητα...έρχεται το καλοκαίρι...
...ζήτωωωωωω!!!!...
Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω την Πηνελόπη (aromavanillias.blogspot.com)για το βραβείο που μου έδωσε...Με τίμησε με αυτό και με συγκίνησε...Πηνελόπη,είμαι ευγνώμων για τη συμπάθειά σου και σου χαρίζω κι εγώ με αγάπη τον ουρανό ολόκληρο(πως λέγαμε παιδιά "σε αγαπώ ως τον ουρανό"...ε,αυτό...)-κι ας είναι από φωτογραφία ...
Επίσης μου ζήτησε να γράψω εφτά τυχαία πράγματα για μένα...και θα το κάνω...
*Θυμώνω πολύ με την αδικία,τη βία,την έλλειψη κατανόησης,τους βολεψάκηδες,τους αλαζόνες,αυτούς που δε νοιάζονται...(φανταστείτε την οργή μου τώρα-περίοδο εκλογών).
*Ξεκουράζομαι με τη λιτότητα και την απλότητα σε όλα γύρω μου,από τα πράγματα μέχρι-και κυρίως-τις σχέσεις μου...
*Δεν υπάρχει-οι εξαιρέσεις ελάχιστες-φαγητό που να μη μου αρέσει(κι αυτό είναι ευδιάκριτο πάνω μου...)
*Δεν χορταίνω να βλέπω τα πρόσωπα των παιδιών μου που μου φαίνονται πανέμορφα(όπως κάθε αξιοπρεπής κουκουβάγια δηλαδή...)
*Αγαπώ τα ταξίδια, παρόλο που δεν μπορώ να τα πραγματοποιήσω παρά σπάνια(εισιτήρια για 6 άτομα....σκέτη κόλαση...)
*Μου αρέσει να κοιμάμαι μέσα στην απόλυτη σιγή,να ξυπνάω ακούγοντας τις φωνές των πουλιών,να διαβάζω καθισμένη κάτω από τον παχύ ίσκιο της μουριάς έχοντας δίπλα μου έναν πολύ-μα πολύ-γλυκό ελληνικό καφέ(και ησυχία αν είναι δυνατόν-που σπάνια είναι χάρη στα ζουζουνάκια μου)...
*Λατρεύω την ομορφιά γύρω μου σε όποια μορφή και κυρίως την ομορφιά των αληθινών συναισθημάτων...
Και τώρα το δυσκολότερο...Σε ποιον να πρωτοδώσω αυτό το βραβείο!!Όλα τα blogs μου φαίνονται με τον δικό τους τρόπο όμορφα...Όλα έχουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους και όλα μου αρέσουν..
Έτσι ...τα κριτήρια με τα οποία θα διαλέξω κι εγώ δεν ξέρω ποια πρέπει να είναι...Τέλος πάντων αρχίζω και στην πορεία βλεπουμε...
*Στην Ελένη του eleniscooking.blogspot.com γιατί είναι "κοντοχωριανή" μου και έχει πολύ καλή καρδιά(επιβεβαιωμένο...)
*Στο Κατερινάκι του (diamadaki.blogspot.com)για τους ίδιους λόγους...
*Στην Ξανθή του (asproylas.blogspot.com) γιατί την αισθάνομαι κοντά μου για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω...
*Στη Μαργκώ του(margo-k.blogspot.com) γιατί μου αρέσει πολύ η απλότητά της και η γωνία με την οποία "βλέπει" αισθητικά τα πράγματα...
*Στη mia του(mia-nancy.blogspot.com γιατί πραγματικά βοηθάει στη δική μου...ψυχοθεραπεία...
*Στο Δελφινάκι του( delfinaki-sunset.blogspot.com) γιατί έχουμε το ίδιο αγαπημένο χρώμα και γιατί θα ήθελα να την γνωρίσω καλύτερα...
*Στην Έφη του (effiessweethomedesigns.blogspot.com) γιατί μου αρέσει σαν άνθρωπος ξεχωριστός και αγωνιστής...
*Στη Δήμητρα του (manitarosyntages.blogspot.com) που τη ζηλεύω για τον τόπο που ζει(πολλά και απάτητα δάση)και για τις γνώσεις της σχετικά με τα μανιτάρια...
*Στη Στέλλα του (run-to-the-loom.blogspot.com)για τα πραγματικά υπέροχα κοσμήματά της(αδυναμία μου τα υφαντά...)
*Στη Σοφία του (sophie-paradise.blogspot.com) γιατί είναι πάντα καλωσυνάτη και αισιόδοξη,με μια ψυχούλα παιδική μέσα της...
*Στην Εύα του (evapsarrou.blogspot.com) για τη σοβαρότητα με την οποία στέκεται απέναντι στα πράγματα...
*Στο (ahdoni.blogspot.com) γιατί με τις αναρτήσεις του βοηθάει στην πνευματική πρόοδο πολλών ανθρώπων ανάμεσα στους οποίους κι εμένα...
*Στο (para-kelsoscooks.blogspot.com) γιατί μου αρέσουν οι...αλχημείες του...
*Στη Μαρία του (scrapmaria.blogspot.com) γιατί μου αρέσουν πολύ τα δημιουργήματά της...
*Στη Νένα του (nenakarascreations.blogspot.com) για τις ωραίες ιδέες της...
...και σε όλους τους καλούς φίλους που με τα blogs τους και την αγάπη τους ομορφαίνουν τη ζωή μου...
Με αυτά κι αυτά πέρασε το πρωινό...Σας αφήνω λοιπόν αφού σας ευχηθώ μια καλή και ευλογημένη μέρα....ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑ......
Μια απλή, εύκολη και κυρίως γρήγορη συνταγή είναι και η παρακάτω..Νόστιμο όμως το αποτέλεσμα...Ανάρπαστα γίνονται...Πριν λίγες μέρες λοιπόν,όταν μου έφεραν ένα κομμάτι χλωρό τυρί φέτα που κινδύνευε να χαλάσει(δεν έχει ψηθεί με το αλάτι)το αξιοποίησα φτιάχνοντας τυροπιτάκια κουρού.....
Σε μια λεκανίτσα έβαλα ένα γιαουρτάκι...
...και άλλο τόσο λάδι...
...λίγο μπέικιν πάουντερ και λίγο αλάτι...
...και τέλος αλεύρι...
...τόσο ώστε να γίνει μια μαλακή ζύμη...
...κατόπιν σε ένα πιάτο βάζουμε το τυρί...
...ένα αυγό...
...λίγο μπέικιν πάουντερ και λίγο αλεύρι...
...τα ανακάτεψα καλά...
...και αφού ετοίμασα ένα ταψί το οποίο έστρωσα με λαδόκολλα(έτσι γλυτώνω το πλύσιμο-η τεμπέλα)...
...άρχισα να φτιάχνω τα τυροπιτάκια...Πήρα ένα κομμάτι ζύμης,το άνοιξα όσο περισσότερο μπορούσα-να μην ανοίξει τρύπες...
...το τοποθέτησα πάνω στο εργαλείο με το οποίο φτιάχνω τα τυροπιτάκια(αν δεν το έχετε απλά φτιάξτε τα όπως τα κάνατε μέχρι τώρα)
...έβαλα μια κουταλιά γέμιση...
...το έκλεισα...
...και έτοιμο το πρώτο...
...πήρε τη θέση του στο ταψί...
...και- όταν ακολούθησαν και τα υπόλοιπα...
...τα άλειψα με αυγό ...
...τα έβαλα στο φούρνο και σε τρία τέταρτα περίπου ήταν έτοιμα...
Εδώ και καιρό έχω στο νου μου πως πρέπει να δώσω νόημα σε εκείνο το "συνεχίζεται" της ανάρτησης "Υφασματοποιήματα"...Δύσκολη δουλειά μου φαινόταν γιατί δεν είχα άδειο τον αργαλειό-πλαίσιο που χρησιμοποιώ και επίσης γιατί το να βγάζω φωτογραφίες ενώ ταυτόχρονα υφαίνω, απαιτεί ικανότητες... ταχυδακτυλουργού...Όταν λοιπόν προχθές ήρθε η φίλη μου,η Φλώρα, και βάλαμε στημόνι στον αργαλειό τελάρο που έφτιαξε βρήκα την ευκαιρία και τράβηξα-με τη βοήθειά της-φωτογραφίες αλλά και βιντεάκια(ανέβηκαν χάρη στο γιό μου που ήρθε με άδεια από το στρατό)-πρώτη φορά για το blog-που ελπίζω να σας βοηθήσουν να καταλάβετε τις βασικές αρχές της υφαντικής...
Το πρώτο μέρος του άρθρου που αφορούσε στην κατασκευή ενός αργαλειού-πλαισίου το έχω ήδη αναρτήσει και μπορείτε να το βρείτε εδώ:http://vasanakia.blogspot.com/search/label/%CE%88%CF%81%CE%B3%CE%B1%20%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%82... Τώρα θα περάσω στα ...δυσκολότερα μεν, πιο ενδιαφέροντα δε...Αφού κόψαμε το πρώτο υφαντό της Φλώρας που αποτελούνταν από απλές γραμμές-η καλύτερη αρχή για όσους ξεκινούν την προσπάθειά τους στην υφαντική-...
...είχαμε λοιπόν άδειο τον αργαλειό πλαίσιο...
... ξεκινήσαμε το...
ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΡΓΑΛΕΙΟΥ
-Τοποθετήστε το πλαίσιο πάνω σε ένα τραπέζι ή καρέκλα και ακουμπήστε το στον τοίχο.Είναι πιο βολικό να βάλετε το πλαίσιο στο πλάι,γιατί το στημόνιασμα(τύλιγμα του νήματος)πάνω στα καρφιά είναι ευκολότερο να γίνεται από αριστερά προς δεξιά και πάλι αριστερά,παρά από πάνω προς τα κάτω.
-Ξετυλίξτε το μισό νήμα του στημονιού και τυλίξτε το σε άλλο κουβάρι,έτσι ώστε να έχετε 2 κουβάρια από στημόνι(το στημόνι είναι νήμα βαμβακερό,γερό,συνήθως εκρού ή μπορντό χρώματος χοντρό για την αρχή).Πάρτε τις άκρες από τα δύο κουβάρια ή καρούλια και ενώστε τις χρησιμοποιώντας το νήμα διπλό.
[Επιστροφή στο σήμερα...Το νήμα πλέον το περνάω μονό όταν στημονιάζω,οπότε όπου βλέπετε κλωστές να ...καταλαβαίνετε κλωστή...}
-Δέστε το βαμβακερό στημόνι στο πρώτο καρφί,στο επάνω μέρος του πλαισίου στο αριστερό σας χέρι.
-Κρατώντας τις κλωστές σχετικά σφιχτά περάστε τις προς τα δεξιά.
-Τυλίξτε τις γύρω από το πρώτο καρφί δεξιά.
-Περάστε τις στο δεύτερο καρφί αριστερά.
-Κάντε μια στροφή γύρω από το αριστερό καρφί και μεταφέρτε τις κλωστές στο δεύτερο καρφί δεξιά.
-Περάστε τις κλωστές γύρω του και πίσω στο τρίτο καρφί αριστερά.
-Συνεχίστε αυτή τη διαδικασία προς τα κάτω ,κάνοντας μια στροφή της διπλής κλωστής γύρω από κάθε καρφί και διατηρώντας την ίδια ένταση στις κλωστές του στημονιού.
...και για όσους προτιμούν βίντεο...
-Όταν φτάσετε στο τελευταίο καρφί στερεώστε με έναν προσωρινό κόμπο.Οι πρώτες δύο επιπλέον κλωστές στην αρχή και το τέλος σχηματίζουν την ούγια με δύο κλωστές μαζί.
- Έχετε τώρα ένα πλέγμα από οκτώ άκρες κάθε 2,5 εκατοστά.Στην ταπισερί ο μέσος όρος των αποστάσεων ανάμεσα στις άκρες του στημονιού είναι από 4 έως 12 άκρες κάθε 2,5 εκατοστά.Αν δεν μας βολεύει διπλό το στημόνι,μπορούμε να το τυλίξουμε μονό,πρέπει όμως να βάλουμε πυκνότερα τα καρφιά και να μην ξεχάσουμε τις διπλές κλωστές στην ούγια,έτσι ώστε να τηρείται η αναλογία 4 έως 12 άκρες κάθε 2,5 εκατοστά. Διόρθωση της τάσης(τέντωμα)
Πάντοτε υπάρχει μια ανομοιότητα στην τάση του στημονιού,όταν τελειώνετε το στημόνιασμα και αυτό μπορεί να σας δυσκολέψει αργότερα στην ύφανση.Η τάση μπορεί να διορθωθεί τραβώντας και μεταφέροντας το "μπόσικο" κατά μήκος του στημονιού,αρχίζοντας από το σφιχτό μέρος προς το χαλαρό.Αυτό γίνεται αν τραβήξετε την άκρη κάθε στημονιού προς το μέρος του καρφιoύ που είναι πιο κοντά στο "μπόσικο".Αν περισσεύει στημόνι μετά το τέντωμα,κόψτε το και δέστε τώρα σφιχτά την άκρη στο τελευταίο καρφί του πλαισίου.
(Αν τεντώνετε καλά το στημόνι δεν χρειάζεται να διορθώσετε την τάση.Τόσα χρόνια που υφαίνω στον αργαλειό πλαίσιο δεν χρειάστηκε να το κάνω σχεδόν ποτέ...)
Εδώ θα σταματήσω το 2ο μέρος της ανάρτησης που αφορά τα..."υφασματοποιήματα"...Κι αυτό γιατί χρειάζομαι χρόνο να ανεβάσω τα βιντεάκια και να τραβήξω φωτογραφίες που θα δείχνουν πλέον πως υφαίνουμε...Άλλωστε και όσοι ενδιαφέρονται θέλουν χρόνο να βρουν στημόνι(στα καταστήματα που πουλούν νήματα.Αν δεν βρείτε κανονικό στημόνι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα βαμβακερό νήμα αρκετά χοντρό ή,στην περίπτωση που δεν βρείτε χοντρό μπορείτε να το βάλετε διπλό-απλώς θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσοχή κατά την ύφανση) και να στήσουν τον αργαλειό-πλαίσιο...Για απορίες θα απαντήσω με χαρά στα σχόλια...Έτσι,λοιπόν,θα το ξαναπώ πως η ανάρτηση
