Η τέχνη είναι μια...περίεργη ιστορία... Ο ορισμός ενός έργου σαν έργο τέχνης δεν ακολουθεί κανόνες συγκεκριμένους και ελέγξιμους...Είναι μάλλον μια γενική αίσθηση πληρότητας,αρμονίας, λύτρωσης και-ίσως-ενός εύληπτου μηνύματος που ένα έργο σου αφήνει αυτό που το κατατάσσει σε διαφορετική κατηγορία από τα άλλα...
Επίσης πιστεύω πως και ο χρόνος που κάποιος δαπανά για να φτιάξει ένα δημιούργημα, ο κόπος που καταβάλλει,τα υλικά ή η τεχνική που χρησιμοποιεί είναι κριτήρια που το κάνουν από χειροτέχνημα έργο τέχνης...Προσωπικά χρησιμοποιώ περισσότερο το συναίσθημα παρά τις γνώσεις για να θεωρήσω ένα έργο καλλιτέχνημα(ξέρω πως αυτό δεν είναι πάντα σωστό ,αλλά είναι ο δικός μου τρόπος...)..
Είναι πιστεύω παραπάνω από φανερό πως πολύ συχνά η κριτική είναι αυτή που αναδεικνύει ένα έργο τέχνης ως τέτοιο...όπως επίσης και έναν καλλιτέχνη ως τέτοιο... Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που μπορεί να φτιάξει ή να καταβαραθρώσει την εικόνα ενός καλλιτέχνη...Αυτό το ...εμπορικό σύστημα ποτέ δεν το συμπάθησα...
Παλιότερα η τέχνη ήταν σύντροφος στη ζωή όλων των ανθρώπων...Ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μεταμόρφωναν την καθημερινότητά τους...Τέχνη έκανε ο ζωγράφος που διακοσμούσε το σπίτι του ή -από εσωτερική ανάγκη-ιστορούσε με τα πινέλα του τις λύπες και τις χαρές του...
...η υφάντρα που συνδύαζε τα χρώματα στα κιλίμια που έστρωνε στο σπίτι της ,η κεντήστρα που με βελόνι και κλωστή έφτιαχνε αριστουργήματα για να στολίσει το τραπέζι της...Η τέχνη τότε ήταν πιο κοντινή στην καθημερινότητα και πολύ συχνά τέχνη και χρηστικότητα συνέπιπταν στο ίδιο έργο...
Ο καλλιτέχνης, παλιότερα, σπάνια πλούτιζε ή ζούσε από την τέχνη του...περισσότερο την εξασκούσε από την ανάγκη του να ομορφύνει τον κόσμο γύρω του και να εκτονώσει τις δημιουργικές δυνάμεις που έκλεινε μέσα του...
Ένας τέτοιος καλλιτέχνης -βγαλμένος λες από παλιά- είναι και ο αγαπημένος μου ξάδελφος ,ο Αλέκος...Καλλιτέχνης σε όλα του...Πριν καιρό είχα κάνει μια ανάρτηση για το κτήμα στο οποίο ζει και όπου κανείς μπορεί να δει το καλλιτεχνικό του πνεύμα...( http://vasanakia.blogspot.gr/2012/04/blog-post_16.html ).Όλα φτιαγμένα και φροντισμένα με μεράκι και αγάπη...Την ίδια αγάπη με την οποία φτιάχνει και τα χαλιά του...
...παρόλο που έχει τόσα να νοιαστεί,τους μαθητές του στο σχολείο(μέχρι πρότινος),τα ζώα,τον κήπο του,τα μελίσσια ...παρόλο που ο χρόνος που του μένει είναι σχεδόν ανύπαρκτος...από βράδυ σε βράδυ,με υπομονή μεγάλη κεντάει,ζωγραφίζει ή φτιάχνει τα υπέροχα φλοκωτά χαλιά του,πραγματικά κομψοτεχνήματα......τα χαλιά αυτά κάνει συνήθως χρόνια να τα τελειώσει...είναι φτιαγμένα με μαλλιά ανεπεξέργαστα (όπως αυτά με τα οποία υφαίνουμε),τα χρησιμοποιεί στο σπίτι του χρόνια τώρα χωρίς να πάθουν το παραμικρό...
Ένα από αυτά τα χαλιά-δώρο σε αγαπημένο του πρόσωπο- άρχισε να φτιάχνει και σήμερα... Επειδή η τεχνική που χρησιμοποιεί είναι σχετικά εύκολη για όλους του ζήτησα να φωτογραφίσω το αρχικό στάδιο ώστε να αποτελέσει τον μπούσουλα για όσους τολμηρούς θελήσουν να φιλοτεχνήσουν ένα τέτοιο χαλί...
...το σχέδιο του χαλιού μπορείτε να το ζωγραφίσετε σε ένα μεγάλο χαρτί και να το μεταφέρετε πάνω στον καμβά με μαρκαδόρους ή κηρομπογιές...
...επίσης -για όσους έχουν περισσότερο χρόνο και συγχρόνως θέλουν να φτιάξουν κάτι απλό -υπάρχει και η λύση να μετρούν το σχέδιο ενώ το φτιάχνουν όπως κάνουν με τα κεντήματα...
...η τεχνική είναι αυτή των φλοκωτών χαλιών.Υπάρχει ένα ειδικό εργαλείο με το οποίο μπορείτε να περάσετε και να δέσετε κόμπο τα νήματα που πρέπει να κόψετε στο ίδιο μάκρος(5 έως 8 εκατοστά περίπου)...με το εργαλείο αυτό έφτιαξα κι εγώ πριν λίγο καιρό ένα μαξιλαράκι με υπόλοιπα νημάτων που είχα για πέταμα...
...όσοι μπορέσετε να το βρείτε πάρτε το να το έχετε για μελλοντική χρήση,αφού δύσκολα το βρίσκεις πλέον...
...το ζωγράφισμα του σχεδίου πάνω στον καμβά πρέπει να γίνει με προσοχή και υπομονή...Στρώστε τον καμβά σε χώρο όπου μπορείτε να τον αφήσετε μερικές ημέρες χωρίς να μετακινηθεί...Το σχέδιο μπορεί να είναι παραδοσιακό ή μοντέρνο,να το βρείτε από άλλα χαλιά ή κεντήματα...ή να το δημιουργήσετε μόνοι σας...
....όσοι αποφασίσετε να φτιάξετε το χαλί με ανεπεξέργαστα μαλλιά πρέπει να ξέρετε πως θα το καθαρίζετε με στεγνό καθάρισμα(δεν κοστίζει παραπάνω από ότι το πλύσιμο των χαλιών στην τριστέλα)ώστε να μην ξεβάψει...
...αν τα προσέξετε θα τα έχετε για μια ζωή...
...μπορεί να κοπιάσετε...αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο...Το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει...
...εύχομαι σε όλους να βρίσκετε πάντα τρόπους να ξεπερνάτε την πεζή καθημερινότητα,να δημιουργείτε,να ντύνετε τη ζωή σας με ομορφιά και μεράκι... Πιστεύω πως ο καθένας από εμάς κλείνει μια καλλιτεχνική ψυχή μέσα του που απλώς περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία να αναδειχθεί...
...μη νομίζετε πως μετά το φόρτο της δύσκολης δουλειάς αυτό θα σας κουράσει περισσότερο...μάλλον θα σας δώσει τόση χαρά ώστε θα ξεκουραστεί και το σώμα και-κυρίως η ψυχή...
Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, πέρα του ότι σας θαυμάζω για τις δημιουργίες σας !!!!! Οτιδήποτε χειροποίητο είναι ένα έργο τέχνης κι εσείς το επιβεβαιώνετε με τα έργα σας και το μεράκι σας !!!! Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες !!!! Τα σέβη μου !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,Ράνια και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!Την αγάπη μου!!!!
ΔιαγραφήΤι να πω Μαρία μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στον ξάδερφο σου, να είναι γερός και να χαίρεται τους κόπους του.
Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε όλοι αυτή τη ζωή και να μην εξαρτωμαστε από πουθενά.
Συγχαρητήρια και για τα χαλιά του.
Ευχαριστούμε που μας τα έδειξες και αυτά και το κτήμα του.
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου.
Καλό βράδυ.
Ρένα μου,ο Αλέκος είναι ένα πρότυπο και για εμάς...Κυρίως για την πολυπραγμοσύνη του και το μεράκι με το οποίο κάνει όσα κάνει...Σε φιλώ..
ΔιαγραφήΤ α χαλιά σας και όλα σας τα έργα είναι αριστουργήματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια σε σας και στον εξαδελφό σας ,και μένα μου αρέσουν τα υφαντά όταν ημουν μικρή η μαμά μου είχε αργαλειό και με έπαιρνε μαζί της , έχω αρκετά υφαντα χαλιά!!! Ευχομαι να είσαστε καλά !!σας θαυμάζω!!!!
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα καλά σας λόγια!!!Χαίρομαι που αγαπάτε το χειροποίητο!!!Καλημέρα εύχομαι!!!
ΔιαγραφήΚάποτε είχα γνωρίσει κάποιους φίλους Ιρανούς
ΑπάντησηΔιαγραφήπου ήξεραν από σχεδίαση και κατασκευή χαλιού.
Έτσι λοιπόν μου σχεδίασαν ένα χαλί πάνω σε κατριγέ χαρτί
και μου τελάρωσαν τα νήματα πάνω σε τελάρο.
Μετά μου έδειξαν τον Περσικό κόμπο,
που δεν έχει καμία σχέση με τον Τουρκικό ή αυτόν που ξέρουμε στην Ελλάδα
και ξεκίνησα να φτιάχνω ένα χαλί προσευχής.
Δύσκολο αρκετά αλλά με ωραίο αποτέλεσμα.
Ιδιαίτερα δύσκολο μου φάνηκε τότε το κόψιμο του πέλους
ώστε να έχει ωραία υφή στο πάνω μέρος του.
Βέβαια τα παιδιά έφυγαν και ποτέ δεν τελείωσε
ούτε ξετελαρώθηκε το χαλί.
Ξέχασα με τα χρόνια και τον κόμπο
κάπου όμως στο πατάρι βρίσκονται το μισοτελειωμένο χαλί,
ένα λοξό ψαλίδι, κι ένα εργαλείο για το χτύπημα του κόμπου.
Καλό σας βράδυ.
Πόσο ενδιαφέρον ακούγεται!!!Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναβγεί το τελάρο,να τελειώσει και να μεταδοθούν οι γνώσεις και σε εμάς;;Πολύ θα χαιρόμουν αν μάθαινα γι αυτά τα χαλιά!!! Καλημέρα εύχομαι!!!
ΔιαγραφήΤι υπέροχη δουλειά, κάποτε ήταν το μεράκι μου να αποκτήσω ένα μικρό αργαλειό..μα η δουλειά μου στο εργαστήρι στη ζωγραφική που είχα δεν μου άφησε χρόνο.Το μετανιώνω μα έχω το κέντημα που λατρεύω επίσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήAχτίδα μου,η ζωγραφική σου μιλάει στις καρδιές μας και είμαστε πολύ τυχεροί που σε κέρδισε η ζωγραφική...Είμαι σίγουρη πως και στον αργαλειό θα ήσουν καταπληκτική!!! Το κέντημα αρέσει και σε εμένα πολύ!!!Σου στέλνω την αγάπη μου μαζί με τις ευχαριστίες μου για τις αναρτήσεις σου που πολύ με ξεκουράζουν...
ΔιαγραφήΚαταπληκτική δουλειά,της υπομονής!!!Μπράβο και στο ξάδελφο σου αλλά και σε σένα που το δοκίμασες στο μαξιλαράκι!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μου έλειψες αγαπημένη μου Μαρία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο αποτέλεσμα κι εξαιρετικά χρήσιμες οι πληροφορίες!
Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα σου εύχομαι!