Υφαντική...δια πάσαν νόσον...

 ...ημέρα εγκλεισμού...ποιος νοιάζεται πλέον... εν μέσω καταστάσεων δύσκολων αλλά όχι πρωτόγνωρων για την ανθρωπότητα και τη χώρα μας...-πριν λίγο καιρό,προφητικά διαλέγοντας ξαναδιάβασα το "Βαρδιάνος στα σπόρκα" του κυρ-Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη...- και προκειμένου να κρατήσουμε ένα μέρος της ψυχικής μας υγείας που βάλλεται πανταχόθεν...

...κι ενώ η φύση βρίσκεται στην ομορφότερη ώρα της...

 ...όχι μόνο λόγω εποχής...

 ...αλλά και γιατί πήρε μια βαθιά ανάσα από την έλλειψη παρεμβατικότητας του σύγχρονου ανθρώπου(κάτσαμε επιτέλους στα σπίτια μας και ξένοιασε η γη από τους δυνάστες της...)

 ....με βοηθούς ...τους καλύτερους...ρίξαμε στημόνι για ύφασμα...

 ...είχαμε και πάλι τις ατυχίες και τις αστοχίες μας...αλλά τελικά καταφέραμε να ρίξουμε αρκετά καλά στημόνι με νήμα ολόμαλλο... ...το σχέδιο του στημονιού ήταν καθαρά πειραματικό...δηλαδή... δεν υπήρχε σχέδιο ...ούτε και καθαρή εικόνα για το τι θα γινόταν το ύφασμα που θα προέκυπτε...

...ο χρόνος που μας πήρε να το υφάνουμε ήταν μόλις μια ημέρα...από το πρωί...

 μέχρι το σούρουπο...περισσότερο χρόνο ήθελα για να κατέβω στην κοντινή πόλη και να αγοράσω ένα κομμάτι ανάλογου υφάσματος...

 ...τα νήματα ήταν περισσεύματα από τα υφαντά και τα πλεκτά που κατά καιρούς φτιάχνουμε στο σπίτι...

 ...το αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ...το ύφασμα βγήκε μαλακό,φίνο (οι φωτογραφίες σίγουρα το αδικούν)...

 ...υπήρχε βέβαια μεγάλη ατέλεια στην ούγια...μάλλον θα απευθυνθώ στη φίλη Τζένη που δουλεύει πολλά χρόνια αυτό τον αργαλειό και που πάντα είναι πρόθυμη να βοηθήσει... (την ευχαριστώ ολόψυχα για τη βοήθεια που μου έδωσε μέχρι τώρα)...ώστε να δω που έκανα λάθος ...

 ...όμως γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένη...ήδη οραματίζομαι τη μετατροπή του υφάσματος σε μια φούστα για την κόρη μου...(εγώ την οραματίζομαι...αυτή ούτε να το ακούσει😡...)

 ...πάντως για λίγο δέχτηκε να γίνει το μοντέλο...καλό αυτό...😀

... σίγουρο είναι  επίσης πως με αυτό τον τρόπο δεν καταλάβαμε πως πέρασαν δύο ημέρες...κι αυτό ακόμα καλύτερο...😄😏