Σε όλο το Δωδεκαήμερο αυτή είναι η πιο όμορφη ώρα...Όταν πρωί-πρωί,αξημέρωτα με το κρύο..."τάντανο" ξεκινάς για την εκκλησία της ενορίας σου... να υποδεχθείς στη ζωή σου το Θείο Βρέφος...σαν τους Μάγους οδηγημένος από ένα αστέρι αλλιώτικο...
...από μακριά η εκκλησία...σε περιμένει,γεμάτη από τους συνενορίτες-αδελφούς...κατανυκτική και χαρμόσυνη,όπως το μήνυμα που στέλνει τη νύχτα αυτή ότι γεννήθηκε ο Χριστός,η Αγάπη, ταπεινός, σαν τον τελευταίο των ανθρώπων για να μας σώσει...
...σε έναν στάβλο φτωχικό,που έλαμψε όμως αφού λίκνισε στην αγκαλιά του τον Βασιλιά των πάντων...
...δεν υπάρχει πιο γλυκιά στιγμή σε όλο το χρόνο από τη Λειτουργία των Χριστουγέννων και το μήνυμα που αυτή στέλνει ότι μας δίνει ο Χριστός μια ευκαιρία να ταπεινωθούμε,αφού πρώτος ταπεινώθηκε ο Αναμάρτητος και ταυτόχρονα μια ευκαιρία να αλλάξουμε,να υψωθούμε,να γίνουμε καλύτεροι,να γίνουμε Άγιοι...όλοι μαζί,ανεχόμενοι ο ένας τον άλλον,βοηθώντας,κατανοώντας, βάζοντας τον ώμο μας να σηκώσουμε τα βάρη αλλήλων...γιατί έτσι μας είπε ο Χριστός,έτσι πρέπει να είναι ο χριστιανός...
...πολλοί απορούν όταν λέω πως όλα αυτά τα πραγματικά μηνύματα τόσα χρόνια είχαν χαθεί κάτω από τόνους ζάχαρης,στολιδιών και ευμάρειας και πως αυτή η κρίση ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία που μας δίνει ο Θεός να τα ξαναβρούμε και να τα επανεκτιμήσουμε...όμως το πιστεύω...βλέπω την κρίση όχι σαν πληγή,αλλά σαν ευκαιρία...
...να ξαναβρούμε την απλότητα των αλλοτινών χρόνων,όταν ένα χριστόψωμο ήταν αρκετό για να δώσει στη μέρα τη...γιορτινή της όψη...που δεν χρειαζόμασταν τα...ρεβεγιόν(έλεος χριστιανοί!!!),τα πλούσια και περίπλοκα εδέσματα,τα ταξίδια σε τόπους εξωτικούς,τις φωτισμένες βιτρίνες γεμάτες καταναλωτικά αγαθά -που όσα περισσότερα αποκτήσεις τόσο πιο άδειος νιώθεις-,τα αστραφτερά ρούχα,τα περίπλοκα χτενίσματα για να "καταλάβουμε" Χριστούγεννα...Να ανακαλύψουμε τα...αυτονόητα...Τη Γέννηση του Χριστού γιορτάζουμε και τιμούμε...τι σχέση έχουν τα λαμπερά σπίτια μας με τη Γέννηση του Θεανθρώπου μέσα στο φτωχικό σπήλαιο της Βηθλεέμ...Στην επιλογή της φτώχειας μας προέτρεψε ο Χριστός,εκεί μας είπε πως υπάρχει η χαρά,στην ταπείνωση...με ευθύτητα μας είπε να μη ζητούμε τη ματαιότητα και το ψέμα...Ακούστε πως γιόρταζαν στη Μ.Ασία τα Χριστούγεννα(έτσι όπως τα περιγράφει ο Φ.Κόντογλου)και συγκρίνετε μαζί με μένα τα σημερινά Χριστούγεννα...
"...στοὺς μαχαλάδες γυρίζανε τὰ παιδιὰ μὲ τὰ φανάρια καὶ λέγανε τὰ κάλαντα στὰ
σπίτια. Οἱ πόρτες ἤτανε ἀνοιχτές, οἱ νοικοκυραῖοι, οἱ νοικοκυρᾶδες καὶ τὰ παιδιά
τους, ὅλοι ἤτανε χαρούμενοι, κι ὑποδεχόντανε τοὺς ψαλτάδες, καὶ κεῖνοι ἀρχίζανε
καλόφωνοι σὰν χοτζᾶδες:
Καλὴν ἑσπέραν, Ἄρχοντες, ἂν εἶναι ὁρισμός σας,
Χριστοῦ τὴν θείαν γέννησιν
νὰ πῶ στ᾿ ἀρχοντικό σας.
Χριστὸς γεννᾶται σήμερον ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει,
οἱ οὐρανοὶ ἀγάλλονται,
χαίρει ἡ κτίσις ὅλη...
Κι ἀφοῦ ξιστορούσανε ὅσα λέγει τὸ Εὐαγγέλιο, τὸν Ἰωσήφ, τοὺς ἀγγέλους, τοὺς
τσομπάνηδες, τοὺς μάγους, τὸν Ἡρώδη, τὸ σφάξιμο τῶν νηπίων καὶ τὴν Ῥαχὴλ ποὺ
ἔκλαιγε τὰ τέκνα της, ὕστερα τελειώνανε μὲ τοῦτα τὰ λόγια:
Ἰδοὺ ὁποὺ σᾶς εἴπαμεν ὅλην τὴν ἱστορίαν,
τοῦ Ἰησοῦ μας τοῦ Χριστοῦ
γέννησιν τὴν ἁγίαν.
Καὶ σᾶς καλονυκτίζομεν, πέσετε κοιμηθεῖτε,
ὀλίγον ὕπνον πάρετε καὶ πάλιν
σηκωθεῖτε.
Καὶ βάλετε τὰ ροῦχα σας, εὔμορφα ἐνδυθεῖτε,
στὴν ἐκκλησίαν τρέξατε, μὲ
προθυμίαν μπεῖτε.
Ν᾿ ἀκούσετε μὲ προσοχὴν ὅλην τὴν ὑμνωδίαν
καὶ μὲ πολλὴν εὐλάβειαν τὴν
θείαν λειτουργίαν.
Καὶ πάλιν σὰν γυρίσετε εἰς τὸ ἀρχοντικόν σας,
εὐθὺς τραπέζι στρώσετε,
βάλτε τὸ φαγητόν σας.
Καὶ τὸν σταυρόν σας κάμετε, γευθεῖτε, εὐφρανθεῖτε,
δότε καὶ κανενὸς
πτωχοῦ, ὅστις νὰ ὑστερεῖται.
Δότε κι ἐμᾶς τὸν κόπον μας, ὅ,τ᾿ εἶναι ὁρισμός σας,
καὶ ὁ Χριστός μας
πάντοτε νὰ εἶναι βοηθός σας.
Καὶ εἰς ἔτη πολλά.
Mπαίνανε στὸ σπίτι μὲ χαρά, βγαίνανε μὲ πιὸ μεγάλη χαρά. Παίρνανε ἀρχοντικὰ
φιλοδωρήματα ἀπὸ τὸν κουβαρντᾶ τὸν νοικοκύρη, κι ἀπὸ τὴ νοικοκυρὰ λογιῶ-λογιῶν
γλυκά, ποὺ δὲν τὰ τρώγανε, γιατὶ ἀκόμα δὲν εἶχε γίνει ἡ Λειτουργία, ἀλλὰ τὰ
μαζεύανε μέσα σὲ μία καλαθιέρα.
Ἀβραμιαῖα πράγματα! Τώρα στεγνώσανε οἱ ἄνθρωποι καὶ γινήκανε σὰν ξερίχια ἀπὸ
τὸν πολιτισμό! Πᾶνε τὰ καλὰ χρόνια!Ὅλα γινόντανε ὅπως τά ῾λεγε τὸ τραγούδι: Πέφτανε στὰ ζεστά τους καὶ παίρνανε
ἕναν ὕπνο, ὥσπου ἀρχίζανε καὶ χτυπούσανε οἱ καμπάνες ἀπὸ τὶς δώδεκα ἐκκλησιὲς
τῆς χώρας. Τί γλυκόφωνες καμπάνες! Ὄχι σὰν τὶς κρύες τὶς εὐρωπαϊκές, ποὺ θαρρεῖς
πὼς εἶναι ντενεκεδένιες! Στολιζόντανε ὅλοι, βάζανε τὰ καλά τους, καὶ πηγαίνανε
στὴν ἐκκλησιά.
Σὰν τελείωνε ἡ Λειτουργία, γυρίζανε στὰ σπίτια τους. Οἱ δρόμοι ἀντιλαλούσανε
ἀπὸ χαρούμενες φωνές. Οἱ πόρτες τῶν σπιτιῶν ἤτανε ἀνοιχτὲς καὶ φεγγοβολούσανε.
Τὰ τραπέζια περιμένανε στρωμένα μ᾿ ἄσπρα τραπεζομάντηλα, κι εἴχανε πάνω ὅτι
βάλει ὁ νοῦς σου. Φτωχοὶ καὶ πλούσιοι τρώγανε πλουσιοπάροχα, γιατί οἱ ἀρχόντοι
στέλνανε ἀπ᾿ ὅλα στοὺς φτωχούς.
Κι ἀντὶς νὰ τραγουδήσουνε στὰ τραπέζια, ψέλνανε
τὸ Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει,
Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον. Ἀφοῦ εὐφραινόντανε ἀπ᾿ ὅλα, πλαγιάζανε
«ξέγνοιαστοι, σὰν τ᾿ ἀρνιὰ ποὺ κοιμόντανε κοντὰ στὸ παχνί, τότες ποὺ γεννήθηκε ὁ
Χριστός, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας."
Άλλη ποιότητα,φίλοι μου έχει η απλότητα των παλιών χρόνων...Σήμερα πολύ το πλαστικό,η λάμψη και το "δήθεν"...Μόνο με ταπείνωση και ελεήμονα διάθεση δεν γιορτάζουμε αυτές τις μέρες... Κατήφεια και μελαγχολία...Και οι παλιοί είχαν φτώχεια και τίποτα από τα σημερινά γλέντια σε μαγαζιά..."περιωπής" δεν ήξεραν,όμως το απλό,γιορτινό φαγητό και η καλή παρέα τους έφταναν για να είναι ευτυχισμένοι... Ευλογημένη αυτάρκεια...
Σε λάκκο βαθύ πέσαμε..Όσοι μπορούν να δουν καθαρά βλέπουν την παγίδα...Ας ευχηθούμε να μας φωτίσει κι εμάς ο Θεός να δούμε καθαρά και να πάρουμε γενναίες αποφάσεις...(Σήμερα το πρωί άκουγα στο ραδιόφωνο της εκκλησίας της πόλης μου κάποιον καλεσμένο που έλεγε πως αποφάσισε φέτος να μην κάνει σε κανέναν δώρο αλλά τα χρήματα αυτά να τα δώσει σε μια οικογένεια που τα είχε ανάγκη.Να μια γενναία απόφαση που μάλλον έχει και την κοινή λογική με το μέρος της.)Μακάρι κι άλλες τέτοιες αποφάσεις- έστω μικρές- να στολίσουν φέτος το δέντρο της ψυχής μας,σαν στολίδια αυθεντικά χριστιανών...
