Πόσο μου αρέσουν τα απλά πράγματα της ζωής...Το πρωινό ξύπνημα, όχι όταν πρέπει, αλλά όταν χορτάσω ύπνο,η ησυχία του άδειου-επιτέλους-σπιτιού, ένας ελληνικός καφές αγναντεύοντας τη θάλασσα,η μυρωδιά της πορτοκαλόφλουδας πάνω στην ξυλόσομπα που "φουλτακιάζει" (ρήση της αγαπημένης μου γιαγιάς), οι χαρές που κάνει ο σκύλος όταν με βλέπει,η κουβεντούλα με φίλες,να υφαίνω με "μουσική υπόκρουση" των πουλιών της αυλής μου και του παγωνιού που κράζει πάνω στη στέγη του σπιτιου μου.......Βέβαια τα περισσότερα από αυτά τα απολαμβάνω σπάνια,αλλά ...ίσως πάλι γι΄αυτό μου αρέσουν τόσο...
Πουλάκι μουυ! μοιάζουμε πολύ..πολύ...πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι,γιατι μου αρέσει ο τρυφερός τρόπος που βλέπεις τη ζωή,ανθρώπους,ζώα ακόμη και τα πράγματα.Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα στα γραπτά σου(δε γίνεται να μη μου βγει το...δασκαλίστικο ύφος).
ΑπάντησηΔιαγραφή