Καλημέρα και σήμερα...

Τελικά ο Έλληνας δεν το βάζει ποτέ κάτω...Μπορεί να μην έχει χρήματα,έχει όμως ψυχή και ευρηματικότητα...Έτσι διακοπές θα κάνει έστω και με ελάχιστα...ή μάλλον καλύτερα με ελάχιστα... Όπως τότε που ήμασταν φοιτητές και μας έφτανε η καλή παρέα και ένας υπνόσακος για να περάσουμε όμορφα όλο το καλοκαίρι...Ή όταν μικροί μας φόρτωναν στις καρότσες των τρακτέρ,πολλούς μαζί,τσούρμο, και μας άδειαζαν στην κοντινότερη παραλία γεμάτους χαρά και ζωντάνια...Από εκείνες τις εποχές μου έμεινε η τσιγγάνικη ψυχή-ναι,είμαι από αυτούς που δεν ωρίμασαν ποτέ-και με αυτή παρέα ξεκινήσαμε φέτος για τη Μήλο...
Οι αποσκευές μας λίγες...

...γυναικοπαρέα μόνο...δύο γενιές...μανάδες με κόρες...στολιστήκαμε...

...βαφτήκαμε(δεν βάφομαι ποτέ όμως δεν μπορούσα και να δυσαρεστήσω την "παρέα")και ετοιμοπόλεμες ξεκινήσαμε...

...κατάστρωμα φυσικά,με το πιο αργό πλοίο,γιατί,εκτός από την οικονομία,το ταξίδι είναι οι μισές διακοπές...με τον αέρα να διώχνει μακριά όλες τις έγνοιες...

 ...τη θέα να ταξιδεύει μαζί σου...

...τους φάρους...

 

...κόσμος που πάει κι έρχεται...συνταξιδιώτες...

...η άφιξη...ξεχωριστό νησί,σου δίνει περισσότερο την αίσθηση της στεριάς,της εσωστρέφειας... διαφέρει από τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια που φαίνεται να κοιτούν πάντα τον ορίζοντα...Και οι άνθρωποι του νησιού εσωστρεφείς μου φάνηκαν...Ίσως γιατί η οικονομία των κατοίκων της Μήλου στηρίζονταν πάντα στα ορυχεία της και στην κτηνοτροφία(ακόμη και τα φαγητά της,οι ντόπιες λιχουδιές,ελάχιστη σχέση έχουν με τη θάλασσα και τα προϊόντα της)...

...και φυσικά οι υπέροχες παραλίες...ξεχωριστές κι αυτές... γεμάτες χρώμα.. .με χαρακτήρα.Το Σαρακήνικο(μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός-η κόρη μου-και πίσω της οι...σκύλοι-εγώ,ασθμαίνοντας φυσικά-...

 ...από τα πιο ατμοσφαιρικά μέρη που έχω δει...

...άξιο λημέρι σαρακηνών πειρατών...

...τα Μανδράκια με τα σύρματα,τους αρσανάδες δηλαδή,όπου τραβούσαν και ασφάλιζαν τις βάρκες τους οι ψαράδες...

...ο Φυροπόταμος....

 ...εκεί βρήκαμε "γαμπρό" και για τη Βάλια μας...

...η Φυριπλάκα,με τη χρυσή άμμο(δεν το πίστευα,κι όμως χρυσίζει)...

...το Παλιοχώρι με τη ζεστή άμμο...Τόσο ζεστή(λόγω της ηφαιστειακής δραστηριότητας)που τα ταβερνάκια της περιοχής ψήνουν το φαγητό σε γάστρες χωμένες μέσα στην άμμο!!...

...η αρχιτεκτονική της(με ενθουσιάζει το κιβωτιόσχημο των κατασκευών)...

...το Κλήμα,παραδοσιακός οικισμός που αποτελείται μόνο από σύρματα...

...το ηλιοβασίλεμα......

...τα μουσεία της...Το Λαογραφικό...

...και το μουσείο Μεταλλευμάτων(υπέροχες και οι κατακόμβες της,το δεύτερο σπουδαιότερο παλαιοχριστιανικό μνημείο του είδους του μετά τις κατακόμβες της Ρώμης)....

...ή χώρα,η Πλάκα...

...οι εκκλησίες της...

 ...πανέμορφη,όπως μόνο τα ελληνικά νησιά μπορεί να είναι...

...και η επιστροφή...κουρασμένοι,αλλά γεμάτοι...μαζέψαμε ήλιο και θάλασσα για όλο το χειμώνα...

...επιστρέψαμε...μα δεν θεωρούμε πως το καλοκαίρι τελείωσε...Γυρίσαμε για να μαζέψουμε το κερασό-ωραίο έγινε,η φωτογραφία το αδικεί-...

...τα σύκα,κι από τον άλλο κόσμο θα γύριζα για μια γαβάθα σύκα γλυκά...

...και τα σταφύλια(καιρός για σταφυλοθεραπεία)...

...να φτιάξουμε και τους τραχανάδες-η εποχή είναι η πιο κατάλληλη-και μετά έχει ο Θεός...Ιδέες υπάρχουν...το καλοκαίρι θέλει γρήγορες αποφάσεις και ακόμη γρηγορότερες ενέργειες,ώστε να μην σκέφτεσαι τα...χαράτσια που σε περιμένουν το Φθινόπωρο...Αυτά τα αφήνω για όταν έρθουν... Άλλωστε-είπαμε-οι διακοπές δεν είναι κυρίως θέμα χρημάτων αλλά παρέας και...φαντασίας...
Καλώς σας βρήκα λοιπόν,έστω και για λίγο,πριν...χαθούμε ξανά...